კარავი

მეგობრებო, მოემზადეთ, მოხერხებულად დაჯექით, საინტერესო რამე უნდა მოგიყვეთ

მზად ვართ აბა დაიწყე....

გავიგეთ შენი მოგზაურობის ამბვი, მაგარი კმაყოფილი იქნები

ერთ მშვენიერ შაბათ დილას, მოდი დავკონკრეტდები, 15 სექტემბერს, მორკინალის მიმდებრე ტერიტორიაზე, ტაო-კლარჯეთში მიმავალი ადამინები შეიკრიბნენ. მოგზაურობის ხელმძღვანელი და სულისჩამდგმელი, მამა გიორგი ჩაჩავა გაზლდათ (პანტელეიმონის ეკლესიის დეკანოზი) ექსკურსიამძღოლი კი ვინმე მახარე ერისთავთ-ერისთავი (მაგარი ვინმეა) მათ შორის მეც ვიყავი, როგორც მოგზაურობს დასაწყისში მეგონა ერთადერთი კარველი, მარა თურმე სად ხარ? არც ეგრეა

shatilis asuli
აბა გაგრძელებას ველით

shatilis asuli
მერე მერე

სად იყო და სად არა, მეორეც გამოჩნდა. ძალიან მაგარი შეხვედრა იყო, მიუხედავად იმისა, რომ პირველად ვნახე ეს ადამიანი. ხედავთ კაცო რას შვება ეს კარავი?

shatilis asuli
და ვინ იყო ის კარაველი????

ხოდა ეს მეორეც მალე შემოგვიერთდება თავისი განუმეორებელი ფოტოებით. მანამდე კი გავნაგრძობ.
ჩვენმა ავტობუსმა გეზი სამხრეთისკენ აიღო. გზადაგზა ვხედავდით, როგორ ბეჯითად მუშაობდნენ გლეხები. გახურებული კარტოფილის ამოღება იყო. კარტოფილი დაიმახსოვრეთ, იმიტომ, რომ ამ თემას კიდევ დავუბრუნდებით. სასაზღვრო გამტარ პუნქტში ჩვენმა მესაზღვრეებმა ცოტა გვანერვიულეს. იცოდით, რომ თუ არასრულწლოვან შვილთან ერთად საზღვარზე გადადიხარ მეორე მშობლის წერილობითი თანხმობაა საჭირო? თან ჩვენები ძალიან მკაცრები არიან. წარბშეკრულები გელაპარაკებიან. მაშინ როდესაც თურქული მხარე სულ იღიმება. რატო გვიჭირს ხალხნო გაღიმება ასე ქართველებს?

მოკლედ, გადავლახეთ საზღვარი და თურქეთის ტერიტორიაზე გადავედით. ვერც კი გეტყვით რა საოცარი შეგრძნებაა. სამშობლოს შეგრძნება. ეს მთები და ეს მტკვარი! წარმოიდგენ, როგორი ქართული სული და საქმე ჩქეფდა ამ მიწაზე

shatilis asuli

ექსკურსიამძღოლი კი ვინმე მახარე ერისთავთ-ერისთავი

თუ ერთი და იგივე ადამიანზე ვლაპარაკობთ, მაშინ ეგ მახარე ჰერია. ამბობენ, კარგი კაციაო, მაგრამ პირადად არ ვიცნობ.

თან ჩვენები ძალიან მკაცრები არიან. წარბშეკრულები გელაპარაკებიან. მაშინ როდესაც თურქული მხარე სულ იღიმება.

სამწუხაროდ, მართლაც ეგრეა და არა მხოლოდ თურქეთის საზღვრებთან. ჰერეთში რომ ვიყავი, იქაც ჩვენი მესაზღვრეები პირდაპირ ნაგლობდნენ, ისინი კი ადამიანურად გექცეოდნენ. თან, ჩვენები აშკარად აგდებულად ექცეოდნენ საქართველოს აზერბაიჯანელ მოქალაქეებს, რამაც ყველაზე მეტად აღმაშფოთა.

მეეეეეეეეეერე?

(წელს უნდა წავსულიყავი... და ვერ მოვახერხე... )

დავიწყეთ ტბეთის უზარმაზარი ტაძრით. მამა გიორგიმ უცბად შეკრიბა მგალობლები (რომლებსაც ადრე არასოდს უგალობიათ ) და გამოვაცოცხლეთ იქაურობა. ადგილობრივი მოსახლეობა საკმაოდ კეთილგანწყობილია. საერთოდ, საოცრად თბილი ხალხია ეს თურქები, მარტო სტუმრების კი არა, ერთმანეთის მიმართაც. როგორ ესალმებიან ერთმანეთს, როგორ მოიკითხავენ, გზას უთმობენ, ძალიან განსაკუთრებული სითბო იგრძნობა მათ თვალებში და ურთიერთობებში.

[quote="guruli"][b]shatilis asuli[/b]
[quote]ექსკურსიამძღოლი კი ვინმე მახარე ერისთავთ-ერისთავი [/quote]
თუ ერთი და იგივე ადამიანზე ვლაპარაკობთ, მაშინ ეგ მახარე ჰერია. ამბობენ, კარგი კაციაო, მაგრამ პირადად არ ვიცნობ.
გვარი არ ვიცი, მარა გავარკვევ. საერთოდ ინგილოა და მაგარი პატრიოტი. ხახულში შემთხვევით ჩვენსავით მოგზაურ სომხებს შევხვდით და კინაღამ სერიოზულად იჩხუბა. რა თქმა უნდა სომხები ამტკიცებდნენ, რომ ეს ტაძარი უფრო ძველია ვიდრე თქვენ გგონიათ და ჩვენიაოოოოოოოოოოო

shatilis asuli


http://karavi.caucasus.net/viewtopic.php?t=321

ამ ბმულსაც გადახედე.

მოკლედ სანამ პასუხის გაცემას და სურათის დადებას ვისწავლიდე .... პატარა შესვენებას გავაკეთებ
guruli
რაც შეეხება "კლიჩკას" მახარე ერისთავთ ერისთავი: ერთ ციხეზე გვითხრა ეს მახარე ერისთავთ-ერისთავისააო და მერე გამოგვიტყდა რომ გვეხუმრა. ჩვენ კი დავიჯერეთ თურმე იქ ჩამოსულ უცხოელებსაც ასე ეხუმრება და იმკვიდრებს კაცი სახელს ისტორიაში