კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

ჰოდააააააააა, იმას გეუბნებოდით, რომ 22 ნოემბერს, საღამოს, გეოგრაფები და კარაველი პაატა_ და მე მისი + საინგილოსაკენ გავემგზავრეთ.

მარშრუტი: თბილისი - ლაგოდეხი (ღამისთევა ერთ-ერთი ჩვენთაგანის, რომანის სახლში) - კახი - ქურმუხი - კახი (დაუვიწყარი ტრაპეზი, აი ნამდვილი ლხინი, რომ შეიძლება დავარქვათ) - თამარის ხიდი - ლაგოდეხი (მეორე ღამისთევა) - ხინკალ-ქაბაბ-ხარჩო წვეულება - სიღნაღი - ბოდბე - და ისევ თბილისი

როგორც კი თბილისს გავცდით, ამინდი გაწუნკლდა და ორი დღე აღარ გამოწუნკლებულა. საზღვრის გადალახვა გრძელვადიანი და მტკივნეული პროცესი იყო. სიცივე ძვლებში ატანდა, წვიმდა. ჩვენებმა კი მალე გაგვიშვეს. ჩვენი მძღოლი, ვაგნერი იქ ყველას იცნობს (მართლა საჭირო და კარგი კაცია) მაგრამ აზერბაიჯანლებმა არ გაგვახარეს. ბევრი გვალოდინეს და და გვაოცნებეს, განა რაზე? ლურჯი ფერის მარშუტკაში, ისევ ჩაჯდომაზე

აი ჩვენც, მობუზულები, პაატას იცნობთ, ალბათ

ჯერ კიდევ თბილისში შემთხვევით ვახსენე პასპორტი და აღმოჩნდა, რომ შატილის ასულს არ ქონია წამოღებული. კიდე კაი საზღვარზე არ ვიკითხე

როგორც იქნა მივაღწიეთ, ბოდიში, ლაგოდეხამდე კი არა, სოფელ რაჭისუბნამდე, სადაც გავაგუზგუზეთ ბუხარი, გავშალეთ სუფრა და შეუბერეთ

აი ეს ბუხარი:


ესეც სუფრა, საფირმო კერძით "ზეიკიძის ძეხვი" (რომელიც მგონი არც იყო ზეიკიძის რაღაცა კიკვიძეოოო, თუ რაღაც ამდაგვარი)

და ესეც სუფრის წევრები, ცოტანი ჩანან, (ან ჩანან კი?) რადგან სუფრა "აიღე გადის" პრინციპით ფუნქციონირებდა

paata_

ბოროტო, რატოა რომ ჯერ ჩამიშვი, თან კიდე მაწყვეტინებ მოყოლას არ გავიგონო შენი ხმა, სუსიიიიიიიიიიიი

shatilis asuli


შემდეგ გადაწყვიტა მობილური დაეტენა - დენი საერთოდ გათიშა და დავრჩით უშუქოდ

სურათებს ვერ ვხედაავ, ყველგან კუბიკებია

მეორე დილით ადრე, რომელიც არც ისე ადრე გამოვიდა, კახის გზას დავადექით. საზღვრიდან კარგა ერთ საათის, ან ცოტაა მეტის, სავალი იყო. კილომეტრაჟი მე არ მკითხოთ, ზუსტ მეცნიერებეში მოვიკოჭლებ აი კახის წმინდა გიორგი ეკლესიაც:

გვალდა

რადიკალია შენთან ეტყობა დაბლოკილი

ჩემთან ჩანს სურათები

გვალდა

რატო ნეტა? იმედია გაიხსნება ჩემთან ჩანს

paata_ wrote:shatilis asuli


შემდეგ გადაწყვიტა მობილური დაეტენა - დენი საერთოდ გათიშა და დავრჩით უშუქოდ

ჰა ჰა ჰა, მოვკვდით სიცილით

ასე ეძინა შატილის ასულს, როდესაც ყველა მხიარულობდა

კახში მეუფე პეტრე ჩამოვიდა

სასაფლაო კახის ეკლესიის ეზოში

ნუკრი მჭედლიშვილი წინაპართა საფლავებთან

კახის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია