კარავი 21 წლის გახდა და ჯერაც ცოცხალია! და თქვენ "კარველებო", ცოცხლები ხართ?

მე ვერ გავიგე, კახა შემხვდა, ოჯახით , ზედ ტბებთან, მეც ოჯახით გახლდით და ღმერთს მადლობას ვწირავ რომ იქედან უვნებლები დავბრუნდით, და დანარჩენებზე ინფორმაცია არა მაქვს გარდა ერთისა, ღამე როშკაში გაათიეს კარვებში, მერე ჩვენზე ადრე წასულან, მაგრამ არსად შეგვხვედრიან.

მას შემდეგ რაც კახამ გაგვაფრთხილა აქვე მეორე ლურჯი ტაბა არის მცირე ბორცვის იქით ადა არ დაგეზაროთ ნახეთო, დავცილდით და ტბის მონახულების მერე რატომრაც მეგონა რომ მეორე ტბა ხელ მარცხნივ იქნებოდა.
ამიტომ წავედი დიდ აღმართზე და მივადექი რა ჭაუხის უღელტეხილს, რომელიც 1 ხელის გაწვდენაზე იყო, დავბრუნდი უკან, ამასობაში ოჯახობა რომელიც ქვევით დავტოვე , ავიდა იმ მცირე ფერდზე და მიაგნო შაბიამნისფერ მეორე ტბას.
მე არ ვჩქარობდი ,ტბებს ჭაუხის კლდიდან დაუარე და ზევიდან სურათებს ვიღებდი.
მოულოდნელად ჭაუხზე ნისლმა ძლიერ დაიწია ქვემოთ და ზევიდან კი კუპრივით ღრუბელი გადმოვიდა.
მივხვდი რაც მალე მოხდებოდა , მაგრამ გვიან იყო.
ნელ ნელა დაუშვა, მე ბავშვი პატარა, 25 კილომდე ავიყვანე და სირბილით დავეშვით.
ამ დროს წვიმამ ძლიერ დაუშვა, მაგრამ ეს არაფერი იყო რაც მერე დაიწყო.
ზურგს უკან სულ ახლოს გაიელვა საზიზღარი სითეთრით და ჭაუხმა ისეთი ბანი მისცა, მეგონა კლდე ჩამოწვა.
მოვრბოდით თავსხმაში და მეხმა გვერდიდან , მერე კი წინიდან დაგვიარა.
ეს იყო მომენტი როცა ელოდები, რომ ეხკლა შენ იქნები, თანაც ზედა მონაკვეთი თითქმის ზეგანია და ამოწვეტილი ხარ სამიზნედ.
ბავშვები ბოლომდე დასველდნენ.ჩვენ მით უმეტეს.
დავიდაბლეთ, მეხის საშიშროებამ იკლო, მაგრამ წვიმამ თავი გაიგიჟა, 2 მეტრში ბილიკს ვეღარ ვხედავდი.
გაიზარდა 2 ე საFრთხე, ბავშვების გადაციება, რადგან წვიმა ყინულივით იყო, სეტყვაც ერია.
საშინელი ტანჯვით და ძალისხმევით , რომ სველ კლდეზე სირბილში არ დავლეწილიყავით მივაღწიეთ სოფელს.
აქ კი სანამ მანქანაში გათბობა ჩავრთე და აკანკალებული ბავშვები გავათბე, მდინარე ისე მოდიდდა რომ , შესვლისას ძრავს გადაუარა და ისეთი ორთქლი აუშვა მეგონა მორჩა მანქანის საქმე მეთქი.
მადლობა ღმერთს გამოვაღწიეთ.
კაი იყო რა მოკლედ.

ლეონტი wrote:აქ კი სანამ გათბობა ჩავრთე და აკანკალებული ბავშვები გავათბე, მდინარე ისე მოდიდდა რომ , შესვლისას ძრავს გადაუარა და ისეთი ორთქლი აუშვა მეგონა მორჩა მანქანის საქმე მეთქი.
მადლობა ღმერთს გამოვაღწიეთ.
კაი იყო რა მოკლედ.

-- გაიხარე.. სანამ ბოლო აბზაცს მივაღწიე... ჩემი დამემართა.. მთავარია, ბავშვები იყვენ ჯანსაღად.. ბოდიში უფროსებთან..

საბოლოო ჯამში.. ვსიო ხარაშო, ჩტო ხარაშო კანჩაეტსია...

მე მაგ ყველაფერს აქვე, ახლო მახლოებში მოვყევი და არც მეგდენი პრობლემა არ შემქმნია, თუმცა... თავადაც მშვენივრად შემაცია..



თუმცა...

არ დაგვავიწყდეს..

