სვანეთი - LIVE 23.08 - 03.09

Ninukala · Post by **Ninukala** » 04 სექ 2007, 12:52

GOGONA
ვერაფერს იტყვი შენი მობილიც მაგარია....

Naia · Post by **Naia** » 04 სექ 2007, 12:52

GOGONA
მეც დავმუნჯდი ამ სურათების შემყურე

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 04 სექ 2007, 12:53

1. გზა ამაყი სვანეთისაკენ

მოგესალმებით მონატრებულო კარაველებო.. ფრიად ბევრი რამ დამიგროვდა მოსაყოლი.. ჯერ იყო და ხევსურეთ-ჭაუხები-ჯუთის ემოციები არ მქონდა ბოლომდე არ მქონდა შეგრძნობილი, რომ სვანომანია დამემართა..

ხევსურეთის ამბები ხესურეთში იყოს და იქაც ვიტყვი ჩემს სიტყვას, აქ კი იმ წუთიდან გავაგრძელებ, სადაც სვანეთი დაიწყო ჩემთვის..

მოკლედ, ჩამოვედი ჭაუხ-ჯუთიდან კარგად დაგორებულ-ნაკლდევებელი, მარჯვენა მუხლი ნაპრალში მქონდა დაზიანებული, მარცხენა მთებზე ქვევით გორაობისაგან დაბეჟილი, ტანსაცმელი გასარეცხი.. ჩამოვედი თუ არა, გაიხაროს გოგონამ, გამომიარა და საჭმელად წამიყვანა.. სახლში ღამის 12-ის ნახევარზე დავბრუნდი და მთელი ღამის განმავლობაში ვრეცხავდი და ტანსაცვმელს ვალაგებდი, დილისთვის იმდენი დავაგროვე, რაც სვანეთში დიდი წარმატებით კიდევ ორიოდე წელს დამტოვებდა..

დილაბნელზე ცირკტან გავიარე.. ჰო.. ახლა ცუდი რაღაცეების გაფიქრება არ დაიწყოთ, მთელი სასტავი იქ იყო.. ჩამოვედი ტაქსიდან.. მივესალმე ნაცნობ და ჯერ კიდევ ზოგიერთ უცნობ ადამიანს ჩემებური ცერემონიულობით: "ამ დროს პატიოსან ხალხს აქ რა უნდა ?" - მეთქი და მიმოვიკითხ-გავეცან-სალმდი მალევე..

ნათიამ (თქვენ რომ ჯერ არ იცნობთ..) თბილი ჩაი მოგვართვა და წავედიიიიიიიიითთთთთთთთ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 04 სექ 2007, 12:55

სამარშუტო ტაქსში დიდი აბალდუი თავის ტანისსამოსს აშრობდა... სკამებზე ჰქონდა გადაკიდებული და ისე...

GOGONA · Post by **GOGONA** » 04 სექ 2007, 13:01

პაატას (და არა მარტო პაატას) მშობლიური ბეჩო

მინდა გითხრათ რომ ჩვენ ყველანი ერმენტო კვიციანის (ლამას ბაბუა) ბადიშები შევიქენით (ანუ ჩავეწერეთ), ამ დიდი ადამიანის სახელის ხსენება ჯადოსავით ჭრის,
ლამა,

ასე სახალხოდ არ უნდა მეთქვაა,

lama · Post by **lama** » 04 სექ 2007, 13:02

სხვაგან ატვირთეთ ვერ ვხედავ

lama · Post by **lama** » 04 სექ 2007, 13:10

სანამ წავიდოდით წინა ღამეს შევაგროვე კარვები და საძილეები ავედი პაატასთან მერე გელაც მოვიდა ვიქეიფეთ დავლიეთ ღვინო და ლუდი და მეორე დღეს დილის 5 საათზე ავდექით 6 ის ნახევრამდე გავემზადეთ და სუპერმარკეტ ზემ,ელში სიმღერის მერე დავიძარით გმირთა მოედნისკენ

და გმირთა მოედნიდან კი ............. დავიძარით სოფელ ბეჩოსკენ

"ჩემი ბავშვობის აჩრდილი
ორთავ ხელს მავლებს ქეჩოში
და თვალში ცრემლებ გაჩრილი
მთხოვს დაბრუნდიო ბეჩოში"

GOGONA · Post by **GOGONA** » 04 სექ 2007, 13:10

ბეჩო სისხამ დილით

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 04 სექ 2007, 13:12

2. ბალალაიკა სტრუნებით და სტრუნების გარეშე

ჰო.. ვისაც გელა დაიაური გაგონებული მაინც გვქონდა, პირველ რიგში მანქანასა შინა ბალალაიკაი მოვიკითხეთ, იქვე სევდიანად ავღნიშნეთ გვალვას, ფიცხელაურის, ზურა ენ-ის, გობეს, ჭუნას, ტომას, კოტეტბელის და რა მოგთვლით, ყველას, თქვენი არ ყოფნა..

