მუხრანი, რუის-ურბნისი, ბრეთა-დირბი 30.11.08.

bela · Post by **bela** » 01 დეკ 2008, 19:29

რუის-ურბნისიო, გოგამ რომ თქვა, ვიფიქრე, მერე რა რომ ცხოვრებაში ყველაფერი ისე არაა, როგორც ჩვენ გვინდა, აღმაშენებლის ხათრით მაინც წავალ და ვნახავ ამ ტაძრებს მეთქი...
ის საეკლესიო კრება ხომ ყველას გვაქვს გაგონილი, აი, ისე, ვითომც იქ ვყოფილიყავით...
ჰოდა, იცით როგორი დღე იყო? ყველა ჩვენგანის მფარველი ანგელოზი რომ ბედნიერ ფეხზე იყო გაღვიძებული და ერთად რომ გადაწყვიტეს, ჩვენთვის სილაღე და სიმშვიდე ეჩუქებინათ.
სილაღე და სიმშვიდე ხომ თითქოს ვერ თავსდება ერთად, არა? მაგრამ გუშინ ზუსტად ასეთი შეგრძნებით ვიარე და...
კიდევ ერთხელ ვიდრე ვიტყოდე, რა კარგია, ცოცხალი რომ ვარ მეთქი, ჯერ დავით აღმაშენებელს მოვუხდი მადლობას...
მერე მუხრანსა და სამუხრანბატონოს...
მერე პიროზ ბრეთელს...
მერე გამარჯობა საქართველოს...
მერე ანზორის და გელოდის...
მერე მონადირეს, თავისი ქალთა გუნდით...
და ბოლოს, ყველა თანამოლაშქრეს, სკამზე შემდგარი რომ ამიტანეს

აცაბაცა

აცაბაცა

აცაბაცა

აცაბაცა

Truli · Post by **Truli** » 01 დეკ 2008, 20:25

აცაბაცა
ძალიან მაგარი ფოტოებია!!!

MIRANDA · Post by **MIRANDA** » 01 დეკ 2008, 20:51

აცაბაცა
თებრომ ფისუნია ნელ-ნელა გააღვიძა, შენ კი ნელ-ნელა დააძინე...

ძალიან მაგარი ფოტოებია.. !!!

ველი მეტ ფოტოებს და რაც მთავარია ემოციებს, შთაბეჭდილებებს და ისტორიებს...

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 01 დეკ 2008, 21:03

ოოო... ემოციები დილიდანვე იყო უხვაად, გოგას რომ დავურეკე სამთო ქიმიასთან მისულმა

თუმცა...

მოდი თავიდან დავიწყებ

წინა ღამით ადრე დავიძინე რათა დილით ადრე ადომა არ გამჭირვებოდა და მაღვიძარაც დავაყენე. რომ დარეკა უძალიანესად მეძინებოდა, მარა ავდექი, ყველაფერი მოვამზადე: წინა საღამოს გამომცხვარი ბრინჯიან, ცოტა კარტოფილიანი( რაგდან პიურე გადამიმლაშდა ეს უკანასკნელი უმცირესობაში მოექცა) ღვეზელები ჩავაწყე ჩანთაში და სახლიდან გამოვქანდი: ნიკუშათვის ნათქვამი მქონდა ნახევარზე მივიდეთ, გოგა ფოტოს გადაგვიღებს მეთქი და დაგვიანება არ მინდოდა, გარეთ რომ გავედი ჯერ კიდევ ბნელოდა და ლამპიონები ენთო, მეტრომდე სარეისოს გავყევი, მერე კი მეტროთი ვიმგზავრე დიდუბემდე, გზად საათს დავხედე 23 წუთი, ზუსტად ვასწრებ. მივუახოვდი სამთო ქიმიის შენობას და ვხედავ რომ არავინაა, ვა ზუსტად 30 წუთია და არავინ ჩანს, უყურე შენ, ყველას დავასწარი

გოგას ვურეკავ: მე უკვე აქ ვარ

გოგა: სად ხარ?
მე: სამთო ქიმიასტან ვარ უკვე
გოგა: ასე ადრე რა გინდა მანდ?
მე: რა ადრე, შენ არ თქვი 9-ის ნახევარზეო? შეიცვალა რამე?

ამ დროს ტელეფონი გამეთიშა (როგორც ჩანს ბალანსი ამოიწურა) და გავრაზებულმა ეკრანს დავხედე

საათი: 07:31

აი მაშინ კი...

Int3lig3nt · Post by **Int3lig3nt** » 01 დეკ 2008, 21:07

ნინი_85

საათი: 07:31

saskva · Post by **saskva** » 01 დეკ 2008, 21:13

Int3lig3nt wrote:ნინი_85
საათი: 07:31

ხიხიხიხიხიხი
მართლა??????????????????

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 01 დეკ 2008, 21:16

აი მაშინ კი მივხვდი რატომ ბნელოდა ასე და რატომ ენთო ჯერ კიდევ ლამპიონები

გოგამ გადმორეკა: ასე ადრე რამ მოგიყვანა მანდ, ახლა საათნახევარი რა უნდა აკეთო?
მე: მოვიფიქრებ რამეს (არადა რა უნდა მოიფიქრო, სახლში წასვლას აზრი არ აქვს, მარაზიებიც არაა ღია, რამეს იყიდიდი ადამიანი)

ხოდა ვიდექი ასე სამთო ქიმიასთან მარტო და ველოდი...

ცოტა ხანში ლამპიონები ჩაქრა, ნელ ნელა გათენდა კიდეც,
მაღაზიები გახსნეს და მეც გადავედი მოპირდაპირე მხარეს, შოკოლადის შესაძენად

ნიკუშას მესიჯი მოვიდა: გზაში ვარ, ცოტა მაგვიანდებაო, თუმცა ზუსტან ნახევარზე მოვიდა

ცოტა ვისაუბრეთ აღმოჩნდა რომ მასაც ჰქონია დილიდან თავგადასავლები ახლადგამომცხვარ ცხელ ღვეზელებთან ბედზეგადარჩენილ რამისაფეთქბულ ნაბეღლავთან დაკავშირებითდა, ორივემ ვიხალისეთ

მერე გზაზე გადავედით, ნელ-ნელა კარველები გამოჩნდნენ, გოგამ 9 საათამდე მოსულების საერთო ფოტო გადაიღო და დაახლოებით ნახევარი საათის შემდეგ (ანუ ჩემი მისვლიდან 2 საათის შემდეგ) დავიძარით

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS