უკვე შემდგარი ლაშქრობების შესახებ
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
-
Mta Mkvarebia
- მარგალიტი
- Posts: 9960
- Joined: 23 აგვ 2007, 12:23
- Location: ღრუბელზე ვზივარ, მთას ვუცქერ
Post
by Mta Mkvarebia » 05 ნოე 2007, 11:14
იუბილარი ჯერ კიდევ მარშუტკაში დავლოცეთ
რით დავლოცეთ?

ანუ ხომ მიხვდით, რომ სიცივეს გამოცდილი მეთოდებით ვებრძოდით (თუმცა იყო ალტერნატიული მეთოდების დანერგვის მცდელობა, მაგრამ ამაზე ჯობია უფრო კომპეტენტურმა პირმა გამარჯობა საქართველომ ისაუბროს

)...
დასაყოლებელიც გვქონდა....
აბა თუ მიხვდებით რამდენად იყიდეს ბიჭებმა ეს ერთი ყუთი ვაშლი ხაშურის ბაზარში?
-
Mta Mkvarebia
- მარგალიტი
- Posts: 9960
- Joined: 23 აგვ 2007, 12:23
- Location: ღრუბელზე ვზივარ, მთას ვუცქერ
Post
by Mta Mkvarebia » 05 ნოე 2007, 11:16
Trulala wrote:Mta Mkvarebia
რაფერ ხარ გოგო?

აბა ველი შენს რეპორტაჟს!!!!
კარგად ვარ, გენაცვალე კარგად. ისე შენ როგორ ხარ, თავი ხომ არ გტკივა გასაგები მიზეზების გამო

-
Mta Mkvarebia
- მარგალიტი
- Posts: 9960
- Joined: 23 აგვ 2007, 12:23
- Location: ღრუბელზე ვზივარ, მთას ვუცქერ
Post
by Mta Mkvarebia » 05 ნოე 2007, 11:24
მერე იყო მწვანე მონასტერი...
გზად მონასტრისაკენ...

-
Truli
- იეტი
- Posts: 3463
- Joined: 18 სექ 2005, 21:01
- Location: deep space!
-
Contact:
Post
by Truli » 05 ნოე 2007, 11:24
Mta Mkvarebia
არა მაგრამ სამუშაო რეჟიმში ჩაჯდომა საშინლად მიჭირს, თავი ჯერ კიდევ ლაშქრობაში მგონია

მი მალატ შვან
-
Ninukala
- იეტი
- Posts: 4473
- Joined: 14 მაი 2007, 10:53
- Location: წყნეთი
-
Contact:
Post
by Ninukala » 05 ნოე 2007, 11:29
ნუთუ დამთავრდა.....

უმაგრესი იყო.... გაიხარეთ ყველამ.....
სიხარულებო... უკვე მენატრებით....
მპუააააა ყველას...
ვაჩუქოთ ერთმანეთს სიყვარული
-
Naia
- იეტი
- Posts: 7704
- Joined: 28 მაი 2007, 12:25
- Location: პლანეტა დედამიწა
Post
by Naia » 05 ნოე 2007, 11:34
ხალხო, გინდ დაიჯერეთ გინდ არა: მე ისევ დაბადების დღეს აღვნიშნავ (უკვე მესამედ)

ამჯერად სამსახურში
ამიტომ ჩემს სურათებს თანდათან მოგაწვდით.
წასვლამდე მწვანე მონასტრის ფოტოებს დავდებ

-
guruli
- იეტი
- Posts: 6824
- Joined: 27 ოქტ 2005, 17:38
Post
by guruli » 05 ნოე 2007, 11:38
Trulala
თავი ჯეკ ლონდონის ჩრდილოეთის ოდისეის გმირებად გვეგონა. გაუკვალავი თოვლის 20 სანტიმეტრიანი შრე.
აუუუუუუუუუუუუუუუ!!!!!!!!!!!!!!!! მაგ თეთრ მდუმარებაში გაბნეული თეთრი ეშვის ხროვასავით ავყმუვლდები მეც.

საოცრად ზუსტი შედარებაა. წარმომიდგენია, რა მაგარი იქნებოდა, რადგან ახალ, გაუთელავ და გაუკვალავ თოვლში ხეტიალი ძაააან მიყვარს. თან, მაგ დროს სხვანაირი სიჩუმე იცის... და ზამთარში რა მიყვარს კიდევ იცი? ფანტელების ჩუმი შრიალი... არ ვიცი, ამას დაკვირვებიხარ თუ არა და იქნებ არც დამიჯერო, მაგრამ როცა ირგვლივ სიწყნარეა და თოვს, ფანტელების ჩუმი შრიალი მართლა ისმის. ოღონდ ამას უღრანი ტყე უნდა, იოტისოდენა ხმაურიც რომ არ გაწუხებდეს.
-
Ninukala
- იეტი
- Posts: 4473
- Joined: 14 მაი 2007, 10:53
- Location: წყნეთი
-
Contact:
Post
by Ninukala » 05 ნოე 2007, 11:38
Naia wrote:
პპს. ხო მართლა, დღეს დილით შემთხვევით ჩავრთე ტვ და რუსთავი 2-ზე გურიჩამ კარავი.გე-ს რეკლამა გააკეთა. რატომღაც გული მიგრძნობს რომ ეს გოგას დამსახურებაა

კი ნაია, გოგასი და ჩვენიც, გუშIნ გურიჩას იმდენი ველაპარაკეთ კარავზე რომ აუცილებლად უნდა ვეხსენებინეთ

ვაჩუქოთ ერთმანეთს სიყვარული
-
Naia
- იეტი
- Posts: 7704
- Joined: 28 მაი 2007, 12:25
- Location: პლანეტა დედამიწა
Post
by Naia » 05 ნოე 2007, 11:40
-
Mta Mkvarebia
- მარგალიტი
- Posts: 9960
- Joined: 23 აგვ 2007, 12:23
- Location: ღრუბელზე ვზივარ, მთას ვუცქერ
Post
by Mta Mkvarebia » 05 ნოე 2007, 11:44
guruli wrote: და ზამთარში რა მიყვარს კიდევ იცი? ფანტელების ჩუმი შრიალი... არ ვიცი, ამას დაკვირვებიხარ თუ არა და იქნებ არც დამიჯერო, მაგრამ როცა ირგვლივ სიწყნარეა და თოვს, ფანტელების ჩუმი შრიალი მართლა ისმის. ოღონდ ამას უღრანი ტყე უნდა, იოტისოდენა ხმაურიც რომ არ გაწუხებდეს.
იყო, იყო ასეთი რამ ნამდვილად... მეც ძალიან მიყვარს და ამიტომ სპეციალურად მივაყურადე...

-
Truli
- იეტი
- Posts: 3463
- Joined: 18 სექ 2005, 21:01
- Location: deep space!
-
Contact:
Post
by Truli » 05 ნოე 2007, 11:44
guruli
კი, ღამე -9 ყინვაში უკუტრტკოთ გავედი გარეთ, ცხელი ასრყიანი ჩაით ხელში სწორედ ამ სიჩუმით დასატკობათ... მსხვილი ფანტელები მაცვიოდა, სრული სიჩუმე, რომლის მოსმენაც კი შეიძლება. ყოველი ყლუპისას ვგრძნობდი როგორ იღვრებოდა ცხელი სითხე ჩემს ძარღვებში. ყინვა აღარ მკბენდა, შეგუების მომენტი დადგა... ფანტელები მეცემოდა სახეზე და არ დნებოდა... მეც ფანტელივით გავხდი, შევერტყი ამ მშვენიერებას, დუმილში მთის თოვლის სულის შრიალი მესმოდა... ასეთ მომენტებში ნამდვილი წარმართი ვხდები და მინდა ვეთაყვანო ამ ხელთუქმნელ მშვენიერებას რომელიც ასე აკეთილშობილებს ადამიანის სულს, თითქის და დაკარგულ ბავშვს როგორც იქნა დედა ჩაეხურა.
მი მალატ შვან
-
TuTa
- იეტი
- Posts: 1392
- Joined: 29 ოქტ 2007, 14:11
- Location: where the streets have no name...
Post
by TuTa » 05 ნოე 2007, 11:45
გული მიგრძნობს რომ დღეს თქვენს თხრობას ვე რ მოვწყდები
პოსტებზე გეტყობათ, რომ ეს რაღაც განუმეორებელი იყო, მაგრები ხართ!
ველი გაგრძელებას.......