ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
- z g a r b i
- იეტი
- Posts: 1531
- Joined: 21 ნოე 2007, 11:42
- Location: ტყე
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
ძალინ აფუჭებს თემას ეს ამდენი გაჩევა რა
ასე არასოდეს არ გაირკვევა მტყუან-მართალი და ყველა იმ აზრზე დარჩება რა აზრზეც იყო.
ხალხი შემოდის ფოტოების სანახავად და ეს საუბრები ხვდება, თან ვერც ხვდებიან რაზეა საუბარი და არც ვეუბნებით
მე ერთი ვერ გავიგე ეს ყველაფერი იქ რატომ არ ითქვა? მე რაც არ მომეწონა იქვე ვთქვი უღელტელიდან რომ ჩამოვედი და აქ, ახლა რატომ ხდება ამ ყველაფრის გარჩევა?
მაპატიეთ ყველამ თუ რამე ისე ვთქვი მაგრამ ფოტოების დასათვალიერებლად შემოვდივარ და დიალოგების მეტი არაფერი მხვდება
ასე არასოდეს არ გაირკვევა მტყუან-მართალი და ყველა იმ აზრზე დარჩება რა აზრზეც იყო.
ხალხი შემოდის ფოტოების სანახავად და ეს საუბრები ხვდება, თან ვერც ხვდებიან რაზეა საუბარი და არც ვეუბნებით
მე ერთი ვერ გავიგე ეს ყველაფერი იქ რატომ არ ითქვა? მე რაც არ მომეწონა იქვე ვთქვი უღელტელიდან რომ ჩამოვედი და აქ, ახლა რატომ ხდება ამ ყველაფრის გარჩევა?
მაპატიეთ ყველამ თუ რამე ისე ვთქვი მაგრამ ფოტოების დასათვალიერებლად შემოვდივარ და დიალოგების მეტი არაფერი მხვდება
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
იმედია აჩვენებს მწვერვალზეა ადაგებული
http://beso183.pochta.ru/%c2%e8%e4%e5%ee000.3gp
http://beso183.pochta.ru/%c2%e8%e4%e5%ee000.3gp
- Int3lig3nt
- იეტი
- Posts: 3524
- Joined: 01 ივლ 2005, 11:31
- Location: არ გავცვლი სალსა კლდეებსა!
- Contact:
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
ეს ლაშქრობა კიდევ იმით იყო ჩემთვის მნიშვნელოვანი, რომ დამანახა, როდესაც გვერდით გყავს ძვირფასი ადამიანი, მისით და მისთვის - შეუძლებელს გააკეთებ!
არასდროს არ გავმხდარვარ ლაშქრობაში ცუდად და მაინცდამაინც ამ გასვლაში დამეტაკა ხორველა.
შაბათს დილიდან კარგად ვიყავი, თავისუფლად ავიღე პირველი სიმაღლეები.
მეორესაც მოვერიე, მაგრამ საჭმელად რომ დავსხედით, მივხვდი რომ ჩემს მუცელში ცუდი რაღაც ხდებოდა.
არ ვიცი, რა ვჭამე, რამ მომწამლა... მოკლედ, მთელი დღის ნაჭამი არ შემერგო და ფაქტიურად დილიდან უჭმელი აღმოვჩნდი.
ალბათ ამის ბრალიც იყო, თავბრუ მეხვეოდა და თვალები მიბნელდებოდა.
ძალიან შემეშინდა, მეგონა მეც ნიმფას ბედის გაზიარება მომიწევდა.
დოქტორ-აკო მოვიკითხე, იქნებ რამე წამალი ჰქონდეს-თქო და უკვე შორს ყოფილა წასული, მოწინავე ჯგუფთან ერთად (აი თუნდაც ამიტომ უნდა ვყოფილიყავით ერთად, რომ ასეთ სიტუაციაში არ აღმოვჩენილიყავი).
მაშინ ვინანე, რატომ არ გავედი და ნაიას აფთიაქი არ გამოვართვი-თქო. მაგრამ სამსახურში ისეთი სიტუაცია მქონდა, რომ ისედაც 4-ზე გავეთავისუფლე, მანამდე ვერ გამოვაღწევდი.
ვეღარ მივდიოდი, ყოველ 3-5 მეტრში ვჩერდებოდი.
აი აქ იყოჩაღა ზღარბმა. ეგ რომ არა, მართლა ჩავბრუნდებოდი ჯუთისკენ, რაც ყველაზე საშინელი იქნებოდა ჩემთვის. ჯერ ერთი, ამ გასვლის ბოლომდე მიყვანა ”პრესტიჟის ამბავიც” იყო, ორი წლის წინანდელი მარცხის შემდეგ. მეორე ის, რომ ზღარბი მარტოს არ გამიშვებდა და მასაც მოუწევდა ლაშქრობის იძულებით შეწყვეტა.
გვერდიდან არ მომშორდა, ერთად მივჩანჩალებდით ყველაზე ბოლოს (არადა გოგოებიდან პირველმა დაიპყრო პირველი სიმაღლეები ).
მამხნევებდა, მელაპარაკებოდა, გულს მიმაგრებდა . მეც მაქსიმუმს ვცდილობდი. მართალია, მაინც ყოველ 5 მეტრში ვჩერდებოდი, მაგრამ ლაშქრობის შეწყვეტაზე აღარ მიფიქრია .
ასე ნელ-ნელა, მაგრამ სტაბილური სიჩქარით ავიარეთ ბოლო სიმაღლეები და უღელტეხილს მივადექით.
იქ წივწივამ ლიმონი გამოაძვრინა საიდანღაც და მომცა - მოწუწნე, ცოტა აზრზე მოგიყვანსო. სამწუხაროდ, ლიმონმა ვერ მიშველა.
ანანომ მასწავლა კიდევ, ცხვირით შეისუნთქე და პირით გამოუშვი ჰაერიო და ეს მშველოდა ცოტა.
უღელტეხილზე ასვლა ძველი გზით გადავწყვიტე. ორი წლის წინ სწორედ აქედან ავედით, მაგრამ მაშინ საით უნდა გადავსულიყავით არ ვიცოდით და სულ სხვა მხარეს გადავედით.
აქ განსაკუთრებით გამიჭირდა, ამჯერად ყოველ 2 მეტრში ვისვენებდი. ზღარბიც მოთმინებით მელოდა და მამხნევებდა.
უღელტეხილს რომ ავაღწიე, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, აი უბედნიერესი!
საღამოსკენ უფრო ცუდად გავხდი, სისუსტემ, მთელი დღე ფეხის სისველემ და წვიმამ თავისი ქნა და სიცხე მომცა. კანკალმა ამიტანა და მაო-კაპპას რომ არ შევეფარებინე, ანთება არ ამცდებოდა (მადლობა შალვას ).
შემდეგ ლალიმ წამლები დამალევინა... უი, მანამდე დოქტორ-აკომაც მომცა რაღაც აბები, როცა წამოვეწიეთ... დიდი მადლობა ორივეს .
ღამე კიდევ მაღებინა , კვირა დილასაც ძალიან ცოტა ვჭამე, რომ დასუსტებულ და გაღიზიანებულ ორგანიზმს კიდე რამე არ სწყენოდა.
მერე კი რა ვიცი, დაღმართზე აღარ მიჭირდა და თავისუფლად ჩამოვაღწიე როშკის გადასახვევამდე .
ჰოდა ეს ყველაფერი რატომ მოვაყოლე.
მიუხედავად ყველაფრისა, მე მაინც მაგარი ნასიამოვნები ვარ ამ ლაშქრობით.
ეს ყველაფერი, რაც გადავიტანეთ, ძალიან კარგი გაკვეთილია ყველასთვის.
წავედი ახლა და დავიძინე...
P.S. ფოტოებზე ბოდიში, ჯერ მეც არ მინახავს (არ გჯერათ? ნუ გჯერათ)
არასდროს არ გავმხდარვარ ლაშქრობაში ცუდად და მაინცდამაინც ამ გასვლაში დამეტაკა ხორველა.
შაბათს დილიდან კარგად ვიყავი, თავისუფლად ავიღე პირველი სიმაღლეები.
მეორესაც მოვერიე, მაგრამ საჭმელად რომ დავსხედით, მივხვდი რომ ჩემს მუცელში ცუდი რაღაც ხდებოდა.
არ ვიცი, რა ვჭამე, რამ მომწამლა... მოკლედ, მთელი დღის ნაჭამი არ შემერგო და ფაქტიურად დილიდან უჭმელი აღმოვჩნდი.
ალბათ ამის ბრალიც იყო, თავბრუ მეხვეოდა და თვალები მიბნელდებოდა.
ძალიან შემეშინდა, მეგონა მეც ნიმფას ბედის გაზიარება მომიწევდა.
დოქტორ-აკო მოვიკითხე, იქნებ რამე წამალი ჰქონდეს-თქო და უკვე შორს ყოფილა წასული, მოწინავე ჯგუფთან ერთად (აი თუნდაც ამიტომ უნდა ვყოფილიყავით ერთად, რომ ასეთ სიტუაციაში არ აღმოვჩენილიყავი).
მაშინ ვინანე, რატომ არ გავედი და ნაიას აფთიაქი არ გამოვართვი-თქო. მაგრამ სამსახურში ისეთი სიტუაცია მქონდა, რომ ისედაც 4-ზე გავეთავისუფლე, მანამდე ვერ გამოვაღწევდი.
ვეღარ მივდიოდი, ყოველ 3-5 მეტრში ვჩერდებოდი.
აი აქ იყოჩაღა ზღარბმა. ეგ რომ არა, მართლა ჩავბრუნდებოდი ჯუთისკენ, რაც ყველაზე საშინელი იქნებოდა ჩემთვის. ჯერ ერთი, ამ გასვლის ბოლომდე მიყვანა ”პრესტიჟის ამბავიც” იყო, ორი წლის წინანდელი მარცხის შემდეგ. მეორე ის, რომ ზღარბი მარტოს არ გამიშვებდა და მასაც მოუწევდა ლაშქრობის იძულებით შეწყვეტა.
გვერდიდან არ მომშორდა, ერთად მივჩანჩალებდით ყველაზე ბოლოს (არადა გოგოებიდან პირველმა დაიპყრო პირველი სიმაღლეები ).
მამხნევებდა, მელაპარაკებოდა, გულს მიმაგრებდა . მეც მაქსიმუმს ვცდილობდი. მართალია, მაინც ყოველ 5 მეტრში ვჩერდებოდი, მაგრამ ლაშქრობის შეწყვეტაზე აღარ მიფიქრია .
ასე ნელ-ნელა, მაგრამ სტაბილური სიჩქარით ავიარეთ ბოლო სიმაღლეები და უღელტეხილს მივადექით.
იქ წივწივამ ლიმონი გამოაძვრინა საიდანღაც და მომცა - მოწუწნე, ცოტა აზრზე მოგიყვანსო. სამწუხაროდ, ლიმონმა ვერ მიშველა.
ანანომ მასწავლა კიდევ, ცხვირით შეისუნთქე და პირით გამოუშვი ჰაერიო და ეს მშველოდა ცოტა.
უღელტეხილზე ასვლა ძველი გზით გადავწყვიტე. ორი წლის წინ სწორედ აქედან ავედით, მაგრამ მაშინ საით უნდა გადავსულიყავით არ ვიცოდით და სულ სხვა მხარეს გადავედით.
აქ განსაკუთრებით გამიჭირდა, ამჯერად ყოველ 2 მეტრში ვისვენებდი. ზღარბიც მოთმინებით მელოდა და მამხნევებდა.
უღელტეხილს რომ ავაღწიე, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, აი უბედნიერესი!
საღამოსკენ უფრო ცუდად გავხდი, სისუსტემ, მთელი დღე ფეხის სისველემ და წვიმამ თავისი ქნა და სიცხე მომცა. კანკალმა ამიტანა და მაო-კაპპას რომ არ შევეფარებინე, ანთება არ ამცდებოდა (მადლობა შალვას ).
შემდეგ ლალიმ წამლები დამალევინა... უი, მანამდე დოქტორ-აკომაც მომცა რაღაც აბები, როცა წამოვეწიეთ... დიდი მადლობა ორივეს .
ღამე კიდევ მაღებინა , კვირა დილასაც ძალიან ცოტა ვჭამე, რომ დასუსტებულ და გაღიზიანებულ ორგანიზმს კიდე რამე არ სწყენოდა.
მერე კი რა ვიცი, დაღმართზე აღარ მიჭირდა და თავისუფლად ჩამოვაღწიე როშკის გადასახვევამდე .
ჰოდა ეს ყველაფერი რატომ მოვაყოლე.
მიუხედავად ყველაფრისა, მე მაინც მაგარი ნასიამოვნები ვარ ამ ლაშქრობით.
ეს ყველაფერი, რაც გადავიტანეთ, ძალიან კარგი გაკვეთილია ყველასთვის.
წავედი ახლა და დავიძინე...
P.S. ფოტოებზე ბოდიში, ჯერ მეც არ მინახავს (არ გჯერათ? ნუ გჯერათ)
Last edited by Int3lig3nt on 14 ივლ 2009, 01:16, edited 1 time in total.
2 იანვარს ზღარბი დამებედა
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
ლურჯ ტბასთან (აქ უკვე დასახიჩრებული ნიკაპით ვარ )
Last edited by keto on 14 ივლ 2009, 01:28, edited 1 time in total.
Keep Smiling...
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
მოდი მეც დავწერ .
პირვლად ვიყავი კარაველებთან და ცოტა არ იყოს არაორგანიზებული მეჩვენა .
ნუ არაორგანიზებული ისე , მიმიხვდით რისი თქმაც მინდა თავიდან რაციაც კი დავინახე მაგრამ რაში გამოვიყენეთ ვერ მივხვდი სადაც საჭირო იყო იქ მემგონი არ იყო . და საერთოდ მე მეგონა ის 7 კაციანი ჯგუფი კარავს უღელტეხილის ძირში გაშლიდა რადგან უღელტეხილიდან რო გადავხედე რაცხა მასე მეჩვენა
პირვლად ვიყავი კარაველებთან და ცოტა არ იყოს არაორგანიზებული მეჩვენა .
ნუ არაორგანიზებული ისე , მიმიხვდით რისი თქმაც მინდა თავიდან რაციაც კი დავინახე მაგრამ რაში გამოვიყენეთ ვერ მივხვდი სადაც საჭირო იყო იქ მემგონი არ იყო . და საერთოდ მე მეგონა ის 7 კაციანი ჯგუფი კარავს უღელტეხილის ძირში გაშლიდა რადგან უღელტეხილიდან რო გადავხედე რაცხა მასე მეჩვენა
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
beka
კი, როგორ არა, თბილი სამხედრო საძილე მელანდებოდა და იქ დავრჩებოდი არა, იმ ველზე?
ისევ ლურჯ ტბასთან
და მწვანესთანაც
ესეც როშკა და მორჩა ჩემი ფოტოები. მოგვიანებით პლიუსებშიც შევაგროვებ და იმასაც ავტვირთავ
კი, როგორ არა, თბილი სამხედრო საძილე მელანდებოდა და იქ დავრჩებოდი არა, იმ ველზე?
ისევ ლურჯ ტბასთან
და მწვანესთანაც
ესეც როშკა და მორჩა ჩემი ფოტოები. მოგვიანებით პლიუსებშიც შევაგროვებ და იმასაც ავტვირთავ
Keep Smiling...
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
რამდენი მოგისწრიათ ხალხო, რა დღეში ხაააააააააააააართ?!?!?!
ძალიან მაგარი იყოოოო!! მადლობა ორგანიზატორს-იდეის ავტორს... უღრმესიიი!!! ჩემი დიიიიიდი ხნის ოცნება ამისრულა და რა თქმა უნდა ყველას... ყველას ვისაც ამაში წვლილი მიძღვის
ყველა თავის ფეხებზე დგას და თავიც მისთვის აბია, რომ იცოდეს იმ ფეხებს რა შეუძლიათ..
თუ ცოტაოდენი გამოცდილება არა გაქვს სიარულის, არც უნდა გარისკო ადამიანმა ასეთ მარშუტზე წასვლა.. შემთხვევითობისგან არავინაა დაზღვეული- ნიმფას მაგალითი.. შეატყო თავს ვერ ივლიდა და არც სხვა შეაფერხა... :*
მოკლედ, არ ღირს იაზვობა.. საბოლოო ჯამში მე როგორც ვხედავდი ყველა კმაყოფილი და ნასიამოვნები იყო და მიუხედავად სირთულისა და მძიმე გზისა ისევ მზადაა მსგავსი სირთულისა და სილამაზის სანახავად...
სწორედ მასეთი შემთხვევები გვზრდის და გვაძლიერებს, ასე რომ...
მადლობა უფალს ყველაფრისთვის
ძალიან მაგარი იყოოოო!! მადლობა ორგანიზატორს-იდეის ავტორს... უღრმესიიი!!! ჩემი დიიიიიდი ხნის ოცნება ამისრულა და რა თქმა უნდა ყველას... ყველას ვისაც ამაში წვლილი მიძღვის
ყველა თავის ფეხებზე დგას და თავიც მისთვის აბია, რომ იცოდეს იმ ფეხებს რა შეუძლიათ..
თუ ცოტაოდენი გამოცდილება არა გაქვს სიარულის, არც უნდა გარისკო ადამიანმა ასეთ მარშუტზე წასვლა.. შემთხვევითობისგან არავინაა დაზღვეული- ნიმფას მაგალითი.. შეატყო თავს ვერ ივლიდა და არც სხვა შეაფერხა... :*
მოკლედ, არ ღირს იაზვობა.. საბოლოო ჯამში მე როგორც ვხედავდი ყველა კმაყოფილი და ნასიამოვნები იყო და მიუხედავად სირთულისა და მძიმე გზისა ისევ მზადაა მსგავსი სირთულისა და სილამაზის სანახავად...
სწორედ მასეთი შემთხვევები გვზრდის და გვაძლიერებს, ასე რომ...
მადლობა უფალს ყველაფრისთვის
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
რა გახურეთ საქმე!
ვინ იყო ჩამკეტი? ვინ იყო ორგანიზატორი? ვის ასუსრიალდა ფეხი მთხლეზე?
ეს ყველაფერი საკაშვილის,მამლუქის და ჩემი ბრალია!!!
იმიტომ რომ მე ვარ ნაძირალ, ტრაკი და მაიმუნი!!!!
ეხლა ვინც არსიი მოდერატორი თუ რაც ქვია ეს სისულელეები წაშჰალოს
თავის მადლობიან ლანძღვიანად, თემას მიცეს თემის სახე!!!!!!!
ხო კიდე კარავზე რომ დავრეგისტრრდი ასვალტზე მოსიარულე მეწერა, უკვე გავიზარდე და ბილიკზეც დავდივარ ალბათ ჩქარ სიარულსაც ვისწავლი!!
მოკლედ დაიკიდეთ რა
ვინ იყო ჩამკეტი? ვინ იყო ორგანიზატორი? ვის ასუსრიალდა ფეხი მთხლეზე?
ეს ყველაფერი საკაშვილის,მამლუქის და ჩემი ბრალია!!!
იმიტომ რომ მე ვარ ნაძირალ, ტრაკი და მაიმუნი!!!!
ეხლა ვინც არსიი მოდერატორი თუ რაც ქვია ეს სისულელეები წაშჰალოს
თავის მადლობიან ლანძღვიანად, თემას მიცეს თემის სახე!!!!!!!
ხო კიდე კარავზე რომ დავრეგისტრრდი ასვალტზე მოსიარულე მეწერა, უკვე გავიზარდე და ბილიკზეც დავდივარ ალბათ ჩქარ სიარულსაც ვისწავლი!!
მოკლედ დაიკიდეთ რა
- Int3lig3nt
- იეტი
- Posts: 3524
- Joined: 01 ივლ 2005, 11:31
- Location: არ გავცვლი სალსა კლდეებსა!
- Contact:
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
beka
ასეთ ამბავში ორგანიზებულობა ხალხზე უფროა დამოკიდებული, ვიდრე ორგანიზატორზე.
თამუსია სახრით ვერ დაგვიწყებდა დევნას .
kappa
civciva
შე ნაძირალა! დღეს რატომ არ მნახე?!
პირველად რომ იყავი, მაგიტომ .პირვლად ვიყავი კარაველებთან და ცოტა არ იყოს არაორგანიზებული მეჩვენა
ასეთ ამბავში ორგანიზებულობა ხალხზე უფროა დამოკიდებული, ვიდრე ორგანიზატორზე.
თამუსია სახრით ვერ დაგვიწყებდა დევნას .
მანდ კარვების გაშლა და უკან გაბრუნება, ყველაზე დიდი შეცდომა იქნებოდა .საერთოდ მე მეგონა ის 7 კაციანი ჯგუფი კარავს უღელტეხილის ძირში გაშლიდა
kappa
კი, მთავარი ესაა .საბოლოო ჯამში მე როგორც ვხედავდი ყველა კმაყოფილი და ნასიამოვნები იყო
civciva
შე ნაძირალა! დღეს რატომ არ მნახე?!
სააკაშვილი და შენ... ხო, კაი... მარა მამლუქმა რა დააშავაეს ყველაფერი საკაშვილის,მამლუქის და ჩემი ბრალია!!!
Last edited by Int3lig3nt on 14 ივლ 2009, 01:58, edited 2 times in total.
2 იანვარს ზღარბი დამებედა
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
Int3lig3nt
კახასთან ვიყავი, გვიან წამოვედი
კახასთან ვიყავი, გვიან წამოვედი
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
civciva
შენ გგონია აქ ვინმე რამეს წაშლის?
უკვე კაი ხანია დეიკიდეს
ცოტაც და იეტიც გახდები და საერთოდ დაგავიწყდება სიარული
სამაგიეროდ წერა გეცოდინება
ყოჩაღ, მაგრად გაგიქაჩავს
შენ გგონია აქ ვინმე რამეს წაშლის?
უკვე კაი ხანია დეიკიდეს
ცოტაც და იეტიც გახდები და საერთოდ დაგავიწყდება სიარული
სამაგიეროდ წერა გეცოდინება
ყოჩაღ, მაგრად გაგიქაჩავს
а в горах по утрам туман, дым твоих Ñигарет,
еÑли хочешь Ñоити Ñ ÑƒÐ¼Ð°, лучше ÑпоÑобов нет !!!
еÑли хочешь Ñоити Ñ ÑƒÐ¼Ð°, лучше ÑпоÑобов нет !!!
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
Archil
წერასც ვისწავლი ბუშტების გაბერვას და თუ არ დაგეზარება აკონტროლე ჩემი ნაწერები
რამდენ შეცდომასაც იპოვი იმდენი 10 მანათი მომე
წერასც ვისწავლი ბუშტების გაბერვას და თუ არ დაგეზარება აკონტროლე ჩემი ნაწერები
რამდენ შეცდომასაც იპოვი იმდენი 10 მანათი მომე
- z g a r b i
- იეტი
- Posts: 1531
- Joined: 21 ნოე 2007, 11:42
- Location: ტყე
ჯუთა-ჭაუხები-აბუდელაური-როშკა-კორშა 10-11-12. 07.09.
civciva
ვაახ წივწივა გამახალისე მაგრად
მადლობა იყოს კაცო რა გინდა შეიფერე
აღარ მგონია ეს თემა ვინმემ გაწმინდოს, ჩალიჩი უნდა მგონი თითო პოსტს ბევრი
kappa
ესეც შენი ფოტების დებიუტი
აბა გისმენთ.. კი არა და, ვათვალიერებთ
ვაახ წივწივა გამახალისე მაგრად
მადლობა იყოს კაცო რა გინდა შეიფერე
აღარ მგონია ეს თემა ვინმემ გაწმინდოს, ჩალიჩი უნდა მგონი თითო პოსტს ბევრი
kappa
ესეც შენი ფოტების დებიუტი
აბა გისმენთ.. კი არა და, ვათვალიერებთ