კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

მივლინებაში ალბათ ყველანი ყოფილხართ მინდა გითხრათ, რომ პირადად, მივლინება ხშირად მიწევს და ამ მხრივ ძალიან საინტერესო სამსახური მერგო. ჩემი ყველა გასვლა ძალიან საინტერესოა, მითუმეტეს, რომ ეს არის ჩემი საყვარელი საქმე. სიტყვამ მოიტანა და საქმეზე გადავალ: ამ რამოდენიმე დღის წინ დასავლეთში მომიწია მივლინებით წასვლა, იქაური(გურია-იმერეთი) მევენახეებისათვის დარგობრივი სემინარი უნდა ჩამეტარებინა. მიუხედავად იმისა, რომ საკმაოდ დატვირთული გრაფიკი მქონდა შიგადაშიგ რაღაც-რაღაცეების ნახვაც მოვახერხე. იმისათვის, რომ რეპორტაჟი ძალიან მშრალი არ გამომივიდეს გთავაზობთ მის შეძლებისდაგვარად სრულ ვერსიას სემინარიან-გზიან-ეკლესიებიანად. მარშრუტი: თბილისი--კვარიათი--ოზურგეთი--თერჯოლა--თბილისი.
როდესაც დაბრუნებულმა სპიდომეტრს დავხედე აღმოჩნდა, რომ

ამჟამად საქართველოში ვაზის ყვავილობის დროა ჩემი ერთ-ერთი უსაყვარლესი დრო. ამ დროს ბუნებაში თითქოს არაფერი არ ხდებაო, მაგრამ არავინ მოგატყუოთ...

სემინარის მსვლელობისას...

სემინარის დასრულების შემდეგ დავათვალიერე რამოდენიმე მეურნეობა

ჩხავერის ვაზი

ჩხავერის ღვინო

შემდეგი მეურნე რომელიც ძალიან ლამაზ ადგილას ცხოვრობს.

ეს მისი ვენახებია: ალადასტური და ცოლიკოური

ვენახებში აღინიშნებოდა ვაზის ტკიპა, რომლის დაზიანებაც ესე გამოიყურება

ეს კი მისი მარანია. აი ესეთი არ უნდა იყოს მარანი დააკვირდით: კაფელის საწნახელი, სპირტის "ბოჭკები" და ა. შ.

შესაბამისად ღვინოც ვერ იყო ისეთი ქე რო უნდა ყოფილიყო

მაგრამ რაც შემდეგ ვნახე ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა. ერთმა იქაურმა მითხრა აქვე ახლოს ერთი საინტერესო ადგილიაო, მართალია მე ჯერ იმ ეკლესიაში ნამყოფი არა ვარ, მაგრამ ამბობენ რომ მაგარიაო...
ეს არის სოფელი აჭი და ამავე სოფელში არსებული ერთი ძალიან ლამაზი და საინტერესო ფრესკებიანი ეკლესია. სავარაუდოდ აჭის ეკლესია მერვე საუკუნისაა, თუმცა არსებობს მეორე ვერსია, რომელიც ამბობს, რომ ეკლესია მეცამეტე საუკუნისააო.



ასეთივე ჩუქურთმა მინახავს წუნდას ტაძარზე.

ეს კი იქაური გოგონაა სახელად ნინო

ფრესკები, რომელმაც ძალიან მომხიბლა. ნამდვილად არ მოველოდე ასეთ სილამაზეს...

მაცხოვრის ფრესკის აქეთიქით კედლებში პატარა ქოცოები აქვს ჩატანებული აკუსტიკისათვის.


წმინდა გიორგის ბორბალზე წამების სცენა

qvevri
ულამაზესია, სად არის დაწვრილებით გვითხარი, ძალიან მინდა ნახვა.

ალბათ ეკლესია მაინც მე-8 საუკუნისას ჰგავს, ასომთავრული წარწერებითაა შემკული, თან ბაზილიკურია შეიძლება ფრესკებია მე-13 საუკუნის. რას იტყვი?

ეს კი დღეს ნანახი ეკლესია სოფელ შროშასთან. ამ ეკლესიას ეძახიან ქედის წმინდა გიორგის. ეკლესია ამჟამად დანგრეულია, მაგრამ ეტყობა რომ ძალიან მდიდრულად ყოფილა ნაგები. მოხატულიც ყოფია და რაც მთავარია გადახურული ყოფილა ფირუზისფერი ჭიქურიანი კრამიტით, რომელიც ძალიან ძვირი ჯდება. მნიშვნელოვანია, რომ ეს მოჭიქული კრამიტი ადგილობრივი წარმოებისა იყო. ამგვარი რამ იმერეთში არსად არ მინახია, საერთოდ ჭიქური იმერერულ თიხაზე უიშვიათეს შემთხვევაში გვხვდება. ამგვარივე ფერის მოჭიქული კრამიტითაა დახურული კვეტერაც.

ტაძარი, რომელიც მთის წვერზე დგას.

აი ის რასაც ზემოთ ვამბობდი, მოჭიქული კრამიტი.

ეს კი ალბათ უკვე მიხვდით ქვევრის ნარჩენია რომელსაც კედლებში აკუსტიკისათვის ატანდნენ, აქვე მოსჩანს მოჭიქული კრამიტიც.

ფრესკის ფრაგმენტი(ნაშთი)


ასე დასრულდა ჩემი კიდევ ერთი საინტერესო მივლინება დასავლეთ საქართველოში

Mta Mkvarebia wrote:qvevri
ულამაზესია, სად არის დაწვრილებით გვითხარი, ძალიან მინდა ნახვა.

ალბათ ეკლესია მაინც მე-8 საუკუნისას ჰგავს, ასომთავრული წარწერებითაა შემკული, თან ბაზილიკურია შეიძლება ფრესკებია მე-13 საუკუნის. რას იტყვი?

ფრესკები მარლაც გვიანდელია ტაძართან შედარებით.

qvevri

ქვევრო, შენ, შენი პროფესია, საქმიანობა, ინტერესები და ნიკი ძაან ერთიანები ხართ!!

ხოდა, მევენახეებს შენნაირი ლექტორი რომ ჩამოსდით ქალაქიდან მაგრად გაუმართლათ!! სხვანაირებიც ჩადიან ხოლმე

როგორ დავიჯერო გურულებმა სიამაყით არ გამცნეს რომ აჭიჰესი, პირველი ელექტროსადგურია საქართველოში და ის დღესაც მუშაობს, (ნუ, მე რომ მაჩვენეს იმ დღეს მუშაობდა )


(ბოდიში ინდუსტრიული გადახვევიზა)

რა მაგარია ქვევრო
მოკლე, კონკრეტული და საინტერესო რეპორტაჟი!!!

qvevri
გაიხარე, ძალიან საინტერესო მონათხრობია, სხვა დროსაც გაგვიყოლე ხომლმე შენს მივლინებებში.

მარშრუტი: თბილისი--კვარიათი--ოზურგეთი--თერჯოლა--თბილისი.

vax kvariatshi venaxebi akvt??

saintereso monatxrobia dzalian

ამ სურათით უნდა დამეწყო. პირველი კვარიათში ჩავედი.

qvevri
ნახე რა ვიპოვე აჭის შესახებ. თუ არ ვცდები ერთი და იმავე ტაძარზეა საუბარი

აჭის პატარა სოფელი ოზურგეთის ცენტრიდან 9 კილომეტრით არის დაშორებული. ეკლესია XIII საუკუნის დასასრულსა და XIV საუკუნის დასაწყისშია აგებული და საშენ მასალად, ძირითადად, თლილი ქვაა გამოყენებული. ეკლესია გარშემოზღუდულია მაღალი, მყარად ნაგები ქვის გალავნით და სწორედ ამიტომ არის აზრი, რომ აჭის ეკლესია, ადრე მნიშვნელოვანი თავდაცვითი ნაგებობა იყო. ისიც თვალნათლივ იკვეთება, რომ დროისა და ვითარების გამო, როგორც ეკლესია, ასევე, თვით გალავანიც, მრავალჯერაა აღდგენილ-გამაგრებული.

ეკლესიის უმთავრესი სიმდიდრე მისი ფრესკები და ასომთავრული წარწერებია. კედლების მოხატულობიდან ყურადღებას იპყრობს: “ჯვარცმა”, “ხარება”, “ღმრთისმშობლის მიძინება”, “ქრისტეს შესვლა იერუსალიმში”, “წმიდა მამები”...

აჭის წმიდა გიორგის სახელობის ეკლესია საკმაოდ დიდხანს მდუმარებდა. უფლის მადლით ტაძრის ზარი 1991 წლის 21 ნოემბერს ახმიანდა. იგი ბათუმ-შემოქმედელმა ეპისკოპოსმა კონსტანტინემ (მიქელაძე) აკურთხა და ტაძრის წინამძღვრად მღვდელი გურამი (ბერბიჭაშვილი) დაადგინა.
აჭის წმინდა გიორგის ეკლესია (ოზურგეთის რ-ნი) მდ. აჭისწყლის მარჯვენა ნაპირზე მდებარეობს. იგი დარბაზული ტიპისაა და ნაგებია კარგათ გათლილი ქვის სწორი კვადრებით. დასავლეთ და სამხრეთ კარის თავზე მოჩუქურთმებული ჯვრებია გამოსახული. სამხრეთ კარის თავზე ხუთსტრიქონიანი ასომთავრული წარწერაა: `წმიდაო გიორგი, მეოხ ექმენ პატრონთ საღირს რატის და უშანიანს და მეოხ ექმენ ნიკოლოზ აჭიელსა და გალატოზთა მიქელს და მხეციძესა~. ამ წარწერიდან არ ირკვევა ეკლესიის აგების თარიღი, მხოლოდ ქტიტორთა სვანური სახელით მოხსენიება გვაფიქრებინებს, რომ საქმე უნდა გვქონდეს სვანთა ერისთავების გურიაში დამკვიდრების პერიოდთან. არქიტექტურული ანალიზის შედეგადს დადგინდა, რომ აჭში მეორდება XI-XII საუკუნის მოტივები, მაგრამ მასში იყო XII საუკუნისთვის დამახასიათებელი ახალი სტილისტიკური ნიშნებიც. ხელოვნებათმცოდნეები აჭს XII საუკუნის მიწურულით ათარიღებენ. ეკლესია მოხატულია.
აჭის ეკლესიის მიმართ გურიის მთავრები განსაკუთრებულ მზრუნველობას იჩენდნენ. სვიმონ II გურიელმა აჭი საწინამძღვროდ აქცია. ქაიხოსრო I მას უხვი შეწირულობა უბოძა და შემოქმედის მეტოქად-ჰყო. აჭის წინამძღვრობა მინიჭებული ჰქონდათ სალუქვაძე-თაყაიშვილების საგვარეულოს. მათგან აღსანიშნავია XVII საუკუნეში მოღვაწე წინამძღვარი იოსებ თაყაიშვილი, რომელიც შემდგომ შემოქმედის მიტროპოლიტი გახდა. მას განუახლებია ვერცხლით მოჭედილი ჯვარცმის ხატი და მხატვარ იობისა და ოქრომჭედელ გრიგოლის შესრულებული წმ. გიორგის მოოქრული ვერცხლის ხატი.


კი, ნამდვილად ამ ტაძარზეა საუბარი, აი ფოტოც ახლდა