აღმოჩნდა, რომ ბალალაიკას ერთი სტრუნა (იგივე სიმი) აკლდა, ერთიო ადვილი სათქმელია, და სამიდან ერთის არ ქონა კი სერიოზული ამბავია.. მოკლედ, ქუთაისისა და ზუგდიდის რკინეულობის მაღაზიების იმედები გამოვთქვით..

ყველაფერი ყველაფერი, მაგრამ გელას თუ ორ სიმზეც ასევე წარმატებულად შეეძლო დაკვრა, ეს არ გვეგონა, ამ კარგმა ხევსურმა კაცმა, ჩვენ რომ დანაკლისი არ გვეგრძნო, ორ სიმზეც კი მოახერხა ჩვენთვის დილის მთისებური განწყობა შეექმნა..

მე ჩემი სარეცხი ამოვიღე და სკამთა ზურგებზე გაფენის ნება ვითხოვე.. დილა იყო მაინც, გრილოდა და სავარაუდო უარები მივიღე, აქვე დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო ნათიას, რომელმაც ჩემი "საროჩკისა" (იგივე პერანგის) და შარვლის გაშრობაში ლომის წვლილი შეიტანა და დამეხმარა..

გზა სიმღერ-სიცილით გავიარეთ.. მგონი ჩვენი შემხედვარე მარშუტკაც ცეკვავდა და გზაც.. ჩავედით ქუთაისსა შინააა!!! ვიყიდეთ "სიმ-სტრუნები", არ მკითხოთ ახლა რა სახის სიმებზე უკრავს დაიაურიო, ეს საკითხი აღმოჩენა გახდა ჩემთვისაც..

ვიყიდეთ საყიდელი, გავშალეთ ხელი-ფეხი.. მე ახალ გამშრალი შარვალი ჩავიცვი სიგრილის მიზნით, გავაგრძელეთ გზა ზუგდიდამდე, შევიარეთ დადიანებთან.. მოვიკითხეთ.. მუზეუმშიც გვსურდა შესვლა, მაგრამ ბილეთის ფასი რომ გავიგეთ, თავი გავიგიჯეთ, რავა გეკადრებათ ბატონო, სხვა დროს მოვალთ პირადად, ახლა მხოლოდ მოსაკითხად შემოგიარეთო და ტაძარში შევედით..

მერე იყო ენგური, ეს უზარმაზარი ეშმა-კაშხალი და ნაღმი ჩვენი ქვეყნისა... აქ საჭიროა ახლა დავუმატოთ ფრაზა, ცოტა ვიარეთ თუ ბევრიო.. მაგრამ პირდაპირ გეტყვით, რომ ეს გამოთქმა არ ეხება იმჟამინდელს, ვიარეთ ბევრი, ბევრი და მოჭარბებული ხალისით, სამივე სიმითა და შესაბამისი სიმღერებით, სიცილ-ხარხარითა და ანეკდოტებით სვანებზე.. საკუთარი უსაფრთხოების მიზნით, გადავწვიტეთ სვანების შესახებ ანეკდოტებით მხოლოდ სვანეთამდე შემოვფარგლულიყავით და ნელ-ნელა მივესალმეთ სვანეთის მთებს.. სვანურ ჯაყჯაყ-გზებს, მჟავე წყლებსა და კლდეებზე გადმომხტარ წყაროებს.. სვანურ ხეობებსა და გაგიჟებულ ენგურს.. სვანეთში შევედით და სვანეთმაც დაიწყო შემოსვლა ჩვენში..

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 04 სექ 2007, 13:18

დუუუი დუუუი
აბალდუი

KINALOKO · Post by **KINALOKO** » 04 სექ 2007, 13:24

მდააააა...

Post by **Gvalva** » 04 სექ 2007, 13:30

აუ, ასე ნუ ყვებით რააა...

