კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

მოკლედ ეხლა დავბრუნდი გაყინული და დაღლილი, ნელ-ნელა მოგიყვებით ყველაფერს...
დილით შევიკრიბეთ 9-ზე


მოვიდნენ Trulala, mendes masieli, ნინი_85, nusa, Archil


ველოდებით გვალვას და პაატას. მარა არ მოვიდნენ

არჩილმა თქვა რომ ნიჩბის მოტანა შეეძლო და წავიდა მოსატანად.
სამწუხაროდ თოვლის სატკეპნი ფორმა ვერ ვიშოვეთ მიმდებარე ტერიტორიაზე.

აი მეც მოვედი, უმაგრესი იყო


კახა, სურათებს ვრცელი მონათხრობიც დაურთე თავგადასავლებიანად

ნინი_85
ცოტა შენც წამეხმარე მემატიანეობაში და მედიამასალით მე მოგამარაგებ

ავტობუსი გადის ყოველ 1 საათში და ღირს 40 თეთრი
ავტობუსი უკვე გადიოდა და ამიტომ ვერავის ვეღარ დაველოდეთ, გავედით 9.40-ზე.

შევედით კოჯორში


უძოს გადასახვევი ამ გაჩერებაზეა, უინკერების 45 ნომერია. ბიბლიოთეკა და აფთიაქია.

დავადექით გზას (გაჩერებიდან მარჯვნივ უნდა გაუხვიო უძოსკენ, გზა ზემოთ მიდის თავიდან, მერე უხვევს მარცხნივ, ძირითადად სწორი და ფართე გზაა)

ჩემი მოლოდინი არ გამართლდა რომ ძალიან ღრმა თოვლი იქნებოდა, და თანაც მანქანებით გაკვალული იყო თითქმის ბოლომდე. ამიტომ საბედნიეროდ თოვლასტები არ დაგვჭირდა.

navigator


მაგარი სურათებია

ნუ მე პირადად არც ერთ კარაველს არ ვიცნობდი და ადგილზევე გავიცანი Trulala, mendes masieli, nusa, Archil და რათქმაუნდა navigator ი

ავტობუსში დავსხედით წყვილ-წყვილად:Trulala და nusa, მე და mendes masieli, Archil ი და navigator ი , საუბრები რათქმაუნდა წავიდა კარავის ირგვლივ, აღმოჩნდა რომ ყველაზე გვიან შემოკარვებული იყო mendes masieli, რომელიც ასევე წლოვანებითაც ყველაზე პატარა აღმოჩნდა

ჩემთვის კი ეს ისტორია ასე დაიწყო..

ძალიან მინდოდა იგლუს მშენებლობაში მიმეღო მონაწლეობა, მაგრამ ამჟამად დატვირთული გრაფიკის გამო მასზე უარის თქმა მიწევდა -რაღაც იყო გასაკეთებელი და ევრ ვასწრებდი.

მთელი ღამე კომპტთან გავატარე და დილის 8:40 რომ შევნიშნე მონიტორის ქვედა მარჯვენა კუთხეში, ტელეფონს მივაწყდი - ნავიგატორისთვის მინდოდა დამერეკა და მეთქვა ცოტა დამაგვიანდება და დამელოდეთო. ყურმილი ვიღაცა ქალმა აიღო და მითხრა რომ მისი მეუღლე გავიდა და მობილური დატოვა. ე მანდ არ გამასწრონო და თაქვგუდმოგლეჯილი გავვარდი კოლმეურნეობის მოედანზე, სადაც პირველმისული ავღმოჩნდი და 2 წუთში ნუსაც გამოჩნდა....

ცოტაოდენი ამ გასვლის შესახებ.

იგლუს მშენებლობის შესახებ მთელი პოლემიკა იყო გამართული და საბოლოოდ უძოს ეკლესიასთან მისი აშენება გადავწყვიტეთ.

