ჭილის ტბა - 06.08.08
Posted: 27 აგვ 2008, 00:59
დიდუბეში 9:15-ზე მივედი.
იქვე ბაზარში შევიარე და ხილი და ”პეჩენია” შევიძინე.
უცებ, დახლზე ახალი თხილი შევნიშნე. ძალიან მიყვარს (როგორც ყველას) და ესეც შევმატე სასუსნავებს.
სამთო ქიმიასთან რომ მივედი, ნუსა, ლინდა და კაკულია (climber) დამხვდნენ. მე კაკულიად გავიცანი და ჩემთვის სულ კაკულიად დარჩება .
მალე მირანდაც მოვიდა.
ერთმანეთში გავიკითხ-გამოვიკითხეთ და აღმოჩნდა, რომ მეტი არავინ აღარ უნდა მოსულიყო.
ავიკიდეთ ზურგჩანთები და... არ ვიცოდით საით უნდა წავსულიყავით .
ავტობუსის ნომერი კი ახსოვდა მირანდას, მაგრამ არ იცოდა საიდან გადიოდა .
გადავედით გზის მეორე მხარეს და იქ რამდენიმე მძღოლთან გავარკვიეთ, რომ მხოლოდ შაბათ-კვირას მოძრაობდნენ მუხათგვერდის ავტობუსები.
ან ტაქსით უნდა ავსულიყავით, ან 42 (თუ 41?) ნომერ მიკროავტობუსს გავყოლოდით დიდი დიღომის ბოლომდე და შემდეგ ფეხით რამდენიმე კილომეტრი.
აბა რაღა კარაველები ვიქნებოდით, ტაქსით რომ ავბრძანებულიყავით.
დავსხედით 42 ნომერში და გავემგზავრეთ.
გზაში არ მოგვიწყენია, ჩემს გვერდით მჯდომი ყმაწვილი მობილურით რუსულ პოპ-მუსიკას გვასმენინებდა.
იქვე ბაზარში შევიარე და ხილი და ”პეჩენია” შევიძინე.
უცებ, დახლზე ახალი თხილი შევნიშნე. ძალიან მიყვარს (როგორც ყველას) და ესეც შევმატე სასუსნავებს.
სამთო ქიმიასთან რომ მივედი, ნუსა, ლინდა და კაკულია (climber) დამხვდნენ. მე კაკულიად გავიცანი და ჩემთვის სულ კაკულიად დარჩება .
მალე მირანდაც მოვიდა.
ერთმანეთში გავიკითხ-გამოვიკითხეთ და აღმოჩნდა, რომ მეტი არავინ აღარ უნდა მოსულიყო.
ავიკიდეთ ზურგჩანთები და... არ ვიცოდით საით უნდა წავსულიყავით .
ავტობუსის ნომერი კი ახსოვდა მირანდას, მაგრამ არ იცოდა საიდან გადიოდა .
გადავედით გზის მეორე მხარეს და იქ რამდენიმე მძღოლთან გავარკვიეთ, რომ მხოლოდ შაბათ-კვირას მოძრაობდნენ მუხათგვერდის ავტობუსები.
ან ტაქსით უნდა ავსულიყავით, ან 42 (თუ 41?) ნომერ მიკროავტობუსს გავყოლოდით დიდი დიღომის ბოლომდე და შემდეგ ფეხით რამდენიმე კილომეტრი.
აბა რაღა კარაველები ვიქნებოდით, ტაქსით რომ ავბრძანებულიყავით.
დავსხედით 42 ნომერში და გავემგზავრეთ.
გზაში არ მოგვიწყენია, ჩემს გვერდით მჯდომი ყმაწვილი მობილურით რუსულ პოპ-მუსიკას გვასმენინებდა.