კარავი

ახალციხეში 22 ოქტომბერს საქმეზე ჩავედი.

ზუსტად 1 სთ მქონდა თავისუფალი დრო და ის აქ წარმოდგენილი ფოტოების გადასაღებად გამოვიყენე.

ნუ დამძრახავთ ნაჩქარევად გადაღებული ფოტოებისთვის.

ეს რეპორტაჟი ჩვენი უძველესი სამშობლოს ერთი ლამზი კუნჭულის თქვენამდე მოტანის მცდელობაა.

ახალციხის ღირსშესანიშნაობათა მონახულებაში დამეხმარა რუბრიკა "სხვადასხავაში" კახას
მიერ გახსნილმა თემამ ახალციხის თაობაზე.

გთავაზობთ რეპორტაჟს:

ახალციხეზე წარმოდგენის შექმნა რაბათიდან იწყება. ადრე ქალაქის გული აქ ფეთქავდა. ჯერ იუდეველთა სალოცავი იყო, შემდეგ მუსლიმთა.

ალბათ, ქრისტიანულიც იყო, რომლის ნაკვალევი მიმდებარე ტერიტორიაზე ვერ შევნიშნე.

დღეს რაბათის ტერიტორიაზე ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სამცხე-ჯავახეთის მუზეუმია, სადაც უაღრესად საინტერესო ნივთებია გამოფენილი.

მუზეუმის დათვალიერებამდე ახალციხის ხედები შევათვალიეროდ:

რაბათის გალავანი, რომელიც ქალაქის მრავალი ადგილიდან მოჩანს.

ამიტომაც რაბათზე მისვლა დიდ პრობლემას არ წარმოადგენს

ნამეჩეთარი.

შიგნით ქვათა მუზეუმა.

შიგნით მართლაც საინტერესო ექსპოზიცია დამხვა:



საფარას კანკელის ფილაა, რომელზეც წერია "პირს ლომისა"

შიგნით მართლაც საინტერესო ექსპოზიცია დამხვა:



საფარას კანკელის ფილაა, რომელზეც წერია "პირს ლომისა"







[/quote]

შიგნით მართლაც საინტერესო ექსპოზიცია დამხვა:



საფარას კანკელის ფილაა, რომელზეც წერია "პირს ლომისა"







[/quote]

ამ ქივს წარწერა ასეთია:

"ქრისტე, შეიწყალე ხარიტონ"


მუზეუმის კედლის ფრაგმენტია. როგორც ჩანს, კედელშია ჩატანებული

ექსპონსტები მოფენილია ეზოშიც. აი, ზიგი1 მათგანი

ებრაელთა სასაფლაო



და რაბათი

წმინდა მარინეს ეკლესია, რომელიც კგდ მოჩანს რაბათის გალავნიდან

მწერები ეზოში

თავს არ შეგაწყენთ სამუზეუმო ექსპონატებით, მაგრამ მათი გაცნობა საჭიროდ კი ჩავთვალე




ეს მეტად საინტერესო და ურთულესი ნაქარგია.
ტახტზე თამარ მეფეა, მუხლმოდრეკილი კი შოთაა.
ნამუშევარი მეოცე საუკუნის 10-იან წლებში პარიზიში ოქროს მედლით დაჯილდოვდა.

ეს არის ქსოვილზე გაკეთებული გორელიეფი და თვლებითაა აწყობილი




აი, იმავე მხატვრის კიდევ ერთი ნაკეთობა. კვლავ თამარი