ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
caucasica
ძალიან საინტერესოა.....
ძალიან საინტერესოა.....
medical student
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
"მზე დაუკოცნის უბეებს მთა-ველს,
კლდე ყურს მიუგდებს ქვიშის მოჩხრიალს
ჯიხვნი ღრუბლებში შეჰყოფენ თავებს
და საღამომდე ღრუბლებს ცოხნიან"
გიგლა ოჩიაური
აი ეს ლექსი გამახსენდა.... მერე ეს სურათი, ჩემი მეგობრის გიგა მელიქიშვილის მიერ გადაღებული არხოტში, მიჭირს მთაში დაცარიელებული სახლების, ნასახლარების და დაცარიელებული საჯიხვეების ცქერა!!!!მოვუფრთხილდეთ და დავეხმაროთ მთას.....
[/img]

კლდე ყურს მიუგდებს ქვიშის მოჩხრიალს
ჯიხვნი ღრუბლებში შეჰყოფენ თავებს
და საღამომდე ღრუბლებს ცოხნიან"
გიგლა ოჩიაური
აი ეს ლექსი გამახსენდა.... მერე ეს სურათი, ჩემი მეგობრის გიგა მელიქიშვილის მიერ გადაღებული არხოტში, მიჭირს მთაში დაცარიელებული სახლების, ნასახლარების და დაცარიელებული საჯიხვეების ცქერა!!!!მოვუფრთხილდეთ და დავეხმაროთ მთას.....


ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
caucasica
ეჰ არხოტი
ეჰ არხოტი

- Giorgi Bagrationi
- მაწანწალა
- Posts: 780
- Joined: 12 ოქტ 2005, 22:46
- Location: Tbilisi
- Contact:
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
caucasica
ეს ის გიგლა ხომ არ არის ჭიმღაში რომ ცხოვრობდა?
ეს ის გიგლა ხომ არ არის ჭიმღაში რომ ცხოვრობდა?
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
Giorgi Bagrationi კი ნამდვილად იგია, დიდი პოეტი და ჭეშმარიტი ქართველი, თუ კარგად მახსოვს დღესაც ჭიმღაში ცხოვრობს, ეს ჯიხვიც მაგის მოშინაურებულია....
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
caucasica
ასეთ სილამაზე როგორ უნდა მოინადირო..ეჰ....
ფრინველზე ნადირობას კიდე შეიძლება შევურიგდე მაგრამ......ცხოველებზე
ასეთ სილამაზე როგორ უნდა მოინადირო..ეჰ....
ფრინველზე ნადირობას კიდე შეიძლება შევურიგდე მაგრამ......ცხოველებზე

medical student
- Giorgi Bagrationi
- მაწანწალა
- Posts: 780
- Joined: 12 ოქტ 2005, 22:46
- Location: Tbilisi
- Contact:
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
სხვათა შორის თუ ეს ის ჯიხვია კარგი ხნის უნდა იყოს, რადგან 1986 თუ 87 წელს ვიყავით არხოტში და მას 3 თვის ჯიხვის ციკანი ყავდა სახლში.
ყველაზე ძაან იმან გაგვაოცა რომ ეს პატარა, მოუსვენარი არსება გამოქანდებოდა ხოლმე და ფეხზე მდგომ გიგლას ჩლიქებით!!!!, კატასავით აფოფხდებოდა და მხარზე აჯდებოდა.
ყველაზე ძაან იმან გაგვაოცა რომ ეს პატარა, მოუსვენარი არსება გამოქანდებოდა ხოლმე და ფეხზე მდგომ გიგლას ჩლიქებით!!!!, კატასავით აფოფხდებოდა და მხარზე აჯდებოდა.
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
Giorgi Bagrationi
კიდე არიან ჯიხვები იქ თუ ამოხოცეს სულ???
კიდე არიან ჯიხვები იქ თუ ამოხოცეს სულ???
medical student
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
caucasica,
კარ(ა)ველებო,
აუუუუ.... ამ ფოტომ მომხიბლა. მართლაცდა რა სილამაზეა. მოშინაურებულიც კი ლამაზია, რადგან ის მაინც თავისუფალია და არ ჰგავს "სხვანაირად" მოშინაურებულებს - 10X10 გალიაში რომ ჰყავთ დამწყვდეული.
პირადად მე ნადირობის მხრივ ძალიან გულგრილი ვარ. ჯერ ერთი ცხოველს ვერ დავუმიზნებ, მიუხედავად იმისა, რომ ცუდად არ ვისროდი. მაგრამ, აი, ხორცზე კი ვერ ვამბობ უარს.
კარ(ა)ველებო,
აუუუუ.... ამ ფოტომ მომხიბლა. მართლაცდა რა სილამაზეა. მოშინაურებულიც კი ლამაზია, რადგან ის მაინც თავისუფალია და არ ჰგავს "სხვანაირად" მოშინაურებულებს - 10X10 გალიაში რომ ჰყავთ დამწყვდეული.
პირადად მე ნადირობის მხრივ ძალიან გულგრილი ვარ. ჯერ ერთი ცხოველს ვერ დავუმიზნებ, მიუხედავად იმისა, რომ ცუდად არ ვისროდი. მაგრამ, აი, ხორცზე კი ვერ ვამბობ უარს.
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
gobeისე ღორის ხორცზე გემრიელე არაა ნადირის ხორცი.....
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
caucasica
apapa...
dzalianats gemrielia
apapa...
dzalianats gemrielia

together on the top!!
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
gobe
amashi ki shegetsilebi!
tumtsa saertod xortsi ar miyvars. magram nanadirevi.......
gemrielia
amashi ki shegetsilebi!
tumtsa saertod xortsi ar miyvars. magram nanadirevi.......
gemrielia
together on the top!!
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
შეხვედრა მოცოელთან
გუშინწინ კახა (kakha_travel), კიდევ ჩვენი ორი მეგობარი და მე ვისხედით ლუდის ბარ "შატილში". იქნებოდა 7 საათი, კახას მობილურზე რომ დაურეკეს. საუბარს რომ მორჩა, გვითხრა, ის კაცია ჩამოსული, მე რომ შევხვდი მუცოში 2 კვირის წინო. ვთხოვეთ, დაურეკე და დაპატიჟე-თქო. დაურეკა.
დაახლოებით ნახევარ საათში მოვიდა ზურაბ დაიაური თავის პატარა ვაჟკაცთან - ზეზვასთან ერთად. პირველად რომ შევხედე, თითქოსდა მეცნო, მაგრამ აბა საიდან... მუცოში ერთადერთხელ ვარ ნამყოფი, მაგრამ ის ნამდვილად არ მყავდა იქ ნანახი. გაცნობის მერე, საუბრისას ვახსენე, 1989 წელს მუცოში რომ ვიყავით კახა და მე, იქ, ლამის თორღვას ციხის ძირში მცხოვრები ერთი კაცი გავიცანით, ჭულო პაპა-მეთქი... წამოდგა ზურა, შევატყვე, რომ ესიამოვნა, თვალი თვალში გამიყარა, ხელი ძლიერად ჩამომართვა და გადამეხვია - მამაჩემი იყოო...
ძალიან ხელმოკლე ოჯახი ჰქონია ზურას. უსახსრობისა და მძიმე პირობების გამო ათი შვილიდან რვა დარჩენია... ვეღარ ვკითხე, რა მოუვიდათ-მეთქი.
ძალიან დარდიანად იყო. მთელი წლის განმავლობაში მხოლოდ ჩემი ოჯახი რჩება მუცოში, რა ნამუსით წავიდე აქედან, როგორ ვუღალატო ჩემს კუთხეს, სახლ-კარს და მშობლების საფლავებსო - ასე თქვა. მერე დაამატა - გაჭირვების გამო ნაწილი საქონელი გავყიდე, ბავშვებს შიმშილით ხომ არ დავხოცავო... გული მომიკვდა.
თუმცა, უკვე სუფრის ბოლოსკენ შევატყვე, რომ გული ცოტათი გადააყოლა და სულ ცოტა ხნით მაინც, თუნდაც ორიოდე საათით თავის პრობლემებს მოსწყდა. ბარს რომ ვტოვებდით, ასე თქვა, ასეთი გემრიელი ლუდი არ დამილევია კაი ხანიაო (?!). გამიკვირდა ხევსური კაცისაგან ასეთი რამის მოსმენა, მაგრამ, ეტყობოდა, ბედნიერი იყო იმ მომენტში... აღარაფერი ვუთხარი...
იმ შეხვედრიდან 2 დღე გავიდა. აი, დღეს ფოტოებს ვათვალიერებდი და ზურა გამახსენდა... აბა როგორ დავტოვო ჩემი მიწა-წყალიო...
ძალიან მომეძალა სევდა...
მიწამ მონატრება იცის... ადამიანმა დავიწყება...
გუშინწინ კახა (kakha_travel), კიდევ ჩვენი ორი მეგობარი და მე ვისხედით ლუდის ბარ "შატილში". იქნებოდა 7 საათი, კახას მობილურზე რომ დაურეკეს. საუბარს რომ მორჩა, გვითხრა, ის კაცია ჩამოსული, მე რომ შევხვდი მუცოში 2 კვირის წინო. ვთხოვეთ, დაურეკე და დაპატიჟე-თქო. დაურეკა.
დაახლოებით ნახევარ საათში მოვიდა ზურაბ დაიაური თავის პატარა ვაჟკაცთან - ზეზვასთან ერთად. პირველად რომ შევხედე, თითქოსდა მეცნო, მაგრამ აბა საიდან... მუცოში ერთადერთხელ ვარ ნამყოფი, მაგრამ ის ნამდვილად არ მყავდა იქ ნანახი. გაცნობის მერე, საუბრისას ვახსენე, 1989 წელს მუცოში რომ ვიყავით კახა და მე, იქ, ლამის თორღვას ციხის ძირში მცხოვრები ერთი კაცი გავიცანით, ჭულო პაპა-მეთქი... წამოდგა ზურა, შევატყვე, რომ ესიამოვნა, თვალი თვალში გამიყარა, ხელი ძლიერად ჩამომართვა და გადამეხვია - მამაჩემი იყოო...
ძალიან ხელმოკლე ოჯახი ჰქონია ზურას. უსახსრობისა და მძიმე პირობების გამო ათი შვილიდან რვა დარჩენია... ვეღარ ვკითხე, რა მოუვიდათ-მეთქი.
ძალიან დარდიანად იყო. მთელი წლის განმავლობაში მხოლოდ ჩემი ოჯახი რჩება მუცოში, რა ნამუსით წავიდე აქედან, როგორ ვუღალატო ჩემს კუთხეს, სახლ-კარს და მშობლების საფლავებსო - ასე თქვა. მერე დაამატა - გაჭირვების გამო ნაწილი საქონელი გავყიდე, ბავშვებს შიმშილით ხომ არ დავხოცავო... გული მომიკვდა.
თუმცა, უკვე სუფრის ბოლოსკენ შევატყვე, რომ გული ცოტათი გადააყოლა და სულ ცოტა ხნით მაინც, თუნდაც ორიოდე საათით თავის პრობლემებს მოსწყდა. ბარს რომ ვტოვებდით, ასე თქვა, ასეთი გემრიელი ლუდი არ დამილევია კაი ხანიაო (?!). გამიკვირდა ხევსური კაცისაგან ასეთი რამის მოსმენა, მაგრამ, ეტყობოდა, ბედნიერი იყო იმ მომენტში... აღარაფერი ვუთხარი...
იმ შეხვედრიდან 2 დღე გავიდა. აი, დღეს ფოტოებს ვათვალიერებდი და ზურა გამახსენდა... აბა როგორ დავტოვო ჩემი მიწა-წყალიო...
ძალიან მომეძალა სევდა...
მიწამ მონატრება იცის... ადამიანმა დავიწყება...
ფშავის არაგვის ხეობა, დათვიჯვარის უღელტეხილი, შატილი, მუცო,
Mao
მე მოვიპიქრებ ხვალ როგორ დავეხმაროთ და თქვენც იფიქრეთ
მე მოვიპიქრებ ხვალ როგორ დავეხმაროთ და თქვენც იფიქრეთ
medical student