ისევ ისე მოყევით, პაატა რომ რეკავდა ხოლმე - სულ არ გვწყდებოდა გული რომ თქვენ იქ იყავით და ჩევნ ცხელ თბილისში დღედაღამეს ვასწორებდით...

guruli · Post by **guruli** » 04 სექ 2007, 13:31

abaldui

მარჯვენა მუხლი ნაპრალში მქონდა

მე მეგონა, დარჩენილს წერდი, ისეთი პათოსი იყო.

და რამ გაგორავა იმ კლდეებში, ან რას გორავდი, გავალებდა ვინმე?

დილაბნელზე ცირკტან გავიარე.. ჰო.. ახლა ცუდი რაღაცეების გაფიქრება არ დაიწყოთ,

მოდი და ნუ იფიქრებ.

lama

"ჩემი ბავშვობის აჩრდილი
ორთავ ხელს მავლებს ქეჩოში
და თვალში ცრემლებ გაჩრილი
მთხოვს დაბრუნდიო ბეჩოში"

ჩაქრი და არ გაქრი, ლამა!!!

ისა და სურათებს სუნთქვაშეკრული ვუყურებ. უშბა ასე ახლოდან, ასე ერთი ხელის გაწვდენაზე?!

კარგი იქნება, ფოტოებს ცოტა ჩქარი ტემპით თუ დადებთ.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 04 სექ 2007, 13:31

3. სვანეთი - ჭეშმარიტი საქართველოს საამაყო ქართველობა

ჩვენ, ერმენტო კვიციანის ბადიშებმა კი ვიცით როგორ ვიაროთ სვანეთში.. თუმცა არც სხვებს გაუჭირდებათ.. სვანებმა, ისევე როგორც სვანეთმა ზოგადად, ჩვენს ყველა მოლოდინს გადააჭარბა.. ახაროს უფალმა და ადღეგრძელოს ყველა მათგანი.. ეს ნამდვილი ქართველობა, სულისა და სისხლის ფასად რომ იცავს ჩვენს განძეულობასა და ქართველობას, სწორედ რომ საამაყოა, ყველანაირი ანგარების გარეშე, როგორც კურთხეულ ვალდებულებას, ისე უფრთხილდება ყველაფერს, რაც ჩვენია და ქართულია.. და არც სხვა ქართველებისავით წუწუნში ატარებს დროსა და არც აქეთ გამორბიან დაბლობში შეშინებული სხვა ქართველებივით..

არსად ალბათ მთელ საქართველოში ასე არ უფრთხილდებიან საკუთარ საუნჯეს, ბევრი მინახავს სხვა მთებში მიტოვებული ჩვენი საუნჯეები, არც პატრონი რომ არ ჰყავს და არც არავინ ივალდებულებს თავისთავზე მათ მოფრთხილებას.. სვანების ყოველდღიურობა კი სწორედ რომ მაგალითია ყოველი ჩვენგანისათვის.. სვანეთში არ არსებობს არც ერთი მიტოვებული სალოცავი, არც ერთი მიტოვებული ტაძარი, ყველა მათგანს ვიღაც უვლის და უფრთხილდება და რომ განახათ, რა სიამაყით უდგება ამას თითოეული მათგანი..

მართალი გითხრათ, ჩვენ ყველანი გაოგნებული დავრჩით, აღარც მეგოპნა თუ ასეთი ქართველობა კიდევ არსებობდა.. ალბათ ამაზე კიდევ ბევრს ვიტყვი მეც და სხვებიც.. მთელი მოგზაურობა ჩვენთვის აღმოჩენები იყო სავსე არა მხოლოდ სვანეთის, არამედ ყოველი სვანის შეხვედრისას, ერთ-ერთი პირველი ასეთი ოჯახი კი ის ოჯახი აღმოჩნდა, სადაც ჩვენ პირველად დავბანაკდით, ეს გახლავთ ოჯახი, რომლის სამივე თაობა მთელს სვანეთში განსაკუთრებული სიყვარულითა და ავტორიტეტით სარგებლობს, ბაბუა - ერმენტო კვიციანი, მამა - ნოდარი კვიციანი, რომელნის სამწუხაროდ დღეს აღარ არიან ცოცხლები და ოჯახის ამჟამინდელი თავი მანუცარ კვიციანი..

მე და ლამამ ამავე ოჯახში ფრიად სასიხარულო ჩვენი სანათესაო კავშირიც აღმოვაჩინეთ, ამას შემდეგ პოსტში გეტყვით..

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS