კარავი

Tamusia
როდეს გათენდეს არყისფრად დილა,
თერგს დახურვიან მთანი მაღალნი.
გერგეთს ახველი აჰხედე მყინვარს
აღგიხდებიან შენ ოცნებანი.

Varvara wrote: გაიხარე, კარგი ხარ რომ ჩათქმული საქმე ბოლომდე მიიყვანე.

ყველამ 1ად შევძელით.
მარტო კაცი ვერაფერს გახდება.
ისე კი, ძნ მინდოდა, თქვენც ყოფილიყავით გერგეტზე

Ninukala wrote:
გოგა ეს ფოტო ძაან მომეწონა...

გმადლობ ნინუკალა.
დარწმუნებული ვარ, ყაზბეგში რომ ყოფილიყავი, ბევრ ლამაზ სურათს
თავადვე გადაიღებდი

navigator wrote:GAMARJOBA SAKARTVELO
მადლობა სურათისთვის, ერთხელ მაინც მოვახერხებ და გამოვნახავ დროს, რომ ბოლო ბოლო ჩავაღწიო ყაზბეგამდე

მეც სიამოვნებით შემოგი1დები.
ივნისის ბოლოდან მშვენიერი ხედებითა და ფერებით შეიძლება დატკბობა

მონატრებულო ხალხო! რა შთამბეჭდავი სურათებია! ვერა, ვერა ვარ მაგარი, რომ ამ ლაშქრობამაც ასე უჩემოდ ჩაიარა! ჩემი სურვილი ("გამარჯობა საქართველოს" მიერ გაღვივებული )ყოველ სეზონზე ვიხილო გერგეტის სამება მომავალ წლამდე სურვილად რჩება! მე მიხარია, რომ თქვენ გაიხარეთ!

ერთი ორ ფოტოს მეც დავტოვებ ამ თემაში

გერგეთის სამება

ეს კი ის ადგილია, ზვიომ და გოგამ რომ დადეს უკვე

მაგრამ ჩემ მობილურს მეტი ახლოს მოტანა არ შეეძლო, ასე რომ

ნისლი და ნისლს იქით მყინვარი

ჯვარი და ჯვარს იქით ყაზბეგი...

მიხარია, რომ იყავით და დატკბით ყაზბეგის ბუმბერაზი მთების ხილვით!
არ შეუშინდით თოვლსა და წვიმას!

მე კი გული მწყდება,რომ ვერ შევძელი წამოსვლა!
იქნებ ზაფხულში მოხერხდეს წასვლა!

ფოტოები კიდევ დადეთ რაააა

მთელი დღე ვფიქრობდი, ნეტა თემა გაიხსნა, თუ არა მეთქი . მართლა დაუვიწყარი გასვლა იყო, ამინდის მიუხედავად. ნისლმა, წვიმამ და თოვლმა ვერ შეძლო შთაბეჭდილებების გახუნება, მართლაც ამინდა რა მნიშვნელობა აქვს, როცა ისეთ მადლიან ადგილას ხარ?

სურათები კიდევ იქნება, რა თქმა უნდა, თუმცა მეტნაკლებად ერთნაირი ხედებით, მაგრამ მოგვიტევეთ, თავად ითხოვთ. მე მაგალითად გერგეთის მილიონი სურათი რომ ვნახო ერთად, არ მომბეზრდება. თემიდან გამომდინარე, ზვიოს ყელგამოწეული ვთხოვ გოგას მიერ დადებული პირველი ანარეკლებიანი ფოტოს მისეული ვარიანტი დადოს, როგორც მახსოვს, ზვიომ რომ გადაიღო, მაშინ ნისლი გაფანტული იყო და ანარეკლში უფრო კარგად ჩანდა გერგეთი. თუმცა ნისლიანი საბურველითაც არანაკლებ ლამაზია გოგას ფოტოზე .

ახლა თავად ლაშქრობაზე. იმდენად მინდოდა წასლა, რომ ბოლო მომენტამდე მეშინოდა, რამეს არ შეეშალა ხელი. ძალიან დამწყდა გული რომ ნაწილი სიიდან ამოეწერა. 7 საათზე სამთო ქიმიასთან გასაცილებლად ნამცეცუნა, ლეგენდა, ილია და მეკო რომ მოვიდნენ, (მაშინ როცა ჯერ წამსვლელების ნახევარი არ იყო ადგილზე), გამცილებლები რიცხვით გვჭარბობდნენ და ვხუმრობდით ხელისმოსაკიდებელი ადგილი აღარ დაგვრჩა-თქო ვხუმრობდით

ყაზბეგში ღამის 11 საათისთვის ჩავედით. ამ გასვლის უდიდესი მინუსი ის იყო, რომ ღამით ვიმგზავრეთ (გზის ჩაკეტვის გამო სხვანაირად არც შეიძლებოდა) და ჯვრის უღელტეხილისა ულამაზესი ხედებით ვერ დავტკბით. თავი ზღაპარში მეგონა, ჩამოწოლილი ზვავის ორ და ზოგან სამმეტრიან ჯებირებს შორის რომ გვიწევდა გაძრომა, გელოდიმ ის ზვავიც გვანახა, ორი კვირის წინ ყაზბეგის მიმართულებით დაგეგმილი მაგრამ გუდაური-ვარძიაში განხორციელებული ლაშქრობის დღეს რომ ჩამოწილილა. შთამბეჭდავი იყო.. კარგად გადავრჩენილვართ

გელოდიმ მიგვიყვანა თავის მყუდრო, საკმაოდ კომფორტულ, 4 (!) ოთახიან ბინაში, სადაც კი არ თბილოდა, ცხელოდა. ყველამ აღნიშნა, რომ პირველად ნახა სადარბაზოში გათბობა, სადაც წუთში გააშრეს დასველებული ტანსაცმელი. დავბინავდით, ვივახშმეთ, მერე მასპინძელმა დაგვტოვა და თავის სოფელში გორისციხეში წავიდა მშობლებთან. ნინია-გოგოს და წამოსვლის სხვა მსურველების საყურადღებოდ, ვისაც საძილე ტომარა არ ჰქონდა და იმიტომ შეიკავა თავი: ნეტა წამოსულიყავით, უამრავი საბანი და ლეობი დაგვხვდა ბინაში ,ზვიოს მინუსს მიშას სართულებად დაწყობილ საბნებზე принцесса на горошине-სავით ეძინა. მაინც შეგვაღონა თავისი მეფურ წარმომავლობაზე საუბრით თავი და მუხუდოს მარცვალი რომ გვქონოდა, ხომ გაირკვეოდა მისი ცისფერსისხლიანობა მითია თუ რეალობა

დილით რომ გავიღვიძე და ფანჯრიდან გავიხედე, გავოგნდი: ნისლში გახვეული ბუმბერაზი, თოვლის ლაქებით აჭრელებული მთები. მაშინვე ვაჟა-ფშაველას "ნისლი ფიქრია მთებისა" გამახსენდა.

ესეც ჩვენი მასპინძლის სახლი, ამ მთების ფონზე

ZVIOSULI
aryis xe xooo??))

სანამ გერგეთის გზას დავადგებოდით ყაზბეგის მიქაელ მთავარანგელოზის სახელობის მე-16 საუკუნის ეკლესია მოვინახულეთ. იმავე ეზოში მდებარეობს ალ. ყაზბეგის საფლავი და მუზეუმი

ალ. ყაზბეგის საფლავი.

shokshi varr ra)) zaan magariaaa

ეკლესიის ეზოში





ერთი ნიმბი აკლია მხოლოდ (გვითხრა, უბრალოდ ვერ ხედავთო )

მაგრამ გერგეთი გვეძახდა





გავუდექით გზას







ნეტა ეს რა კოშკია, ვინ იცის?

გზადაგზა ვისვენებთ.

ვაზანოი





ერთადერთი ვინც უკან რჩებოდა მიშა იყო. მოგეხსენებათ მეფეები საკუთარი ფეხით მხოლოდ განსაკუთრებულ ადგილებში დადიან მართალია ჩვენსავით ზურგჩანთა არ ამძიმებდა, სამაგიეროდ მუცელჩანთა არ აძლევდა საშუალებას დაგვწეოდა და ჩვენც ძალ-ღონის მოსაკრებად დროდადრო ვუმღეროდით "დარია თუ ავდარია, მიშა მაგარია". მიშას რამდენად შველოდა ჩვენი საგულშემატკივრო შეძახილები არ ვიცი, მაგრამ ადგილობრივებს რომ ნაციონალების შტაბიდან მოგზავნილები ვეგონეთ, ფაქტია