წმინდა ნინოს გზაზე, 2008

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 12:30

სადილის შემდეგ მდინარისკენ გავწიეთ.

სამანქანო გზასთან საყდარი დაგხვვდა:

საყდარში არ შევსულვართ:

namcecuna · Post by **namcecuna** » 08 ივნ 2008, 12:37

ბარალეთი -ჩემი საყვარელი ჯავახური სოფელი:) ყვავილების სოფელია

ბავშვებიც ყვავილებს ჰგვანან იქ

ტაძარზე ეგ ბუდე შარშანაც იყო და წეროც -იქნებ სხვა, მაგრამ, იყო...
რა ტკბილ მოგონებებს მიღვიძებ ნინი, რომ იცოდე

ჯვრის ტარება რომ მოასწარი-ბედნიერი ხარ მართლაც, არ მავიწყდება ეს შეგრძნება, კი არ ატარებ ჯვარს, ჯვარი თვითონ გატარებს, ისე მიდიხარ-რამდენი ათეული კილომეტრიც არ უნდა გაიარო-არ იღლები

მიფრინავ თითქოს, მსუბუქი და ბედნიერი ხარ

რა სიხარულია, ნეტა განმეორდებოდეს

მერე?

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 12:39

მდინარე საკმაოდ თბილი აღმოჩნდა ჩვენდა გასაოცრად:

უნდა აღვნიშნო რომ მდინარისკენ მიმავალს ბარალეთის ყვავილები სულ წყვილად მხვდებოდნენ:)

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 12:57

მდინარეზე დიდხანს არ გავჩერებულვართ. საღამოს ლოცვებს უნდა დავსწრებოდით და მალევე დავბრუნდით ბანაკში.
მეორე დღის გეგმა ასეთი იყო: დილით ჩვეულებისამებრ 6 ზე ავდგებოდით, დილის ლოცვას დავესწრებოდით და გავუდგებოდით გზას სოფელ ბალანთასკენ, სულ გვექნებოდა გასავლელი 20 კილომეტრი, ორივე გზა. ბანაკი ადგილზე რჩებოდა, შეგვეძლო ზურგჩანთები დაგვეტოვებინა და მხოლოდ აუცილებელი ნივთები წაგვეღო, რადგან უკანვე დავბრუნდებოდით და იმ ღამესაც ამაღლების ბორცვზე გავათევდით.
უნივერსიტეტის პროექტის მიხედვით 4 ივნისს უკვე თბილისში უნდა დავბრუნებულიყავით. მე თავიდანვე ვუთხარი ჩემს ხელმძღვანელს, სანა იდეის დონეზე იყო პროექტი რომ 5 ივნისამდე დავრჩენილიყავით რათა ამაღლებასაც ამ მადლაინ მიწაზე შევხვედრილიყავით. მიზეზთა გამო უნივერსიტეტმა მხოლოდ 3 სამუშაო დრე გამოგვიყო, ამიტომ თბილიში დაბრუნება მეორე დღეს გვწევდა, მაგრამ... მოხდა სასწაული...
ჩვენი ჯგუფის წევრებს ცხოვრებაში რომ არ უმღერიათ და გვეგონა სმენა არ ჰქონდათ ამღერდნენ, და არამარტო ამღერდნენ გალობა დაიწყეს ხმებში, ჩვეს გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა, უნოდადთ გალობა და გალობდნენ, ჩვენი ხელმძღვანელი გადაირია, იმ საღამოს იმდენი გალობა ვისწავლეთ და იმდენი ვიმღერეთ, გადარეკა და ასმენინა ყველას, ნახეთ ჩემი სტუდენტები როგორ გალობენო, ძირითადი ჯგუფიც გაოცებული იყო, მარტო ჩვენი ჯგუფის ბავშვები ვგალობდით ლოცვაზე, საოცარი იყო, ღამით, სიბნელეში, გარეთ გაშლილ მდელოზე, ამაღლებული განწყობით ღმერთს ვადიდებდით, არც გვციოდა არც გვეძინეობდა.
ხელმძღვანელმა გადარეკა დეკანტთან და 1 დღე დაგვიმატეს...
მშურს თქვენიო დეკანმა...
საერთო სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა, ერთიანი შემართების დავაგუიგუნეთ მრავალჟამიერი... უფლის ამაღლებას ჯავახეთში ვხვდებიოდით...

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 13:10

დილა მზიანი გათენდა, ცა მოწმენდილი იყო და ამინდსაც კაი პირი უჩანდა.
7-ზე დილის ლოცვას დავესწარით და გავუდექით გზას ბალანთასკენ:

ზურჩანთები ბანაკში დავტოვეთ:

გზაში 10 წუთით შევისვენეთ:

namcecuna · Post by **namcecuna** » 08 ივნ 2008, 13:12

აუ, კიდევ ჩაგერთვები რააა

გალობის გამო-იქ მართლა სასწაული ხდება-ყველაზე უსმენო და უხმო ადამიანები მართლა სწავლობენ ხოლმე გალობას და კარგადაც გამოსდით (აქ ვარ წარმომადგენელი

) და რაც ყველაზე საინტერესოა, რომ ჩამოვდიოდით-ისევ ვერაფერს ვახერხებდიტ-იქ დაბრუნება და ისევ ამღერება-ერთი იყო

სასწაულია მართლა

მერე?

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 13:21

გამოჩნდა სოფელი ბალანთა, რომლის მოსახელობის უმეტესობას ქართველები შეადგენენ:

გზად საინტერესო ხედები იყო. რადგან შეუცერებლად მივდიოდით მოძარობაში გადავიღე ფოტოები:

ეს ფოტო ჩემი ფავორიტია, დესკტოპზე მიყენია ახალ და კარგ განწყობაზე მაყანაბს

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 13:56

სოფელში შევედით და გავემართეთ ეკლესიისაკენ:

ეკლესია წმინდა გიორგის სახელობისაა:

ეს ეკლესია პირველი და ერთადერთი იყოს ჯავახეთში აქამდე ნანახ ეკლესიებს შორის, რომელსაც ჰქონდა კანკელი, მართალია ხის:

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 14:06

საკურთხევლელთან ახლოს იდგა ქვის სვეტი, რომელიც სავარაუდოდ ეზოდან იყო შემოტანილი, მასზე უამრავი სანლის ნამწვი შეივნიშნეთ.

სვეტის მარჯვნივ ლაზარეს აღდგინების ხატი იყო გაკრული კედელზე.

ძალიან გაგვიკვირდა როცა გარდამოხსნის ხატი შევნიშნეთ ქვის სვეტის მარცხენა მხარეს, კედელზე გაკრული:

ჩვენს დანახვაზე გარეთ ადგილობრივი მოსახლეობა შეკრებილიყო:

tiko_r · Post by **tiko_r** » 08 ივნ 2008, 14:15

ნინი_85

სოფელში შევედით

საროში?

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 08 ივნ 2008, 14:18

სამრეკლოზე ზარი დაგვხვდა და ზარზე გამობმული გრძელი ჯაჭვიც:

დავიწყეთ ლოცვებისთვის მზადება, ჩვენმა ერთ-ერთმა ხელმძღვანელმა ზარების რეკვა დაიწყო:

ლოცვები აღვავლინეთ და ეზოში გამოვედით. უკვე დრო იყო გვესადილა.
მანქანით საკვები მოიტანეს და ეკლესიის ეზოშივე ვისადილეთ. ცოტა დავისვენეთ, ზოგმა წაუძინა. საკმაოდ თბილოდა და სასიამოვნო იყო ბალახზე ჯდომა.

legenda · Post by **legenda** » 09 ივნ 2008, 09:22

ნინი_85

ორგანიზება მომეწონა....ბრავო...

მეამაყები!

შე დალოცვილო შენა...

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 09 ივნ 2008, 17:51

ბალანთადან ბარალეთისკენ ჯვრის ტარება ისევ მე მომანდეს...
წამოვედით... ახალ უკვე მზიან ამინდში მოვდიოდი, ყვევილებით მოფენილ მდელოზე, მთებზე კი, მთებზე თოვლი იდო...

მოვდიოდი და ვგრძნობდი იმ უდიდეს ძალას და მადლს, უფლისგან ბოძებულს, რომელიც თვითოელ ჩვენგანზე გადმოდიოდა და მოვფრინავდი, მართლაც მოვფრინავდი...
ჩვენი ჯგუფის წევრები მოგვიანებით გამომიტყდნენ: ვგრძნობდით მთელი არსებით რომ წმინდა ნინო ჩვენს გვერდით იყო და გვეშინოდა არ დაგვენახა გვერდით მომავალი, ამხელა ბედნიერებას კი ნამდვილად ვეღარ ავიტანდითო. და მართლაც სად გვაქვს ჩვენ ცოდვილთ ამხელა სასწაულის აღქმის ძალა და უნარი...

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 09 ივნ 2008, 18:02

გზად წყლის არხს ჩავუარეთ, არხი დაზიანებული იყო და წყალი იღვრებოდა. ხელმძღვანელმა შენიშნა: ისრაელში წყალს როგორ უფრთხილდებინ და ჩვენ ბევრი რომ გვაქვს როგორ უმიზნოდ ვხარჯავთო.

მალე სოფელიც გამოჩნდა:

ბარალეთს ვუახლოვდებოდით:

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 09 ივნ 2008, 18:22

დავბრუნდით ბანაკში. ცოტა დავისვენეთ და 6-ზე ლოცვები აღვავლინეთ.
საღამოვდებოდა...

ხელმძღვანელობამ გვახარა: მამა ლუკაა ჩამოსული, დიდი დიღმის მამაო და საღამოს ლოცვებს აღავლენს ჩვენთან ერთადო. საერთო სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა: აღსარებას ჩავაბარებდით და ამაღლებას ვეზიარებოდით ჯავახეთში. ნანატრი წუთებიც დადგა: მამაო მოვიდა... დაიწყო უფლის სადიდებელი ლოცვები და გალობა, ყველანი ვგალობდით, ბნელოდა... მხოლოდ სანთლის შუქი თუ არღვევდა სიბნელეს ცოტათი... საოცარი წუთები იყო... მერე მრავალჟამიერი დავაგუგუნეთ და ჯვარზე ვემთხვიეთ, მამაომ ზეთი გვაცხო და იქადაგა... საოცრად ქადაგებდა, მოგანდომებდა სულ გესმინა და გესმინა მისი სიტყვებისთვის... ჩვენც ვუსმენდით... დამყინული გალღვა ზოგიერთი ჩვენგანის გულში... მამაო წავიდა მაგრამ ჩვენს სულებში დიდი მადლი ჩათესა...
წავედით დასაძინებლად. დილით 5ზე უნდა ავმდგარიყავით, კარვები აგვეშალა და გავდგომოდით გზას სოფელი კოთელიასკენ, იქ მამა ლუკა დაგვხვდებოდა ქართულ ტაძარში და საზეიმო წირვასაც აღვავლენდით.

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS