აბუდელაურის ტბები 6-8 ივლისი 2007 ანუ დამსეტყვე ცაო დამსეტყვ
Moderators: Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia, Kakha, Druides, Ketevan Guliashvili, Mta Mkvarebia
აბუდელაურის ტბები 6-8 ივლისი 2007 ანუ დამსეტყვე ცაო დამსეტყვ
ჩვენც მშვიდობით დავბრუნდით. შაბათ დილას ადრიანად გავედი როშკისკენ 6:30 და 9:30 უკვე როშკაში ვიყავი სადაც სულზე მივუსწარი ლუკა95-ს რომელმაც მთელი კვირა იქ გაატარა თხუთმეტიოდე ბავშვთან ერთად. ამ კვირის განმავლობაში მათ ასწავლიდნენ ხეზე კვეთას, ხატვას, ძერწვას, მეტყველებას და დადგეს სპექტაკლიც - სტუმარ-მასპინძელი. ცხოვრობნენ პაუნას შერჩეული საბანაკე ადგილის ზემოთ, ასე ორმოცდაათ მეტრში კარვებში.
ლუკას ბანაკი შაბათს დილას აშალეს და ლუკას უკვე სამხიდიანი მანქნის ძარაზე ამხედრებულს როშკიდან გამომავალს მივუსწარი. მისი თანაბანაკელები წავიდნენ, ლუკა და დარჩა, ჯერ თავსი ნაბანაკარი გვანახა და მათ მიერ დადგმული გონგებიც გვანახა. მერე პაუნას, არჩილისა და ლამას ბანაკისკან გაგვიძღვა, მაგრამ იქ უკვე არავინ იყო.
მერე წავედით აბუდელაურის ტბებისკენ. შორს იქით მიმავალი ჯგუფი დავინახეთ ხელი კი დავუქნიეთ ერთმანეთს მაგრამ ისინი არ გაჩერებულან და ჩვენ მათი დაწევა ვერ შევძელით.
დაახლოებით 3,5 საათი დაგვჭირდა ტბებამდე ასასვლელად. ჩვენ მხოლოდ მწვანე და ლურჯი ტბები ვნახეთ. ელისომ თავი შუძლოდ იგრძნო და დავიწყეთ დაშვება. ტბებს დაახლოებით ნახევარი კილომეტრით რომ დავშორდით ლეონტი, მისი მეუღლე და მშენიერი ორი ქალიშვილი შეგხვდენენ.
მოკლედ დავეშვით - 17:00 მანქანასთან მივედით. მანამდე რამდენჯერმე წამოსვიმა, მაგრამ არასერიოზულად. აი მანქანქნაში რომ შევედით მაშინ კი დასცხო მაგრამ რა დასცხო!
ამ თქეშში დავიძარით თბილისისკენ. სადღაც მაღაოსკარს ქვემოთ შევხვდით პატივცემულ ადმინს და მის ჯგუფს რომელიც იგივე მარშრუტზე მიემართებოდა.
დაახლოებით ცხრა საათზე თბილისში ვიყავით.
ლუკას ბანაკი შაბათს დილას აშალეს და ლუკას უკვე სამხიდიანი მანქნის ძარაზე ამხედრებულს როშკიდან გამომავალს მივუსწარი. მისი თანაბანაკელები წავიდნენ, ლუკა და დარჩა, ჯერ თავსი ნაბანაკარი გვანახა და მათ მიერ დადგმული გონგებიც გვანახა. მერე პაუნას, არჩილისა და ლამას ბანაკისკან გაგვიძღვა, მაგრამ იქ უკვე არავინ იყო.
მერე წავედით აბუდელაურის ტბებისკენ. შორს იქით მიმავალი ჯგუფი დავინახეთ ხელი კი დავუქნიეთ ერთმანეთს მაგრამ ისინი არ გაჩერებულან და ჩვენ მათი დაწევა ვერ შევძელით.
დაახლოებით 3,5 საათი დაგვჭირდა ტბებამდე ასასვლელად. ჩვენ მხოლოდ მწვანე და ლურჯი ტბები ვნახეთ. ელისომ თავი შუძლოდ იგრძნო და დავიწყეთ დაშვება. ტბებს დაახლოებით ნახევარი კილომეტრით რომ დავშორდით ლეონტი, მისი მეუღლე და მშენიერი ორი ქალიშვილი შეგხვდენენ.
მოკლედ დავეშვით - 17:00 მანქანასთან მივედით. მანამდე რამდენჯერმე წამოსვიმა, მაგრამ არასერიოზულად. აი მანქანქნაში რომ შევედით მაშინ კი დასცხო მაგრამ რა დასცხო!
ამ თქეშში დავიძარით თბილისისკენ. სადღაც მაღაოსკარს ქვემოთ შევხვდით პატივცემულ ადმინს და მის ჯგუფს რომელიც იგივე მარშრუტზე მიემართებოდა.
დაახლოებით ცხრა საათზე თბილისში ვიყავით.
Last edited by Kakha on 09 ივლ 2007, 00:15, edited 1 time in total.
აბუდელაურის ტბები 6-8 ივლისი 2007 ანუ დამსეტყვე ცაო დამსეტყვ
ეხლა დავურეკე გვალვას - თბილისში შემოვდივართო, კარგად ვართო. ხმა დაღლილი ჰქონდა, საუბრის თავიც არ ჰქონდა. ერთ დღეში ტბების მონახლება და თბილისში დაბრუნება მართლაც რთულია. ყოჩაღ გოგონა, ამდენი იარო ფეხით და მერე მანქანით იარო ხევსურეთის გზებზე, მართლაც და გმირობაა.
а в горах по утрам туман, дым твоих Ñигарет,
еÑли хочешь Ñоити Ñ ÑƒÐ¼Ð°, лучше ÑпоÑобов нет !!!

