guruli
სწორად შენიშნე: პამიდორიც ძალიან გემრიელი იყო! სულგუნთან ერთად ხომ საერთოდ!
სულგუნს რატომ ვეძებდით?
საერთოდ ლაშქრობაში სადაც მივდივართ სულგუნი ყველგან მიგვაქვს ხოლმე. ძირითადად ბებიაჩემის გაკეთებული სულგუნი, რომელიც ამჟამად აბაშაში ცხოვრობს. ამჯერადაც ლაშქრობაში წასვლამდე ორი დღით ადრე აბაშაში ვიყავით ბებიასთან. იქიდან ბაღდათში გამოვიარეთ, საიდანაც დედაჩემი, მამაჩემი და ჩემი ძმა თბილისში უნდა წასულიყვნენ, ხოლო მე აქ ვრჩებოდი. სამწუხაროდ მეც და დედაჩემსაც დაგვავიწყდა ლაშქრობაში წასაღები სულგუნის გადადება და როდესაც ისინი თბილისში წავიდნენ მთელი სულგუნი თან გაიყოლეს.
ამიტომ ორი გზა გვრჩებოდა: ან ბაღდათში უნდა გვეყიდა, ან კიდე მწყემსებთან უნდა გვეშოვნა. მე უფრო ბაღდათში ყიდვის იდეას ვემხრობოდი, თუმცა გიორგიმ და ზღნაჩვმა გადამაფიქრებინეს: მწყემსებთან ვიშოვითო. თან სამივემ ვიცოდით, რომ ზეკარზე ძალიან გემრიელ სულგუნს ამზადებდნენ და ამიტომ სამივენი ინტერესში ჩავვარდით. ამიტომ იყო რომ გამალებით ვეძებდით სულგუნს და ღვთის წყალობით მივაგენით კიდეც!!!
ზეკრის ტყეებში ძირითადად სამი სახეობის ნადირია: დათვი, მგელი და ფოცხვერი. ამის შესახებ ადგილობრივმა მონადირემ გვითხრა, რომელსაც შემოვლილი აქვს ზეკრის, საირმის და ხანის ტყეები. მან გვირჩია ფრთხილად იყავით ნადირის გამოო. ასევე სიფრთხილისაკენ მოგვიწოდეს რობაქიძეებმა.
როგორც გამიგია ყველაზე ბევრნი მგლები არიან, განსაკუთრებით ბორჯომში გაჩენილი ხანძრის შემდეგ. დათვები კი უფრო საირმის ტყეებში იცის.
მეც ვფიქრობ, რომ მანდ საშიში თუ რამეა ეს ფოცხვერია. ამიტომაა, რომ მარტო არ უნდა დარჩე არაფრის გულისათვის. აი ოთხ კაცზე კი არა მგონია ფოცხვერმა თავს დასხმა გაბედოს.
guruli
თქვენი სოფელი ალბათ გურიაში იქნება. ზეკარის ხეობა კი გურიას არ ესაზღვრება. გურიას საირმის ტყეები ესაზღვრება. ამიტომ თქვენი ნათქვამიდან შეიძლება დავასკვნათ რომ საირმის ტყეებში ფოცხვერი არ ეცოდინება. როგორც ჩანს ის უფრო ხანი-ზეკარის ტყეებში ბინადრობს (მდინარეების ქერშავეთის, ხანისწყლის და ლაშურას ხეობებში).
ანააანო
ჩემი გვარი ჩიქვინიძეა, სახელი ბესო
ბესო ჩიქვინიძე
სოფელი დიმში მაქვს, ბაღდათიდან ასე 2-3 კილომეტრში.
მამაჩემი დიმში არის დაბადებული და გაზრდილი, მე კიდე დაბადებით ბაღდათში დავიბადე, მაგრამ შემდეგ ძირითადად თბილისში ვიზრდებოდი. სოფელში ზაფხულობით ჩავდიოდით ხოლმე და ახლაც ჩავდივართ!