კარავი

ხოოოოოოდა დაახლოებიტ 3 საატის სიარულის შემდეგ წამოგვეწია თოვლის, თავიდან ძალიან გვიხაროდა თოვლის დანახვა,მაგრად ცოტა ხნის შემდეგს სანანებელი გაგვიხდა, ბურუსი და თოვლი + უკუნითი სიბნელე და საერტოდ აღარ ცანდა ის საოცნებო ბილიკი

მოკლედ ჩვენი გადაადგილება სულ უფრო და უფრო ძნელდებოდა, ბილიკის პოვნის იმედი საერთოდ რომ დაგვეკარგა და ჯპს-მაც სიგნალის მიღება შეწყვიტა ადგილადგილ სულ გაგვიფუჭა ხასიათი, მაგრამ თავი ხელში მერე კი კალათაში ავიყვანეთ , სული მოვითქვით და სამოქმედო გეგმა შევცვალეთ, გუგუამ თავისი მაისურების ჯინი რომ ჭირდა, დახია და ჩირაღდნები დავანთეთ, ასე ვიარეტ კიდევ დაახლოებით 30 წუთი, როდესაც ე.წ წაქცეულ წიფლის ხესთან მივედით, თურმე ეგ წიფელი ყოფილა გზაგამყოფი მეტეოსკენ მიმავალი გზისა

ვითარება:

- ისედაც რომ არ ვიცოდიტ ის გზა სულ აგვებნა
- საჩირაღდნე მასალაც გამოგველია
- GPS არარ იჭერდა
- გუგუა ერაყის უდაბნოს ბათინკებით იყო დასველდა მოეყინდა და თითების დაკარგვის საშიშროება შეიქმნა
- საშინლად დავირალეთ რადგან გვწყუროდა და გვშიოდა
- მიქაელი ალმაცერად უყურებდა GPS-ს (მაგ ეშმაკის მაშხალამ საიდან იცის გზაო)
- საბანაკე ადგილი სადაც თეორიულად კარვის გაშლა შეიძლებოდა სულ უკან გვჩებოდა
- ისიც არ ვიცოდით თუ რა მანძილზე იყო ჩვენგან მეტეო (მერე გაირკვა ნახევარზე ვყოფილვართ ე.ი 9 კმ კიდე იყო დარჩენილი)
შექმნილ ვითარებაში ერთადერთი სწორი გამოსავალი იყო დაბანაკება და დასვენება

ამიტომ ელვისებური სისწრაფიტ გავშალეთ კარავი, შევძვერით ცოტა წავიხემსეთ, მერე შობის დადგომაც ავღნიშნეთ და გვეგონა რომ დავიძინეთ

მთელი რამე ფაქტიურად არ გვეძინა
მიზეზი:

- იყო ნადირის საშიშროება
- ისე დავირალეთ რომ ვერ ვიძინებდით
- გუგამ იმდენი სიგარეტი მოწია კინაღამ კარავი გაფრინდა

გამთენიას ჩაგვეძინა

სამი საძილე ,მიქაელს რაღაც ჭრაჭუნა საძილე ჰქონდა რომელიც არ გვაძინებდა

მეორე დღეს კარავიდან რო გამოვედით 11 დილის საათი იყო
ვერ წარმოიდგენთ როგორი გაოცებული და გაოგნებული ვიყავით სამივე
მთელი რამე ვიარეთ და ასე მეგონა ჯოჯოხეტში მივდიოდი
და თურმე გარშემო სამოთხეა

აუუუ, რა მაგარი გასვლა გქონიააათ, ყოჩაღ თქვენ!

მოუთმენლად ველი გაგრძელებას

და ვინ თქვა რომ ციოდა??




მოკლედ დილას ცოტა წავიხემსეთ, თოვლი დავადნეთ და წყალი მოვიმარაგეთ, ავბარგდით და დაახლოებიტ 12 საათზე დავიძარით მეტეოსკენ მიმავალ გზაზე

მეკი ისე მოვიხიბლე სილამაზით რომ გადავწყვიტე შორტებით გამეგრძელებინა გზა



გენახათ გუგუას და მიქაელის სახები

ყოჩაღ თქვენ

ველოდები გაგრძელებას

ღამესთან შედარებით დღე გადაადგილება ადვილი იყო, თუმცა სულ უფრო და ურფო მარლა მივიწევდით, ხოლო ტემპერატურა უფრო და უფრო დაბლა მიიწევდა

ფაქტიურად 2 ჯერ შევისვენეთ ისიც 3 წუთი,რადგან გვყინავდა როგორცკი გავჩერდებოდით

ექოს ვამოწმებდი

მერე ცოტა ვიგუნდავეთ



მერე ცოტა ვიპოზიორეთ