კარავი

ასე და ამგვარად.....

ეს ლაშქრობა ასე იწყებოდა....

12-ში 6 საათზე რესპუბლიკის მოედნიდან გავეშურეთ... გაგვაცილა ლამამ....

მოკლედ. გადავწყვიტეთ გვენახულა ხევსურეთი. ჯგუფი შედგებოდა ისეთებისგან, რომლებსაც არ ჰქონდათ ნანახი ხევსურეთი და იმათგან, რომლებიც უკვე რამოდენიმეჯერ ნამყოფი იყო. ამიტომაც ერთს შატილი ნახვა აინტერესებდათ, ხოლო მეორეებს მივიწყებული, არაგაპიარებული, ანუ ნაღდი ხევსურეეთის. ლაშქრობა ისე დაიგეგმა, რომ ყველა კმაყოფილი ყოფილიყო და გზაში დაღლას თუ ჩავთვლით და აცაბაცას საათსაც და ფოტოაპარატს არ ჩავთვლით, ყველა მოხიბლული დაბრუნდა ხევსურეთიდან

მივყვეთ როგორც წესი და რიგია...


1. რეგიონი: პირიქეთა ხევსურეთი
2. მარშუტის დასახელება:

1. დღე 1. თბილისი-დათვიჯვარი-შატილი-მუცო-არდოტის ჭალა
დღე 2. არდოტის ჭალა-ანდაქი-არდოტი-მუცოს ძირში გავლა-ხევსურეთის მუზეუმი კორშაში-თბილისი

2. დღე 1. თბილისი-დათვჯვარი-ძველი ხახაბო, ახალი ხახაბო-არდოტის ჭალა
დღე 2. იგივე რაც პირველ ჯგუფს

3. ხანგრძლივობა: 2 დღე

4. სირთულე: 1 ვარიანტი - საშუალო (მეორე დღეს თუ გავითვალისწინებთ), 2 ვარიაინტი შედარებით რთული

5. დანიშნულების პუნქტთან უახლოესი დასახლებული პუნქტი: არდოტი

6. მარშრუტის სიგრძე ტრანსპორტით: 6 საათის სავალია თბილისიდან

7. ფეხით გავლილი მანძილი: დათვიჯვრიდან 11-ზე დავშრდით და 7-ზე არდოტში შევხვდით. ანდაქში მისვლას 1 საათი დაგვჭირდა... (დაკოტაში საათობით ზომავენ მანძილს )
8. სანახავი და ყურადღება მისაქცევი ობიექტები: ხევსურეთის მუზეუმი კორშაში, დათვიჯვრის უღელტეხილი, შატილი, ანატოლის აკლდამები, მუცო, არდოტი, ბახვა, ანდაქი, არქილი, ძველი და ახალი ხახაბო, ხევსურეთის ცა დღისით და ვარსკვლავებით მოჭედილი ღამით, უამრავი ყვავილი, მთას შერჩენილი ხევსურები

9. საბანაკე ადგილები: არდოტის რიყეზე დავბანაკდით. მუცოსთანაც შეიძლება.

10. სასმელი წყალი მარშრუტზე: არის, საკმარისზე მეტი

11. საჭირო აღჭურვილობა, რეკომენდაციები: ფარანი, საწვიმარი, ხახაბოდან წამოსვლის შემთხვევაში უნდა გაითვალისწინოთ რომ მუხლამდე წყალში რამოდენიმეჯერ მოგიწევთ შესვლა, მდინარეს ერთი ნაპირიდან მეორეზე წყლით გავდი-გამოვდიოდით. წყალში გატოპვების გამო მე ღია ფეხსაცმელი შევარჩიე, მაგრამ დაღმართზე სიარული ამით რთული იყო. სჯობდა ბოტასი ან ჩექმა ჩამეცვა, წყალში გასატოპად გამეწირა, სამაგიეროდ ფეხიც მყარად მექნებოდა დადგმული დაღმართზე სიარულისას და ბალახებში გავლისასაც ჭინჭრები ნაკლებად შემაწყხებდნენ. ტანისამოსი აგრეთვე გრძელტოტებიანი, თორემ ჯინჭარაულების საუფლოში ჭინჭარი საკმარისზე მეტი იცის

12. სასარგებლო საკონტაქტო ინფო: მურღვა, იგივე ნიკო არდოტელი, უშანგი, ufo, კავკასიკა

13. უახლოესი ღირსშესანაშნავი ადგილი, რომელიც შეიძლება ინახოს ამ გასვლის ფარგლებში, დროის გახანგრძლივების შემთხვევაში

ერთი იდეა არ მასვენებდა. პირიქეთადან დაბრუნებისას აბუდელაურზე ავსულიყავი და იქიდან ჯუთას გადავსულიყავი, მაგრამ გაამხსენდა, რომ 15-ისათვის რაღაცა მზად უნდა მქონდეს და პირადი სიამოვნების გამო საქმის გაფუჭება არ მოსულა და დავანებე მაგაზე ფიქრს თავი...