უძოს ეკლესიაზე გზა რამოდენიმე მხრიდან მიდის. ჩვენ კოჯრიდან ავედით. კოლმეურნეობის მოედნიდან კოჯორში მიმავლა ავტობუსში ჩავჯექით, რომელიც სააათში ერთხელ დადის და 20 წუთში კოჯორში ამოვყავით თავი. ავტობუსის ღირებულება 40 თეთრი ღირს - ისიც ნავიგატორმე გადაგვიხადა ორივე გზაზე. ნავიგატორის თქმით 2,5 კილომეტრი იყო ავტობუსის გაჩერებიდან უძომდე. ეს მანძილი ძალიან სწრაფად გავიარეთ და უძოს ეკლესიასთან ავღმოჩნდით, სადაც იქვე ერთი ლამაზი ადგილი აღმოვაჩინეთ იგლუს გასაკეთებლად.

უძოს ეკლესიასთან რამოდენიმე გზა მიდის - ერთ კოჯრიდან, რომლის შესახებაც აქ მოგიყვებით უფრო დეტალურად - კოჯრიდან 2,5 კმ; მეორე რომელიც ზაფხულში გავიარეთ კუს ტბიდან 10 კმ; ასევე ნუსამ აღნიშნა რომ წყნეთიდანაც მოდის უძოსთან გზა. ურო დაწვრილებით რომ გვითხრას, ამს ვსთხოვოთ.

დილით შევიკრიბეთ 9 საათზე, გავედით 10-ზე და კოლმეურნეობისს მოედანზე 6 საათამდე ვიყავით.

მოულოდნელად მენდესმა ტიანშანური სინდიოფალას ნაკვალევი იპოვნა, ყველა დაიძაბა საფრთხის მოლოდინში


მაგრამ აღმოჩნა რომ შეცდა, ეს ტინაშანური კი არა საჩხერული სინდიოფალას ნაკვალევი იყო, რომელიც სულაც არაა კარაველისთვის საშიში, მარტო ბულკებს პარავას ხოლმე კარვიდან, ამიტომ დაწყნარებულებმა გზა განვარძეთ

ბოლო აღმართი




ხედი ზემოდან, აქ ბევრს აქვს კოტეჯი.

ავედით. სურათების exif-ში ჩავხედე, ზუსტად 40 წუთი გვივლია ფეხით, თანაც მივდიოდით ნელა, სვენებ-სვენებით და ფოტოსესიებით



ეკლესიასთან სანთლების ანთებას შევეცადეთ და დიდი წვალების შემდეგ ავანთეთ, გაყინული იყო ყველაფერი.

შემდეგ ჩაი
ეს სურათი ასე მგონია რაღაც რუსული სამოგზაურო ალბომიდანაა, თოვლი, თერმოსი, ჩაი


არჩილს სათვალე დაერთქლა ჩაის ორთქლით


ოოოო, ჩაივ ჩემო არსობისა, რა ბედნიერებაა რომ არსებობ!


ყვლანი კარგ განწყობაზე ვიყავით

გადავწვიტეთ მშენებლობა დაგვეწყო მოფარებულ ადგილას, რომ არც სხვევისთვის შეგვეშალა ხელი და არც სხვებს შეეშალათ ჩვენთვის ხელი.
სურათზე, ცენტრში რომ გზა მიდის ტყისკენ, აი იქით წავედით.


დაახლოებით 50 მეტრში ეს მდელო ვიპოვნეთ


და ეგრევე დავატესტირეთ, დასაწოლი ადგილი

შევუდექით საქმესა.
თოვლი აღმოჩნდა ძალიან უხარისხო (ან ჩინური იყო ან რამე სხვა პადდელკა)
არაფრით არ იკვრებოდა, იშლებოდა ფქვილივით. ვეცადეთ ფეხებით დატკეპნას.


მოვნიშნეთ საძირკველი


დავიწყეთ საძირკვლის ჩადება,

ამასობაში კი ნინი და მენდესი წავიდნენ ბაწრის კი არა წყლის საშოვრად რომ თოვლი დაგვესელებია.

ძალიან ციოდა, მზე თითქმის სულ ღრუბლებს უკან იყო, მზიანი ამინდი არ გამართლდა.


ტრულალა ენერგიულად ჩაერთო სამშენებლო ფერხულში


თქვენ გგონიათ ესენი ცეკვავენ? არა! თოვლს ტკეპნიან