еÑли хочешь Ñоити Ñ ÑƒÐ¼Ð°, лучше ÑпоÑобов нет !!!

აბუდელაურის ტბები 6-8 ივლისი 2007 ანუ დამსეტყვე ცაო დამსეტყვ
Kakha
თქვენც გილოცავთ მშვიდობით დაბრუნებას. ხევსურულად რომ ვთქვათ, მახვედ მშვიდობით, დაგხვდით მშვიდობით.ნატალიამ გამოთქვა სურვილი. მე და შენც რომ წავიდეთ მაინც წავიდეთო.
აბუდელაურის ტბები 6-8 ივლისი 2007 ანუ დამსეტყვე ცაო დამსეტყვ
შორიდან დავინახეთ ტებებიკენ მიმავალი ჯგუფი, მაგრამ ჩვენ მდინარის მეორე ნაპირზე ვიყავით, გზა ტბებისკენ იქიდანაც მიდის, მაგრამ ჯერ ლურჯ ტბაზე ახვალთ თუ მდინარის მარცხენა ნაპირზე ივლით. გადავწყვიტეთ თუ შესაძლებლობა მოგვეცემოდა ჯგუფს დავწეოდით (რაც არ გამოგვივიდა) და დავიწყეთ მდინარეზე გადასასვლელის ძებნა. ბოლოს ამ ადგილს მივაგენით აქ ერთი უზარმაზარი ლოდი ისე გადაკიდებული რომ შესაძლებელი მეორე ლოდზე ჩახტომა, რომელიცა მდინარის მარჯვენა ნაპირზეა. შესახედათ თითქოს არაფერი, მაგრამ სხვა ეფექტია როცა დაახლოები ორი მეტრის სიმაღლიდან უნდა ჩახტე და ქვემით გავეშებული მდინარე მოქუხს. მოკლედ სამივენი გადავხტით


აბუდელაურის ტბები 6-8 ივლისი 2007 ანუ დამსეტყვე ცაო დამსეტყვ
უკან დაბრუნებას ნაკლები დრო მოვანდომეთ, რაც გასაგებიცაა თბებისკენ სულ აღმართ-აღმართ უნდა იარო, უკან კი თავქვე მოდიხარ.
ერთი კია თუნდაც იმ თავქვეში ლეონტი როგორ ივლიდა ორი პატარა გოგონაში (2,5 და 6 წლის) კოკისპირულ, ცივ ვიმაში რასაც სეტყვა ემატებოდა ვერ წარმომიდგენია. იმედია ისინიც მშვიდობით დაბრუნდნენ.
ერთი კია თუნდაც იმ თავქვეში ლეონტი როგორ ივლიდა ორი პატარა გოგონაში (2,5 და 6 წლის) კოკისპირულ, ცივ ვიმაში რასაც სეტყვა ემატებოდა ვერ წარმომიდგენია. იმედია ისინიც მშვიდობით დაბრუნდნენ.