კარავი

დაბინავებით დავბინავდით ძველ ომალოში, კესელოს კოშკების პირდაპირ.
აქ აღმოვაჩინეთ, რომ ექსპედიციის ზოგიერთ წევრს (გვარს არ დავასახელებ) ფრიად და ფრიად უცნაური ნივთები წამოეღო.



P.S. გამოვტყდები და ამ სკამში ზოგჯერ მეც ვჯდებოდი ხოლმე უჩუმრად.

დაღლილები კი ვიკავით. თან უკვე ბინდდებოდა.
მაგრამ კესალოს კოშკებზე მაინც ავედით, საიდანაც ასეთი ხედი ჩანდა.



იქიდან ჩამოსულებმა მსუბუქად ვივახშმეთ და დავიძინეთ.
რა ვიცოდით თუ მეორე დღე ასეთი გათენდებოდა.

თუშეთში წამსვლელებისთვის ერთ განმარტებას გავაკეთებ გზასთან დაკავშირებით. ნუ, თელავში ჩადიხართ ყველა ვარიანტში - ვერანაირად ვერ გადაახტებით, მაგრამ იქიდან ქვემო ალვანში მიდიხართ არა ახმეტის, არამედ ალავერდის გზით - ასე უფრო მოკლეა. ალაზანზე ხიდს გადახვალთ და სწორი ქუჩით შედიხართ ალვანში, რომელიც პირდაპირ სოფლის ცენტრში გაგიყვანთ. იქ უხვევთ მარჯვნივ და მიდიხართ ლალისყურში, რომელსაც მოსდევს სოფელი ფშაველი. აი, მაგ ფშაველში უნდა იკითხოთ ლეჩურის გადასახვევი, თორემ ჩვენსავით თუ შეგეშალათ, გავაზის ველზე გაისეირნებთ. ფშაველიდან ლეჩურამდე 7 კილომეტრია და ეგაა ომალოს გზაზე ბოლო სოფელი.

მეორე დღე

დავბანაკდით ძველ ომალოში, კესალოს კოშკები თავზე დაგვყურებდა.
ღამე დაგვაწვიმა.
დიდხანს არ მოდიოდა, მაგრამ თავსხმა იყო.
მე რამდენჯერმე გამეღვიძა და 3 საათზე კარვიდანაც გამოვძვერი, მაგრამ ისეთი ნისლი იყო, გვერდით მდგომი კარვებიც კი კი არ ჩანდა, თუმცა მთვარე კაშკაშებდა და ნათელი იდგა.
ამ დღიდან ჩემი ორგანიზმი გადავიდა ბუნებრივი ძილ-ღვიძილის მდგომარეობაში - 6 საათზე უკვე გამოვძვერით კარვიდან და მახლობელ სერზე ავედით.
გარშემო ნისლები დადიოდა და პეიზაჟი ყოველწუთს იცვლებოდა.





დაახლოებით 9 საათზე ნისლი გაიფანტა და კესალოს კოშკებიც ასე გამოჩნდა.

აუ რა სილამაზეა

სიტყვები არ მყოფნოს.....

ულამაზესი ხედებია...
კესალოს კოშკები და მისი მიდამოები ზღაპარია

ნატალიააა! გმირი გოგო ხარ, რომ წახვედი!!!

გურულო, მადლობა მოგზაურობის დეტალური აღწერისთვის

doroTea
ეს ადმინის საჩუქარია რომ მე იქ მოვხვდი.

ზღაპარი ადგილებია.
კეთილი შურით მშურს

თუშეთი - ოცნება!!!
ულამაზესია!!!

პირველი დღე დიკლო-შენაქოს მივუძღვენით.
შენაქო ომალოდან შორსა არაა, მაგრამ სამანქანო გზა ატრაქციონ "ამერიკული მთის" ნაირსახეობაა.
ჯერ ქვემოთ-ქვემოთ ჩადიხარ ხევში, მერე - ისევ ზემოთ ამოდიხარ.
ხევიდან ამოსულებმა რამდენიმე ტყიან ფერდობს შემოვუარეთ და შენაქოს ბოსლები გამოჩნდა. სიტყვა "ბოსლები" არანაირად არ შეეფერება იმ სილამაზეს, რაც ჩვენ დავინახეთ.



კიდევ 50 მეტრი და უკვე შენაქოც დავინახეთ.

შენაქოშია ცნობილი ეკლესია, რომელსაც ახლახანს ჩაუტარდა რესტავრაცია.

დიკლოში გვქონდა პირველი უშუალო ურთიერთობა თუშებთან და ის სითბო და მოწიწება სტუმრისადმი, რაც მაშინ ვიგრძენით, მთელი ჩვენი იქ ყიფნის მანძილზე არათუ გამინელდა, არამედ გაიზარდა და გაიზარდა.
სიტყვით არ უთქამთ, მაგრამ თავისი ულამაზესი სამშობლო ხომ უყვართ და ეამაყებათ. ისიც სიამოვნებთ, სტუმარი კაცი - განურჩევლად იმისა ქართველია თუ არაქართველი, ამოდენა მძიმე გზას რომ გამოივლის და მათთან ამოვა ამ მშვენების სანახავად.
რა თქმა უნდა, იქაც ხდება ხოლმე წვრილმანი უსიამოვნებები, მაგრამ ხაზგასმით ვიტყვი - თუში უმრავლეს შემთხვევაში არა თუშის, არამედ მართალის მხარეზე დადგება, ყოველთვის გამოჩნდებიან ქალები ან ხნიერი ხალხი, რომლებიც შუაში ჩადგებიან და მოსულს გაარიდებენ იქაურობას.
შეიძლება ვინმე შემედავოს - სვანებმაც და მოხევეებმაც იციან სტუმრისადმი დახვედრა, მაგრამ თავისებურად.
მე დავათანხმები.

ეს ფოტოები შენაქოში გადავიღე.

ესეც შენაქოშია გადაღებული.


ეს კი დიკლოში.

aba bicho colis gadamkide mag adgilebis naxva rodis shemedzleba


ara es ise xumrobit torem me da chemi colic kaco yovel sagamos karavze vart ))) mara mtlad yvelafers ver gadautargmni da ver mouyvebi am situacias ))))))))