დაახ 7 სთ-ზე ჩავედით ახალციხეში სადაც ჩვენი ნაცნობი დაგვხვდ, როცა მას უთხარით, რომ იმდღესვე ფოკაში წასვლა გვინდოდა, გაკვირვებულმა გვითხრა, ხო არ გაგიჟდითო:) ტაქსში ჩავსხედით და ფოკისკენ მიმავალ გზას დავადექით. გზად შევათვალიერეთ და-ძმის ეკლესია, ხვილიშას ტაძარი, საღამოს ტბა, ციხე (რომლის სახელიც დამავიწუდა

ბნელოდა რომ ჩავაღწიეთ, მაგრამ იქ მცხოვრებმა სომხებმა რატომღაც არ მოინდომეს ჩვენთვის მონასტრის გზა ესწავლებინა. ჩვენმა სურვილმა გადასძლია ყოველგვარ დაბრკოლებას და 10 სთ უკვე მონასტერს მიუახლოვდით აქ კი გაკვირვებისაგან ენა ჩაგვივარდა. ამდენი კარავი ცხოვრებაში არ მინახავს (პარლამენტის შენობის წინაც კი

მე და ნინუცამ გიჟივით დავიწყეტ ყვირილი ნამცეცუნაააააააააა............... ნინი-85 იიიიიიიიი..................მაგრამ ამაოდ, მაგრამ ჩვენს ძახილს ამაოდ არ ცაუვლია და 3 მშვენიერი ჭაბუკი დასახმარებლად გამოემარტა (რომლებიც წმ. ნინოს გზის წევრები იყვნენ) მათი მეშვეობით ადვილად დავბანაკდით. შემდეგ ლიტურღიაზე დასასწრებად გავემართეთ. მიუხედავად მრევლის სიმრავლისა ვნახეთ ნინი_85 და ნამცეცუნა. მოგვიანებით კარავში დავბრუნდით მხოლოდ 2 სთ გვეძინა მაგრამ საკმარისი იყო იმისთვის რომ გავყინულიყავით (როგორც ერთ-ერთმა მამაომ გვითხრა -იყოო)