14. რუქა:

Archil

ნაღდი ხევსურეეთი

erTi amoxseni Zmurad naRd xevsureTs ras edzaxi? da romeli araa naRdi xevsureTi?

Archil

არდოტი, ბახვა, ანდაქი, არქილი

Sen albaT gindoda geTqva

baxao

da

arWilo



P.S. am ruqaZe Zalian bevri axeli damaxinqebiTaa dawerili

მე, ელისო და ჩემი ორი პლიუსიც ვიყავით ხევსურეთში ჩვენი მანქანიდა და შესაბამისად ავტონომიურობის დიდი დოზით. ანუ გავდეით ერთად და მერე მუცომდე ერთად ვიარეთ. მაგრამ მერე ჩვენ დავრჩით მუცოში, შაბათსვე ავედით და ვნახეთ მუცო და აღმოვაჩინე რომ დღის ბოლოს მშვენიერი განათებაა მუცოს გადასაღებად (აქამდე მხოლოდ დილას მქონდა ნანახი მუცო). მეორე დღეს გადავედით არდოტში და მერე დაახლოებით 2 საათზე გამოვემგზავრეთ თბილისისკენ. თბილისში სადღაც 7:30 ვიყავით.

დანარჩენებს არ გავყევით არდოტში კი იმოტომ რომ ერთ-ერთი ჩემი პლიუსი იყო მამაჩემის მეგოვარი რომელიც 80 (ოთხმოცი) წლისაა და ბარგი-ბარხანით ფეხით არდოტამდე გაუჭირდებოდა. უფრო სწორედ მე უნდა მტარებიან ალბათ სამი კაცის ბარგი და მე გამიჭირდებოდა. ამიტომაც გავჩერდით მუცოში და მართალი გითხრად არც მინანია. ყველამ შეირგო. აი მეორე დღეს კი მსუბუქად წავედით არდოტში და ამ ჩემმა პლიუსმა თავისუფლად იარა და არდოტშიაც ავიდა.

მგონია ეს ჩემი პლიუსი ხველაზე ხანდაზმულია კარველებსა და მათ პლიუსებს შორის. ასე არაა.

მერე დავდებ მის სურათს.

Kakha

marTla yoCaR Tqvens 80 wlis +-s

magra iara, bevr axalgazrdas ajoba da ardotSic ki amovida

tyavis damuSavebac ascavla xevsurebs da dzalian kai rCevebic misca

აბა სურათები, აბა ნაღდი ხევსურეთი...................

შთაბეჭდილებები და სახალისო თავგადასავლები..................

ბრავო თქვენ ამხელა მანძილი თუ დაფარეთ 8 საათში...................
გზაში რამდენჯერ დაისვენეთ?.........
და რამდენი კაცი წახვედით ამ გზით?.............

რა დამაინტრიგებელია... არანაღდი რომელი იყო?

აი ესაა რობერტ კუდაშვილი - კარველების მოწყობილი ლაშქრობების, მგონია, ჯერ-ჯერბოთ უხუცესი წევრი, რომელსაც 80 წელი გასულ, 2007 წლის შემოდგომაზე შეუსრულდა.

აქ იგი შატილის საფიხვნოში ზის



აქ კი მუცოდან ფეხით არდოტის გზას მიუყვება


არდოტს რომ მივუახლოვდით გვითხრა, ნახეთ მე რა შემიძლიაო და გაიქცა. გაიქცა და ასე 100-200 მეტრი ირბინა

არდოტს რომ მივუახლოვდით გვითხრა, ნახეთ მე რა შემიძლიაო და გაიქცა. გაიქცა და ასე 100-200 მეტრი ირბინა
[/quote]



ეს კაცი ჩვენც შეგვხვდა(უფრო სწორად რამოდენიმე იყვნენ და თან უცხოელიც ახლდათ), არდოტში რომ მივდიოდით.

