სანამ მეგობრები ფოტოების დადებას განაგრძობენ, ჩემს შთაბეჭდილებებს გადმოგცემთ
საკმაოდ მალე ჩავედით სოფელ წერაქვში. გზაში დრო ისე გავიდა, არც გამიგია - ლოლას და ნიკუშას მხიარულებაში გართული ვიყავით, განსაკუთრებით სამარშრუტოს ბოლო ადგილებზე მსხდომნი
გზად თოვლი მხოლოდ ალაგ-ალაგ, ნარჩენ-ნარჩენ გვხვდებოდა და ცოტა იმედგაცრუებული გახლდით. თუმცა მზის სხივებმა და გარემომ მალევე დაგვათრო!
მიხეილ ჯავახიშვილის მუზეუმი... აქ სევდით ავივსე! არ ეკადრება ამ ბუმბერაზი ადამიანის ხსოვნას ასეთი მუზეუმი! კედლებზე უამრავი საინტერესო მასალა და ფოტოა... მაგრამ მიხედვა უნდა! ეზოს ბოლოში სამარის ქვაა.. აქ ჟრუანტელმა დამიარა! - აქ არ განისვენებს მიხეილ ჯავახიშვილიო... აქ მისი სული ტრიალებსო - იყო ზედ წარწერა...
ღვთისმშობლის მიძინების ტაძრამდე გზა მოკლე იყო. ადვილად გავიარეთ. როგორც ჩანს იქ აღდგენითი და სამშენებლო სამუშაოები მიმდინარეობს - იქვე ხელოსნების პატარა სადგომიც იყო, თუკი პატარა ნაგებობის დანიშნულებაში არ შევცდი.
ტაძარი ლამაზად გადმომდგარა კლდეზე, რომელიც მეჩხერი ტყის შუაგულშია შემაღლებულზე. ტაძრის ქვემოთ მარანიც არის. ფოტომასალიდან გამოჩნდება. არაჩვეულებრივი განლაგება აქვთ ნაგებობებს ეზოში...
ისეთი სიმშვიდეა, იქ დარჩენა მოგინდება!
მიუხედავად ამისა, დრო იმდენი გვქონდა, რომ სადილობისა და ხალისის შემდგომ მაინც ადრე მოგვიწია დედაქალაქში დაბრუნება.
კარაველთა ნაწილმა ლაშქრობის "ბონუსით" ვისარგებლეთ და ავნარიყალავდით და ჩამოვქართლისდედავდით (უჰ

)
შესანიშნავი დღე იყო!
ნაია, ეს პირველი და სხვა მრავალი! კიდევ დაგეგმე გასვლები და გაგვახარე!
Climb the mountains and get their good tidings. Nature's peace will flow into you as sunshine flows into trees. The winds will blow their own freshness into you, and the storms their energy, while cares will drop off like autumn leaves. John Muir