კიდევ ერთხელ ხევსურეთი, ნაღდი ხევსურეთი 12-13 ივლისი 2008

აცაბაცა

მოკლედ ორი დღეა ტრაგიკომედიაში ვარ რაააააააააააააააააააა!!!!!

დათვიჯვარზე "გავილეშე" (გულის გასამაგრებლად ვქენი ეგ საქმე, იმიტომა რომ გავხედე თუ არა იმ აღმართს რომელიცა რომ ფეხით უნდა ამეარა ტანში გამცრა) ხოდა ესთე გალეშილი შევუდექი აღმართს გზაზე შემომხვდა მცირედი იმ ნაკადულთაგანი რომლებიც მთისა კენწეროდან ეშვებიან ჩვენი გულის გასახარად და წყურვილის მოსაკლავად........ ხოდა ვიფიქრე ( შე ოხერო რას ფიქრობ ზურგზე 30 კგ. ტვირთი გაქვს შემოგდებული) ვისკუპებ ერთი ნაპირიდან მეორეზე მეთქი (რწყილი და ჭიანჭველა მაინც გამხსენებოდა) და ამ დროს ნაკადულის შუაგულში მზაკვრულად მომღიმარი ქვა დავინახე.... ვის ემზაკვრები მეთქი და დავუპირე ფეხის დაბიჯება ......................... მერე არაფერი მახსოვს უკვე გალუმპული და გასაცოდავებული მდინარის ნაპირზე ვიდექი..... ხელში მეჭირა ჩემი ფოტოაპარატი, რომელიც საცოდავად კვნესოდა ჩემგან რაღა გინდოდა შე ხვთიპირიდან გადავარდნილო შენაო და მობილური რომელიც ვაჟკაცურად იღიმებოდა და იქადნებოდა:
ვერას დამაკლებს მე წყალი
და ვერც პატრონი საწყალი (ბოლოს რა თქვა არ მახსოვს ... საწყალი თუ დებილი.... ალბათ საწყალს იტყოდა დებილი რითმაში არ ჯდება)

აცაბაცა

ხოდა ის იყო ვიფიქრე რა ადვილად გადავრჩი მეთქი, რომ ხელზე სიმსუბუქე ვიგრძენ დავიხედე და დახეთ წუთისოფლის დაცინვას ჩემი საყვარელი და ნალოლიავები "ფირმა" საათი ხელიდან წაუძვრია თურმე არანაკლებ მზაკვარ წყაროს... მერე ფოტოაპარატსაც შევხედე და ისიც მომკვდარიყო (ყველაზე მეტად ეგ მეწყინა ..... სურათები ვეღარ გადავიღე) ხოდა თფუი მეთქი ვთქვი და დავწეიე არჩილს, ვანდერერს და ნიკოს (ბატონო ნიკო არ მითხრაო და მეც ნიკოს ვეძახი)

Wanderer · Post by **Wanderer** » 15 ივლ 2008, 20:57

მეც დავწერ ერთ-ორ სიტყვას:

უბრალოდ მინდა ვთქვა, რომ ძალიან კმაყოფილი ვარ ამ ლაშქრობით, ძალიან!!!

ასეთი დიდი სიამოვნება ლაშქრობისაგან იშვიათად თუ მიმიღია.

მაგრად მწყუროდა ასეთი სტილის ლაშქრობა და მოვიკალი კიდეც წყურვილი რაღაც დონეზე(თუმცა მთლად არა). ყველაფერი ისე კარგად აეწყო(აცაბცას ზემოხსენებულ გაბანავებას თუ არ ჩავთვლით

), რომ ამ ლაშქრობას "კანფეტი ლაშქრობა" დავარქვი.

მშვენიერი ამინდი იყო. როგორც ტრანსპორტით, ასევე ფეხით შეუფერხებლად მივიწევდით წინ. მეგონა რომ დავიღლებოდი, მაგრამ არ დავიღალე. ჯერ ისევ იქ ვარ...

ასევე უნდა აღინიშნოს ის რაღაცნაირი სიხარულის გრძნობა რაც მომანიჭა სხვა ადამიანების სიხარულმა: წამომსვლელთაგან უმრავლესობამ პირველად ნახა ხევსურეთი და ძალიან ბედნიერები იყვნენ.

არჩილს ჩემთან შედარებით უკეთესი სურათები აქვს და რეპორტაჟიც კარგად მიჰყავს. ამიტომ ჯერჯერობით დაველოდები გაგრძელებას და თუ არჩილს რამე გამორჩა ჩავამატებ მერე და 1-2 ჩემს გადაღებულ სურათსაც დავდებ. როგორც ჩანს არ სცალია ჩემსავით და ნელ-ნელა პოსტავს...

აცაბაცა

ავუყევი იმ აღმართს დიდი ჭაპანწყვეტით ჩემი + და საუკეთესო ძმაკაცი ალექსი მეხმარებოდა ჯერ მორალურად და მერე რომ მიხვდა რომ გვამისფერი დამედო (გულისცემა წუთსი 1259-მდე ამივიდა) სწვდა ჩემს ბაბუაწვერასავით მჩატე ზურგჩანთას ხელი და სადღაც შუა აღმართიდან ბოლომდე თვითონ აიტანა (სამაგიეროდ მისი შედარებით მჩატე ზურგჩანთა მიმქონდა

) ხოოოოოდაააა გადავედით იმ აღმართს და შევუყევით დაღმართს ...... დაღმართში დავიწყე მე ადამიანური ცხოვრება წავართვი ჩემი ზურგჩანთა ალექსას და ვათრიე მე თვითონ.....

popins · Post by **popins** » 15 ივლ 2008, 21:08

აცაბაცა wrote:მოკლედ ორი დღეა ტრაგიკომედიაში ვარ რაააააააააააააააააააა!!!!!

დათვიჯვარზე "გავილეშე" (გულის გასამაგრებლად ვქენი ეგ საქმე, იმიტომა რომ გავხედე თუ არა იმ აღმართს რომელიცა რომ ფეხით უნდა ამეარა ტანში გამცრა) ხოდა ესთე გალეშილი შევუდექი აღმართს გზაზე შემომხვდა მცირედი იმ ნაკადულთაგანი რომლებიც მთისა კენწეროდან ეშვებიან ჩვენი გულის გასახარად და წყურვილის მოსაკლავად........ ხოდა ვიფიქრე ( შე ოხერო რას ფიქრობ ზურგზე 30 კგ. ტვირთი გაქვს შემოგდებული) ვისკუპებ ერთი ნაპირიდან მეორეზე მეთქი (რწყილი და ჭიანჭველა მაინც გამხსენებოდა) და ამ დროს ნაკადულის შუაგულში მზაკვრულად მომღიმარი ქვა დავინახე.... ვის ემზაკვრები მეთქი და დავუპირე ფეხის დაბიჯება ......................... მერე არაფერი მახსოვს უკვე გალუმპული და გასაცოდავებული მდინარის ნაპირზე ვიდექი..... ხელში მეჭირა ჩემი ფოტოაპარატი, რომელიც საცოდავად კვნესოდა ჩემგან რაღა გინდოდა შე ხვთიპირიდან გადავარდნილო შენაო და მობილური რომელიც ვაჟკაცურად იღიმებოდა და იქადნებოდა:
ვერას დამაკლებს მე წყალი
და ვერც პატრონი საწყალი (ბოლოს რა თქვა არ მახსოვს ... საწყალი თუ დებილი.... ალბათ საწყალს იტყოდა დებილი რითმაში არ ჯდება)

ვა რა მაგარი იყოოო

caucasica · Post by **caucasica** » 15 ივლ 2008, 21:18

აცაბაცა
Wanderer
archil

სევე უნდა აღინიშნოს ის რაღაცნაირი სიხარულის გრძნობა რაც მომანიჭა სხვა ადამიანების სიხარულმა: წამომსვლელთაგან უმრავლესობამ პირველად ნახა ხევსურეთი და ძალიან ბედნიერები იყვნენ.
ჯერ ისევ იქ ვარ...

magrebo
ra nacnobi shegrznebebiaaa....
mec tqventan ertad viyavi....
ubralod ar mindoda xeli shemechala da ar shegexmianet....
chemtvis eg gza da adgilebiii ert-erti gamorcheuliaa..
da tqvenc chemo megobrebo

აცაბაცა

დაღმართები მომეწონა ძალიან სულ ცუნდრუკ ცუნდრუკით ვიარე გზაში დეკაც ვყლაპე ბლომად...... მივდიოდი და ვიღიმებოდი მიხაროდა ესოდენ ლამაზ წუთისოფელში და ლამაზ სამშობლოში ცხოვრება.... ბლომად ვიარეთ გავიარეთ სამი თუ ოთხი ნაზვავარი ..... მდინარე გადავლახეთ ერთი ათჯერ მაინც ავიარეთ ჩავიარეთ და გავედით ხახაბოსთან სადაც ჩემი ყბის თრევა მომიწია აღმართებში

Archil · Post by **Archil** » 15 ივლ 2008, 21:29

სურათებს ვამზადებ, და დავდებ...

კარგად ყვებით, გააგრძელე, მე მაგდენი კი არ შემიძლია

ისე მარტო ვშვებოდი, მეგონა ხევსურეთშიც მარტო ხომ არ ვიყავიო და კავაკსიკაც იქ არ ყოფილა კაცო ?!

აცაბაცა

caucasica
მადლობთ ესოდენ მოკითხვისთვის ბატონო ჩემო

შენ ჩემი წუწუნი უნდა გენახა გზის ბოლოს აღარ და აღარ გამოჩნდა არდოტი და უკვე ზომბისავით დავდიოდი

Archil · Post by **Archil** » 15 ივლ 2008, 21:34

აცაბაცა

შენ ავატარზე რომ ზღარბი დარბის, იმაზე სწრაფად მივრბოდით ბოლოს, მარა ნიკოს ვერ ვეწეოდით

კაი იყო მე და ჩემმა ღმერთმა

აცაბაცა

Archil
ნიკოს რას დაეწეოდი დალი მიაქროლებდა ჩვენ ვის რაში ვჭირდებოდით

აცაბაცა

ხახაბო იყო რაც იყო მიდიხარ ვიწრო ხეობაში და გადიხარ უცაბედად მინდორზე გაიხედავ მარცხნივ და თუ მტერი ხარ მოგხვდება ყბის ძირში მაკრატელა ისარი თუ მოყვარე ხარ კიდევ თვალზე ცრემლი გადგება და გმირთაგმირი ხდები

caucasica · Post by **caucasica** » 15 ივლ 2008, 21:49

აცაბაცა

Archil
ნიკოს რას დაეწეოდი დალი მიაქროლებდა. ჩვენ ვის რაში ვის დიანა

აცაბაცა

არჩილი გზადაგზა სურათებს იღებდა მე კიდევ შურით ვკვდებოდი ერთიორჯერ ვიფიქრე მივეპარები მეთქი ჩუმად და .......... არა მეთქი ფოტოაპარატისთვის არ ღირს ტირილი და ხვეწნა მუდარა და ვაგრძელებდი გზას დაღონებული ესეთი რამ არასდროს მომსვლია უსურათოდ მოყოლა ტანჯვა ყოფილა ისე ვიყავი დაბნეული რომ ჩემი 3.2 მეგაპიქსელი მობილურით გადაღებაც დამავიწყდა.....................

ხოოოოდა ხახაბოს მერე შევუყევით ციცაბო კალთაზე გაკვალულ საცალფეხო ბილიკს.... მანამდე საცალფეხო ბილიკი ხატოვანი გამოთქმა მეგონა იქ კი დავრწმუნდი რომ მწარედ ვცდებოდი მართლა ერთი ფეხის დასადგმელი იყო მეტი არ ეტეოდა და ესე ბლანდვა ბლანდვით მივდიოდით...... და აი ამ ბილიკზე დავკარგე მეორედ გული.... და ისევ ნიკო არდოტელი და ჩემი მეგობარი ალექსი დამეხმარნენ ეხლა უკვე საერთოდ ჩამომერთვა ტვირთის ტარების უფლება და მივდიოდი ერთი ცელოფნით ხელში..... სმაგიეროდ სხვები იყვნენ დატვირთულები და წარამარა სრიალებდნენ იმ ციცაბოზე არდოტელის და ვანდერერის გარდა

Archil · Post by **Archil** » 15 ივლ 2008, 22:00

აცაბაცა

შე კაცო, გეთქვა, რა მოგერიდა.... ჩემი მობილიც შეგთავაზე თუ გახსოვს და ... ეგრე თუ დაგწყდებოდა გული, რომ მცოდნოდა, სულ შენ გადაგაღებინებდი

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS