მესხეთ-ტური ივნისი 2009

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 02:19

qvevri wrote:თავიდანვე ვადევნებ თვალს ამ ლაშქრობას. ყოჩაღ, აი ლაშქრობაც ასეთი უნდა.

დიდი მადლობა გიორგი.

კი, ძალიან საინტერესო იყო და ჯერ კიდევ უამრავი რამ გვაქვს მოსაყოლი.

დიდი მადლობა მხარდაჭერისათვის.

MIRANDA wrote:wow

ძალიან მაგრები ხართ!!

კითხვა მაქვს ერთი: ეს თეთრი რაში სპეციალურად პოზიორობდა ფოტოსთვის?? ყველა ფოტოში კადრში იხედება..

მირანდა, დიდი მადლობა

ისე გამოვიდა, რომ მე ცოტა ადრე მივედი მაგ ცხენთან და ფრთხილად მივეპარე, რაც მოვასწარი, გადავუღე, დიდებული სანახავი იყო, შორიდანვე შევამჩნიე.

მერე ჩვენებიც მოვიდნენ და ამდენი რომ დაგვინახა ცხენმა, ჯერ დაფრთხა და მერე გამოგვენთო.

მოვიგერიეთ რამდენჯერმე.

საკმაოდ უხასიათო ცხენი გამოდგა.

Archil wrote:თავკვეთურა მაგარია

სტუდენტებმა გაასუფთავეს

მაგ ადგილებში მტკვარი არაერთხელ გამიტოპია

კი, სტუდენტებს ნამდვილად კარგად უმუშავიათ და ძალიან კარგი საქმეც გაუკეთებიათ.

სანამ ტაძრის შესასვლელამდე მიხვალ, გარედან, ქვემოდან უნდა ახვიდე და ასასვლელი კიბეები სწორედ სტუდენტებს დაუსუფთავებუათ და გაუმზადებიათ.

ასე, რომ... ნამდვილად კარგად იმუშავეს.

იოანე ნათლისმცემლის თავის კვეთის დღეს (11 სექტემბერი), როგორც წესი, მრავალი სწორედ შემცირებული მტკვრის გადალახვით ახერხებს გადასვლას მანდ.

თუმცა, მე ბილიკ-ბილიკ სიარულით უფრო ვისიამოვნე.

GAMARJOBA SAKARTVELO

pauna wrote:ტრაპეზი
ტრაპეზ-ი [ბერძ. trapeza] â€“ 1. ეკლესიაში: საკურთხევლის ტახტი; თვით საკურთხეველი. 2. მაგიდა, სუფრა. 3. სადილი, ნადიმი, წვეულება.
Source: უცხო სიტყვათა ლექსიკონი

წმინდა ტრაპეზი, ოდიკი

ტრაპეზზე აუცილებლად დაბრძანებულია ოდიკი, რომლის გარეშეც წირვა-ლოცვა არ სრულდება. ოდიკს უწოდებენ აბრეშუმის ქსოვილს, რომელზეც ამოქარგულია მაცხოვრის გარდამოხსნა ჯვრიდან. ოდიკში აუცილებლად არის ჩაკერებული წმინდა ნაწილი.

ტრაპეზის უკან აუცილებლად დგას შვიდტოტა სასანთლე; ტრაპეზზე - ჯვარი, ტრაპეზის სახარება, საცეცხლური და სანაწილე, სადაც ინახება წმინდა ზიარების საიდუმლოს შესასრულებლად საჭირო ნივთები.

გმადლობ.
წეღან მაესტრო ARCHILIსგან PMზე მივიღე "ტრაპეზის" განმარტება და მივწერე, რომ ნება დაერთო, ის აქ გადმომეტანა.
აი, ისიც:

ARCHILI wrote:იხ. განმარტებითი ლექსიკონი

ტრაპეზი
ტრაპეზ-ი [ბერძ. trapeza] â€“ 1. ეკლესიაში: საკურთხევლის ტახტი; თვით საკურთხეველი. 2. მაგიდა, სუფრა. 3. სადილი, ნადიმი, წვეულება.

http://www.nplg.gov.ge/gwdict/index.php ... =3&t=40376

ასევე:

ტრაპეზი ეწოდება ყველაზე მეტად განათებულ ოთხკუთხა მაგიდას (ქვის ან ხისა), რომელიც მოთავსებულია საკურთხევლის შუაგულში და რომელსაც ორგვარი â€“ თეთრი ტილოთი და ძვირფასი ქსოვილით (უმეტესად ფარჩისა) მოსავენ. ტრაპეზზე საიდუმლოდ, უხილავად სუფევს თვით უფალი, როგორც მეუფე და მბრძანებელი ტაძრისა. მასთან მიახლება და ამბორი მსოლოდ ღვთისმსახურებისთვისაა დასაშვები.

ტრაპეზზე მოთავსებულია: ოდიკი, სახარება, ჯვარი, დიდი და პატარა სასანთლე.

http://eklesia.despani.com/sulieri-gana ... iloba.html

იხ. ასევე:

http://children.iatp.ge/sarcmunoeba/leq ... dzari2.htm

ეს ყველაფერი კგ.
შესანიშნავია, რომ გავიგეთ, რას ნიშნავს სიტყვა ტრაპეზი.
ეგებ, ლაშქრობების აღწერისას "წახემსება", "სადილი"და სხვა ამდაგვარი შესაბამისი ქართული სიტყვები ვიხმაროთ.
"ტრაპეზი" მოდით, ეკლესიაში მოღვწე ღვთისმსახურებს მივანდოთ, ჩვენ კი, ვინც გასართობ გასვლებში
2ოდ ლუკმას მივირთმევთ, ქართული ენის მარგალიტებზე უარს ნუ ვიტყვით.
არადა, როგორი მდიდარი ენა გვაქვს და სულ არ გვჭირდება უცხო სიტვების ხელოვნურად შემოყვანა.
გმადლობთ, 1 უგუნური ადამინის ამ წერილში ჩადებული განწყობის გაგებისთვის.

იმედია, სამცხის ეს რეპორტაჟი გაგრძელდება.
თვალს ვადევნებ

Archil · Post by **Archil** » 20 ივნ 2009, 09:46

ARCHILI

არა მარტო კიბეები გაასუფთავეს, არამედ მის წინ აშენებული კედლებისათვის ქვებიც მათი მოგროვილია, შიგნიდანაც დაასუფთავეს, თვეზე მეტი ხანი იყვნენ იქ, მგონი 2 თვე დარჩნენ მანდ. ჯავახიშვილის უნივერსიტეტის სტუდენტები იყვნენ, უნივერსიტეტი ეხმარებოდათ ორგანიზებაში. ამაგს ნუ დავუკარგავთ ახალგაზრდებს.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 11:15

Archil wrote:ARCHILI

არა მარტო კიბეები გაასუფთავეს, არამედ მის წინ აშენებული კედლებისათვის ქვებიც მათი მოგროვილია, შიგნიდანაც დაასუფთავეს, თვეზე მეტი ხანი იყვნენ იქ, მგონი 2 თვე დარჩნენ მანდ. ჯავახიშვილის უნივერსიტეტის სტუდენტები იყვნენ, უნივერსიტეტი ეხმარებოდათ ორგანიზებაში. ამაგს ნუ დავუკარგავთ ახალგაზრდებს.

კი არჩილ.

მართლაც მაგრად უმუშავიათ სტუდენტებს და ეს სხვებივით საპრომოუშენო აქტივობა კი არა, მართლაც საგულდაგულო ნამუშევარი იყო.

ძალიან მაგარი ადგილია.

ერთი განახა, დილით რომ ქვაბულებთან ტრაპეზი გავშალეთ და თან ამ შესანიშნავ ადგილებს ვუყურებდით, თან უბიწო მტკვრის ხილვით ვხარობდით, ერთ რამედ ღირდა.

ისე, ბარემ აქვე ვიტყვი, რომ მტკვარმა ფრიად გვასიამოვნა. ყოველ ღამე მის ხმას ვუსმენდით და ყოველ დღე მისი ხილვით ვხარობდით. ანკესიც რომ გვქონოდა მე და ამირანს (ვინ იცის, მე და ამირანმა რამდენჯერ ვინატრეთ), მაშინ ხომ სულ გავიხარებდით, ჩვენს ტრაპეზს რომ ახალდაჭერილ თევზსაც მივუმატებდით, როგორც სხვაგან გაგვიკეთებია ხოლმე.

ერთი სიტყვით, კარგია, როდესაც ახალგაზრდები მართლაც საფუძვლიან საქმეს აკეთებენ და თავკვეთილას (იგივე თავკვეთურას) ეს ნამდვილად ეტყობა.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 16:12

ჩვენ თმოგვზე:

თმოგვზე ასვლა პირველ მისვლაზე ვერ მოვახერხეთ, არც ეგეთი ადვილი დასაპყრობი აღმოჩნდა. ბიჭებმაც მოიწადინეს, მე კი ფეხი ისე მტკიოდა, შეგრძნებებს ვერ ვფლობდი, მგონი

. ქარიც უბერავდა და საღამოვდებოდა.

ჩვენ აღმოვნდით გზასთან და არჩევანის წინაშე. ზემოთ წავსულიყავით - ზემო თმოგვისკენ თუ ქვემოთ, სოფლისაკენ და დასაბანაკებლად. სიტუაციის გაანალიზების შემდეგ მე და ტრული მივედით დასკვნამდე, რომ ორი ფეხდაშავებულით და საღამოს ხანის, ასევე შიმშილისა და დაღლილობის გათვალისწინებით, გადავწყვიტეთ სოფლისკენ დავშვებულიყავით.

აი, ამ მიმართულებით:

გზა კიდევ რამდენიმე კილომეტრი გრძელდებოდა, გზაში კვლავ წამოგვეწია წვიმა. დაღლილობამ, სისველემ, შიმშილმა და ა.შ. კი თავისი გაიტანა. ერთგან ფერმა შევნიშნეთ, რომელიც შემდგომ საოჯახო სასტუმრო აღმოჩნდა, მეტად წესიერი და სასიამოვნო ხალხით.

ჩვენც მას მივაშურეთ.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 17:54

საოჯახო სასტუმროს მეპატრონეს გამოველაპარაკე, ბატონ სერგოს და მის ტერიტორიაზე დაბანაკების ნებართვა ვთხოვე, რაზეც დადებითი პასუხი მივიღე.

ძალიან კარგი ხალხიც აღმოჩნდა და ძალიან კარგი პირობებიც აქვთ საოჯახო სასტუმროში.

ამ სასტუმროს "თირები" ჰქვია. ერთსართულიანი, 130 კვ.მ. 4 ნომერი. ცხელი და ცივი წყალი.

დაგეგმილი ტურებიც გააჩნიათ და გიდობასაც გაგიწევენ.

საოჯახო სასტუმრო თირები "თმოგვის" ციხის ძირში მდებარეობს.

მისამართი: ასპინძის რაიონი, სოფელი ნაქალაქევი. მეპატრონე სერგო მაისურაძე. მობილური: 8 99 33 88 71

სიამოვნებით ვდებ ამ ხალხის შესახებ ინფორმაციას, მსურველებსაც წაადგება და მათაც.

ორიოდე სიტყვის შემდეგ ავუხსენი, რომ ჩვენ მოგზაური ხალხი ვიყავით და ჩვენგან ხეირი არ იყო

მასპინძლებმა კი გვითხრეს, რას ამბობთ, სტუმარი ღვთისაა და ჩვენც გაგვიხარდება თუ გვეწვევითო, მაგრამ, ცხადია, არც შეწუხება გვინდოდა და არც სასტუმროს იკადრებდა მოგზაური ადამიანი.

რადგან დარჩენაზე უარი ვუთხარით, მაშინ ვახშმად მაინც გვეწვიეთო, მოგვიგეს და საღამოს ტრაპეზზე დაგვპატიჟეს.

დიდი სიამოვნებით ვიტრაპეზეთ მათთან, მართალია, სკამს და მაგიდას ცოტა გადაჩვეულები ვიყავით და ბუნებაშიც გვერჩივნა, მაგრამ... ასეთ შესანიშნავი მასპინძლებთან საჭმელიც გემრიელი იყო და სასმელიც.

ტრაპეზის შემდგომაც ბევრი ვისაუბრეთ და ბოლოს კი დავემშვიდობეთ. ჩვენ გარეთ გამოვედით და ბიჭებმა გარეთ გადავწყვიტეთ დაძინება, ტრულიმ კი - კარავში.

რამდენიმე საათს გემრიელად ვიყავით გაშოტილები მდელოს ბალახზე, მთვარისა და მტკვრის ფონზე. ვუსმენდით: "გაზაფხულის საღამოა მშვიდი, ხიდან ხეზე გადაფრინდა ჩიტი...", მერე ერთ ხანს ჩაგვეძინა.

გარკვეული ხნის შემდეგ კი გრუხუნმა გაგვაღვიძა. მე და ამირანი, ალბათ, ნახევარ საათს ვადევნებდით თვალ-ყურს, თუ როგორ მოიწევდა დიდი და შავი ღრუბელი ჩვენსკენ და მთვარისკენ.

მარცხნივ გადავტრიალდებოდით - ღრუბელს ვხედავდით და სხვაგვარად ჩაშავებბულ ზეცას, მარჯვნივ გადავტრიალდებოდით და მთვარეს და სუფთა ცას. რაღაც ხანი მარჯვენა მხარეს ყოფნა ვარჩიეთ... თუმცა, დიდ ხანს არ დაგვცალდა, შემოგრუხუნებულმა ღრუბელმა უდიერად გააგვიფარა მთვარეც, ხოლო ქუხილმა - მტკვრის ხმა.

მალე, ორიოდე წვეთიც დაგვეცა.

მაშინ კი მოგვიწია ადგომა და კარავში ტრულის ტერიტორიის ოკუპირება. მალევე ჩაგვეძინა. წვიმამ კი გადაიფიქრა და აგვიარა, ასე, ირონიულად და ქუხილის დაცინვით, ისე, რომ ავი ძაღლის ყეფისა არ იყოს, არც გარეთ დაგვტოვა და თავადაც არ იწვიმა.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 18:10

დილა გათენდა შესანიშნავი და უკეთაც გამოჩნდა "თირები":

მის გვერდით კი ჩვენი კარავი:

დაკონსერვებული ხორცისაგან სადილი უფროზუსტად კი , საუზმე გავაკეთეთ.

შემდეგ ცხელი ყავაც მივაყოლეთ. ერთი სიტყვით, შესანიშნავად ვიტრაპეზეთ დილისათვის.

ტრაპეზის შემდგომ კი თმოგვის ციხეზე ასვლა - ცდა II გადავწყვიტეთ. მასპინძლებმა კიდეც დაგვაკვალიანეს და იქით მიმავალი ბილიკი გვაჩვენეს.

საინტერესო ადგილია "თირები". ეს ქანები კი განსაკუთრებით:

Mrs. Robinson · Post by **Mrs. Robinson** » 20 ივნ 2009, 18:53

ათასი წელია არ შემომიხედავს კარავზე და პირდაპირ აქ მოვხვდი.....

ყოჩაღ თქვენ! და გილოცავთ! მშვენიერი თავგადასავალი აჩუქეთ ერთმანეთს და საკუთარ თავს უპირველესად!!!!!!!!!!!!

საუკეთესო გასვლებში თამამად დავასახელებდი ამ თემას!!!!!!!!!!!!!

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 19:34

Mrs. Robinson wrote:ათასი წელია არ შემომიხედავს კარავზე და პირდაპირ აქ მოვხვდი.....

ყოჩაღ თქვენ! და გილოცავთ! მშვენიერი თავგადასავალი აჩუქეთ ერთმანეთს და საკუთარ თავს უპირველესად!!!!!!!!!!!!

საუკეთესო გასვლებში თამამად დავასახელებდი ამ თემას!!!!!!!!!!!!!

რობინსონ, როგორ მომენატრე...

აბა, ეგრე უნდა?

ძალიან დიდი მადლობა.

ძალიან მიყვარხარ.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 20:11

შევუყევით თმოგვის ციხის ბილიკებს. იქვე, ჩვენი ბანაკიდან არც თუ ისე შორს თმოგვის ციხის ნანგრევებია მოფენილი.

სამწუხაროა, რომ ამ ციხეზე არავინ ზრუნავს.

უნიკალურ ნაშთებს ნელ-ნელა მიწა ჭამს.

ძალიან ცხელოდა და სულის მოსათქმელად აქ შევისვენეთ:

შემდეგ კი თმოგვის ციხეზე მდებარე წმინდა მარინეს ეკლესიისაკენ წავედით, რომელზეც სხვა ბილიკი მიდიოდა - ვიდრე საკუთრივ თმოგვის ციხის ტერიტორიაზე.

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 20 ივნ 2009, 20:33

წმინდა მარინეს ეკლესია თმოგვის ციხეზე.

აღფრთოვანებაც მოვასწარი და გულის მოკვლაც. ნახევრადდანგრეულ ტაძარს ფრესკები დღესაც აქვს შემორჩენილი, რომელსაც წვიმაც, თოვლიც და მზეც ასე აზიანებს.

ჩანს, ვიღაცეებს საძირკვლის გამაგრება უცდიათ, მაგრამ... ეგ არის და ეგ... არადა მისახედია. თმოგვის ციხის ისტორიას ასე "ცოცხლად" აღარაფერი ინახავს, მასზე მდებარე ტაძრებიც დანგრეულია, მხოლოდ ეს ტაძარი ინახავს ცოცხლად თავს.

თმოგვის ციხის წმინდა მარინეს ტაძრის უნიკალური ფრაგმენტები:

Makena · Post by **Makena** » 21 ივნ 2009, 00:22

სერიოზული ლაშქრობაა და საინტერესო რეპორტაჟი, მაგრები ხართ რომ მოახერხეთ და კარვებით ასეთი საინტერესო ლაშქრობა მოაწყვეთ!

qvevri · Post by **qvevri** » 21 ივნ 2009, 14:29

ეს პარატა ჩანახატი სწორედ თმოგვის ციხეს მივუძღვენი ამ ერი წლის წინ. თმოგვმა ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა...

ციხე ჩიოდა
ეხლა რომ მიცქერი, ეგრე კი არ არის საქმე? მაშინ უნდა გენახე ფეხზე რომ ვიდექი რა კაცი ვიყავი. არწივიც კი ვერ მიბედავდა თავზე გადაფრენას. შენ აქ ამოსვლაში ამოგვარდნია გული და იმას აღარა ჰკითხულობ აქ ვინ ამომზიდა და დამადუღაბა? დიახ კიდევაცა ვჭაბუკობდი და კიდევაც ვიბრძოდი, ჩემი საჭურველ-იარაღი ჩემი ქონგურები და გოდოლები იყო. მაყრიდა ურჯულო ტყვიაწამალსა და იასარს სეტყვასავით მარა ვერ მივართვი ჩემი აღება. პატრონი მყვადა, კაციც ის იყო და ქუდიც იმას ეხურა, თქვენს ქალკუდა პატრონს კი არა ჰგავდა. მომეფერებოდა და მეტყოდა “ჩემო ფარო და ნამუსო”-ო. სწორედ რომ ფუტკარსა ჰგავდა თავისი ცხოვრებით. სიცოცხლე სულ ბრძოლასა და შრომაში გალია. თქვენც ფუტკრებსა ჰგევხართ, ოღონდ მამალ ფუტკრებსა, რომლის საქმეც თაფლის ჭამა და დედა ფიტკრის დამამვლაა, მარა მაგის თავიც აღარა გაქვთ. თუ არა და ერის სიმრავლეზევე გეტყობათ რა ბედენაცა ბრძანდებით, გააჩენთ თითო კინკილა შვილსა და მერე ქვეყანაზე მტვერს დააყენებთ ბაქიაობით. ან-კი თქვენ თვითონ გასაზრდელებმა შვილები როგორ უნდა გაზარდოთ? ვიცი მე თქვენი ზრდილობაცა და თქვენი რწმენაც. თქვენ მორწმუნეები მარტო ეკლესიაში ხართ, წირვა-ლოცვის დროსა და გარეთ კი გავიწყდებათ თქვენი ქრისტიანობა. კაცი რო დღეში, სარკის წინ უფრო მეტ დროს გაატარებს ვიდრე ხატის წინა, მასეთი ქრისტიანობა არ გაიშვას. რა ვიცი თქვენს ფიქრებში მაგრად დააგელვებთ ცხენებს ხმალშემართულები დიდგორზე? მარა ცხადლივ, ცხენი კი არა, წიხლის შიშით ვირთან ვერ მისულხართ ახლო და ხმალი კი არა, ჯაყვით კიტრი ვერ გაგითლიათ. მიიხედ-მოიხედეთ, ეგ თქვენი დღევანდელი დღე არის თქვენი დიდგორი. რით ვეღარ მიმხვდარხართ, რომ ბრძოლის ველზე ხართ და მტერი თავს დაგცემიათ მგელივით. ან, ამ ჩემს ჩამოქცეულ მხრებს რო არ უწამლებთ, ვინ მოგცათ მაგის ნება? არ შეგვიძლიაო? რას მიქვია არშეძლება? თქვენთვის ხომ კარგად აშენებთ მაღალ-მაღალ აგარაკებსა და... ჩიოდა ციხე, ჩიოდა არა იმაზე, რომ მარტოდმატო დარჩენილიყო ყორნების ამარა, არა, იმაზე ჩიოდა, რომ ყველაზე მეტად ეხლა იყო საჭირო ქვეყნისათვის და ქვეყანას კი ყველაზე მეტად ეხლა არ ეცალა მისთვის, რადგან აგარაკ-აუზებისა თუ რესტორან-საროსკიპოების მშენებლობით იყო გართული. ხედავდა ციხე, კარგად ხედავდა, როგორ შემოსულიყო და მოსდებოდა მტერი ქვეყანას და იძახდა რაც ძალი და ღონე ჰქონდა ხალხოო, მაგრამ ხალხს ციხისა კი არა, დიდი ხანია უკვე ერთმანეთისაც კი აღარ ესმოდათ. ხანდახან ნისლის თეთრი ქულები მიაკითხავდნენ ციხეს, მიეალერსებოდნენ და მიეფერებოდნენ თავის ძველ მეგობარს, მერე ჩასწვებოდნენ ხევში და წავიდოდნენ სადღაც შორეთში. ნისლოვ სპეტაკო, დაუძახებდა ციხე თავის მეგობარს, იქნებ სადმე ჩემს პატრონს გადაეყაროო. თუმცაღა, კარგად იცოდა ციხემ, რომ მისი პატრონისა უკვე ძვლებიც აღარ იყო მიწაში, მარა მაინც ეძახდა. ოხ ერთი ერთხელ კიდევ მანახა იმისი თავი ჩემს ქონგურებზე მდგარი და დამარცხებულ მტერზე გადამყვირალი და მერე თუნდ ამ ხევში ჩამაქცია ერთიანადაო, იტყოდა ხოლმე. ჩიოდა ციხე და თან ცრემლები ჩამოსდიოდა ბებერ ტანზე. ამ ცრემლებს მისი გალავნის დუღაბში გამოსული ბალახები ისრუტავდნენ. ეს იყო არა შიშის, არა მარტოობის, არამედ მონატრების ცრემლები, დიახ მონატრებისა...

beka · Post by **beka** » 21 ივნ 2009, 15:01

qvevri
ძალიან ლამაზი ჩანახატია

ARCHILI · Post by **ARCHILI** » 23 ივნ 2009, 10:10

qvevri

დიდი მადლობა.

ძალიან გამიხარდა, რომ ჩვენი მოგზაურობის თემაში მოგინდა შენი მოთხრობის დადება.

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS