კარავი

შემდეგ ეშვები ტყეში, რომელიც ზოგან წიწვოვანია, ზოგან შერეული.

გზად სახლების ნანგრევები გხვდება. ხიდით გადადიხარ მდინარეზე, რომლის პოვნაც გასჭირვებიათ გასულ წელს. ჩვენ რა გაგვაჭირვებდა, თუშეთმრავალმოვლილი შორენა და მთაშენკა იქ გვყავდა და არხეინად მივერეკებოდით:)

მდინარის შემდეგ კვლავ გავუყევით მთებს ხან ძირში, ხან შუა წელზე, ხანაც წვერზე ხეობის გასწვრივ

ერთ–ერთ მთაზე შორიდანვე დავინახეთ სოფელი ჭიღო. ამდენ მთებში სოფელს რომ დაინახავ გიხარია–ასეთი სოფელია ჭიღო.

სოფელმა კარგად დაგვასვენა, წყაროს წყალი დაგვალევინა. მთელს სოფელში მგონი ერთი ოჯახი იყო, მაგრამ კარგია რომ ლოყებაწითლებული ბალღებით. შოდას ისე მოეწონა მათთან, ძლივს წამოვიყვანეთ:) ჭიღოდან დართლომდე ცხვარს ხან ჩვენ მივდევდით, ხან პირიქით, მეცხვარის ძაღლებიც არ გვტოვებდნენ შესაბამისად გულდამშვიდებულებს. დართლოს გგამოჩენამ დაგვთუშა.

ჩიღო