დილით საშინელ ნაბახუსევზე ვანსკის ზარმა გამაღვიძა.. რა გინდა? რას მაღვიძებ ამ დილა უთენია მეთქი?
ადე ბიჭო 10 საათია ხევსურეთში მივდივართო..
ოოო მაშინ კი წამოვიზლაზნე ლოგინიდან.შხაპმა ნახევრად გამომაფხიზლა და დავიწყე ჩალაგება.რა საშინელება ყოფილა დილით ბარგის ჩალაგება.
მერე უკვე ხევსურეთში მისულმა აგმოვაჩინე, რომ შორტი არ მქონდა,შარვალიც ტანზე რაც მეცვა მარტო ის.
სამთო ქიმიასთან შევიკრიბეთ.
ფიცხელაურებიც არა ნაკლაბ ნაბახუსევზე იყვნენ .შფოთიანი გამის კვალი ისევ ემჩნეოდათ სახეზე .სერენედები უმღერიათ პეკინში მიმავალი სატრფოსთვის.
ე.ი იმ გამით არ მეძინა მე, არ ეძინა ბექას ,არ ეძინა ჯაბას ,ეძინა მხოლოდ ვანსკის ტკბილი და უდარდელი ძილით.
დუშეთში სარეისოთი ჩავედით(ავედით).მთელი ბარგი ჯაბას მანქანაში გადავიტანეთ.ბიჭები პროდუქტების ყიდვას შეუდგნენ .მე კი დავავლე ხელი პარალონს, იქვე ტყეში შევედი, გულაღმა წამოვუწექი და 1 საათი დაახლოებით გემრიელად მივუძინე.(და ნეტა თამუსია რამ გამახსენა?)
დუშეთში ერთ კაი ქართველს გავუარეთ . ალეკო ბურდულმა მყისიერად თავის ბარგიანად ჩვენს მანქანაში ამოჰყო თავი და გავუყევით გზას .
გზად ფიცხელაურების დედულეთში მეზვრიანთკარში შევიარეთ .ბებია, დეიდა ვნახეთ.არყის უზარმაზარი მარაგი ავიღეთ.კარგ ხასიათზზეც დავდექით და ჰერი ჰერი .მთელი გზა სიმღერ-სიმღერით ,სიცილყვირილხარხარით გავიარეთ.