ბატონი რობერტი მართლაც საოცრებაა.
60 წლის კაცს ჰგავს, და რაში მდგომარეობს მისი ჯანმრთელობის საიდუმლო?
ხომ არ გაუზიარებია?

რატომ არ ჩანს ამ თემაში ემოციების კორიანტელი და ბევრი ბევრი სურათები?:)

ველი სულმოუთქმელად

ჰოდა დავიწყოთ....

ეტყობა ლაშქრობის დაღლილობა ჯერ არ გადასვლიათ და ამიტომ დააგვიანეს დანარჩენებმაც შემოერთება...

ერთი სიტყვით ხევსურეთი მოგვინდა...

ზოგს საერთოდ არ ჰქონდა ნანახი, ზოგს უკვე... ამიტომ ზოგს ერთი აინტერესებდა, ზოგს მეორე, ზოგს კიდევ თევზაობა... ჰო, ეგეთებიც იყო აბა, კაი კალმახი და.... ეხლა არ დამიწყოთ სხვა აქტივობებში გახსენი თემა, აქ რა გინდაო

მართლა, დღეს ზვიოსული შემხვდა, შავ სიაში უნდა მივეწეროო... თვითონ გახსნა მაგი თემა და... ამოწერა ვერ მოვასწარიო, თუმცა შეტყობინება კი გამომიგზავნა ტელეფონით....

დავიწყოთ !!!

უნდა წამოვსულიყავით მეგზური თავისი კამანდითა და დანარჩენი კარაველები...

ყველას სახელების ჩამოწერას ნუ მომთხოვთ, სხვამ ითაოს მაგი.. ჩემი ამბავი რომ ვიცი შემეშლება რამე და მერე მომვარდება პაატა, დათო კი არა დავითიო და სადა მაქვს მაგისი თავი....

კახამ მამაჩემის 80 წლის ძმაკაცი უნდა წამოვიყვანოოო... მერე თანამშრომელიც... ერთი სიტყვით იმ წვრილთვალება თანამშრომლის მანქანით წამოგვყვნენ...

გეგმა ასეთი იყო:

ვისაც შატილ-მუცო უნდოდათ, მანქანით მიდიოდნენ... ვისაც ძველ-ახალი ხახაბო და ეგეთები, დათვიჯვრიდან შარშანდელ მარშუტს გაივლიდნენ და არდოტში ვხვდებოდით ერთმანეთს.

გავედით რესპუბლიკის მოედნიდან 12-ში 6:15-ზე. თან წამოგვყვა არდოტელი უშანგი.

ეპიზოდი 1 ხომ იცით, წყალი რომ მოდის და ჩანჩქერი რომ ქვია.... თავიდან დამეზარა ფოტოაპარატის დაჩხაკუნება, მაგი ადგილი საკმაოდ მაქვს გადაღებული, მარა ბოლოს მაინც წავაჩხაკუნე

ადთვიჯვარის აღმართზე ორ ახალგაზრდა ყმაწვილს წამოვეწეთ, ფეხით მოდიოდნენ. წინა დღეს გამოსულიყვნენ თბილისიდან და შატილს ფეხით აპირებდნენ. მარშუტკაში ავიყვანეთ..

ცოტა ხანში მათ თანამგზავრ გოგოებს დავეწიეთ... ჰოდა ადგილი რახან ცოტა იყო, ბიჭები ცავიდნენ, ზურგჩანთები დავატოვებინეთ და გოგოები ავიყვანეთ ათვიჯვრამდე. გოგოების გამოჩენას მხიარულება მოყვა - მე ჯემალი მქვია და ხაშურიდან ვარ და შენ? ეგეთი ტექსტები გვამხიარულებდა, თუმცა ბოლოს ითქვა, რომ დათო იყო და თბილისიდან...

ეს კიდევ დათვიჯვარზე, სადაც დაწინაურებული კახას კამანდა გველოდებოდა...



ამ ფორუმს პატრონი არ ყავს? მესამედ ვწერ ამ ამბავს, ეხლა უკვე შემოკლებით, მთელი ემოცია გაქრა და მერე მიშლის, თავიდან მიხდება დასაწერი...

ვაჰ...

ეს ნინო კახას კამანდასთან ერთად



ეს კიდევ ნეტარი დავითი ტექსტით "ჯემალი ვარ ხაშურიდან" თუ რარაც მაგდაგვარით