"სპაკოისტვიე... ტოლკო სპაკოისტვიე.."

ლეონტი


გადავირიე.

ჰაჰაა, თქვე მაგრებო!
გაიხარეთ!

რას ვიფიქრებდი რომ 30 წუთში აქ მეხი დაიწყებდა ცვენას და წყალი ვედროებით ჩამოიქცეოდა?
არა , მთაში ბევრჯერ ვარ ნამყოფი მარა რაც მანდ ვნახე აშკარად ციკლონური მოვლენის მსგავსი იყო.

ლეონტი
ukve dabrundi? gushin ak rom kari amovarda egreve tkven gamaxsendit. madloba gmerts, kvelaperi mshvidobianad damtavrda.
erti suli makvs rodis gnaxav da kvelapers gamogkitxav
PS. bodishi, ratomgac kartulad ver vbechdav

ჰო , ჟინვალთან დაგვირეკეს ,უკვე ბნელდებოდა, აქ ქარია და მანდ რა ხდებაო.
მთაშიც იყო,ქარის შემობერვები, წვიმის თქეშით.ისე უბერავდა, წყალს გვერდიდან , პირდაპირ სახეში რო გვასხავდა თვალს ვერ ვახელდით.

არადა რა კარგი იყო ზევით, ექსტრემის გარეშე.

მართლა მოსალოცად გქონიათ საქმე!
თან რა სილამაზე გინახავთ.. ნეტა დანარჩენები როგორ არიან?..

ლეონტი wrote:А Ð’ ТАЙГЕ ПО УТРАМ ТУМАН
слова и музыка Ю.Кукин

1. А в тайге по утрам туман -
Дым твоих сигарет.
Если хочешь сойти с ума -
Лучше способа нет.

დიდი მადლობა, ეს სიმღერა ბავშვობიდან ვიცი... აქ ცოტა ჩემებურად გადავაკეთე

აბუდელაურზე ერთად ვყოფილვართ, ერთი სეტყვის ქვეშ მოვყოლილვართ, იმედია გავიცნობთ ერთმანეთს მალე.

ლეონტი - გილოცავთ გადარჩენას. მაგარი ამბები გადაგხდენიათ.
ისა და ფოტოები მეტი არა გაქვს? (არადა, რა დროს ფოტოებია ახლა, კაცს ცხვარი ჰყავს დასაკლავი. )

guruli
ფოტოების დაყრა დაიწყება ლაშქრობის აღწერისას და იქ არ მოგაკლებთ

ისე დროა დაიხუროს ეს თემა.

ლეონტი
ესე იგი თქვენც იყავთ? სოფელში კი გვითხრეს ნივებით იყვენენო დღესო პატარა ბავშვებითო. ჩვენ ქედზე რომ გადავდიოდით ქვემოთ კი დავინახეთ აქეთ მომავლები რომლებიც მდინარეს გადმოლახვას ცდილობდნენ, ხელი ვუქნიეთ, არ ვციც დაგვინახეს თუ არა ჩვენ ვიფიქრეთ რომ კახა იქნებოდა, მერე გზა განვაგრძეთ იმის ფიქრით რომ დაგვეწეოდნენ გზაში მაგრამ მაინც ვერ შევხვდით.

ჩვენც მოვყევით წვიმაში და სეტყვაში, სუმტლად სველები ვიყავით რომ დავბრუნდით, ზოგიერთებს გამოსაცვლელი ტანსაცმელი არ გვქწნოდა და გადავწყვიტეთ უაზით კორსაში შათასთან დავბინავებულიყავით რაც მართლაც კარგი იყო ტანსაცმელიც გავაშრეთ და ჩვენც გავთბით.

ასე რომ მშვიდობით დავბრუნდით, გზაში კი ბევრი ვიწვალეთ ჩემი მანქნის გამო მაგრამ მადლობა ღმერთს შესანიშნავი ლაშქრობა გვქონდა.

700 ამდე ფოტო მაქვს 2 ფოტოაპარატი მუშაობდა.

ისე მე წინა კვირასაც ეხქტრემში მოვყევი წვიმის გამო, ულუმბას მონასტერში ვიყავი და მანქანა ტალახში ჩაეფლო, მერე ამოვათრიე დავაგდე და ფეხით წავედით წვიმდა, მერე ღამე გავათიეთ მონასტერში.
გამოდის 2 ცხვარი მყავს დასაკვლელი და ზაფხულის ბოლოს ალბათ ფარა იქნება და ავახვევ მწყემსად თუშეთში.


ისე ის თეთრი ტბა ამის ძირში იყო?



კიდე კარგი არ ვიცოდი.
თორე მეც დამსეტყვავდა ცა და კიდე 1 ხარი დასაკლავი მექნებოდა.