წმინდა ნინოს გზაზე, 2008

ნიმფა · Post by **ნიმფა** » 18 ივლ 2008, 22:43

ერიჰააა

მაგარია!
მეც ველოდები რეაქციას

Katy · Post by **Katy** » 19 ივლ 2008, 01:44

martla zalian sainteresoa!

gaixare nini!

Int3lig3nt · Post by **Int3lig3nt** » 19 ივლ 2008, 02:11

ყველაზე მძაფრ მომენტში გაგვაჩერა.
ვახ!

მე ბავშვობაში ცუდი ამბავი შემემთხვა ასეთ მიმოწერასთან დაკავშირებით.
რომ მახსენდება, ახლაც ნერვები მეშლება.
ჰოდა ორმაგად ინტერესით ველი ნინი გაგრძელებას.

დიდხანს ნუ გვაწვალებ

.

Linda · Post by **Linda** » 19 ივლ 2008, 08:09

ვახ რა მომენტზე ვართ გაჩერებულები

to be continued....

ნიმფა · Post by **ნიმფა** » 19 ივლ 2008, 12:41

სადაა გაგრძ ელება?

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 13:32

~nimfa~, Katy, Int3lig3nt, Linda, ~nimfa~

ინტრიგა, ინტრიგა

დასვენება არ მაცალეს, წყაროზე მივდივართ და წამოდიო.
რას ვიზამდი... წყარო სულ ახლოს იყო.
მივდივართ და მახსენდება სიმღერა თებრონეზე:

თებრონე მიდის წყალზედა,

კოკა უდგია მხარზედა,

თებრონემ კოკა გაავსო, იქბე ჩამოჯდა წყალზედა.
დანიშნულს დაპირებია, აქვე მოგელი წყალზედა...

"დანიშნული" მოვიდა და წამოვედით

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 13:53

სკოლას მივუახლოვდით, ყველანი ეზოში იყვნენ შეკრებილნი, მათ შორის ჩემო მეგობარი, სახეზე ეტყობოდა წერილი უკვე წაკითხული ჰქონდა...

მსუქოს გადავულაპარაკე: იცოდე, არავითარ შემთხვევაში დროზე ადრე არ უნდა გაიგოს რომ მე ვარ, თორე... გზიდან მომხსნიან იცოდე...

და გამახსენდა ჩემი წერილის შინაარსი: რატომღაც იტალიურად დავიწყე, მერე ქართულით გავაგრძელე და ინგლისურად დავასრულე. ბოლო ორ ენას გაიგებდა, აი პირველს არ მგონია...
მეწერა, რომ ვერ ვიტან დაცინვას და ვერ ვიმეგობრებ ადამიანთან რომელიც სხვას დასცინის, რომ ვერ ვიტან შავ იუმორს და კიდევ ის, რომ სულაც არ მიოცნებია მასთან მეგობრობაზე, მაგრამ რადგან ასე მოხდა უნდა გვეცადა ურთიერთობის აწყობა.

ყველაფერმა უცბათ გაიელვა გონებაში და...

ჩემი "მეგობარი" სიტყვით გამოდიოდა: ჩემს მეგობარს ეშლება, მე ეგეთი არ ვარ, არასწორი ინოფორმაცია მიაწოდეს.

გზა ისე გავაგრძელე არ შევჩერებულვარ. სკოლაში შევედი და ჩვენი ოთახისკენ გავემართე.
ცოტა ხანში სხვებიც შემოვიდნენ: ნინ, მგონი გადაამლაშე, რა უქენი, რა მისწერე ასეთი, იცი რა მაგრად გაუტყდა?

ამის ფონზე შემოდიან დანარჩენები და...
იცი როგორ გაუხარდა შენი საჩუქარი? ყველაზე მაგარი მეგობარი მყავსო იძახის-მეუბნებიან დანარჩენეები.

ყელაფერს მივხვდი, როგორც ჩანს არ შევმცდარვარ და ასე უნდა გამეგრძელებინა...

ეს გავიფიქრე და მსუქო შემოდის. ხელში აშკარად წერილი უკავია.
თან მოყვებიან სტუდენტები და მოსწავლეები.

ნამდვილად რაღაც ამბავია... იმდეია მშვიდობაა... გავიფიქრე.

"წერილი ჩემს საიდუმლო მეგობარს", თქვა მსუქომ და დაიწყო კითხვა:

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 17:22

" ესე იგი... ამდენი წერილი რომ მომწერე გადავწყვიტე მეც გიპასუხო, თორემ კვირის ბოლომდე ვერ ვითმენ:) თან შენი ნაჩუქარი პასტით გწერ... ძაან დამაინტერესე და მინდა შენი გაცნობა, მარა სიმართლე გითხრა მირჩევნია სანამ არ გამჟღავნდება არ ვიცოდე. ისე მერე სიამოვნებით ვიმეგობრებ შენთან, ძალიან საყვარელი ხარ:))) აქამდე ვფიქრობდი რო გოგო იყავი მარა ახლა ეჭვი შემეპარა, დათო ხომ არ არის და სპეციალურად აკეთებს რაღაცეებს ეჭვი რომ არ ავიღო მეთქი. მოკლედ, არ ვიცი, ყოველ შემთხვევაში დათოს ვაძლევ და შენთან უეჭველი მოხვდება. კაი ახლა წავედი ტრაპეზია და მერე კიდე მოგწერ".

ეს წერილი ახლა ვიპოვე ჩანთაში, მეგონა სახლში მქონდა და ამიტომ არ ვაგრძელებდი თემას, ზუსტად ისე მინდოდა დამეწერა როგორც ორიგინალში.

როცა ხალხი დაიშალა მსუქომ ჩუმად გადმომცა წერილი და ყველანი ტრაპეზზე გავედით. ტრაპეზის შემდეგ კი ფილმი უნდა გვენახა, რომლიც ბატონმა გელამ ჩამოგვიტანა.
ტრაპეზი როგორც ყოველთვის უგემრიელესი იყო, კერძებს ჩაი, ყავა და კომპოტი დაემატა ორცხობილით, სამარხვო შოკოლადოთ და თაფლით.
კინოს სანახავათ ცალკე ოთახი გამოყვეს, ფარდები ჩამოაფარეს, თუმც კი უკვე ბნელდებოდა და ფილმიც დაიწყო. მთელს კედელზე კადრი ყველა მხრიდან კარგად ჩანდა და ჩვენც კარგად მოვეწყვეთ.
ფილმის ოპერატორი, რომელიც ასევე წმინდა ნინოს გზის ოპერატორია, ორესტი ყველაზე უკან დაჯდა და ჩვენს რეაქციას ადევნებდა თვალყურს.

Katy · Post by **Katy** » 19 ივლ 2008, 17:26

ნინი_85

axla ukve oooo!!!!

miaqciet kuradgeba ra adgilasaa gacherebuli!!!

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 17:48

ფილმი "ხმელეთის 0, 047%" სამ ნაწილიანია: სოფელი, ქალაქი და ფიქრი.
ჩვენ პირვენი ნაწილი უნდა გვენახა...
თვითონ სათაური- ხმელეთის 0,047% არის საქართველოს მიერ დედამიწის ხმელეთის დაკავებული ტერიტორია.

ფილმი გადაღებულია საქართველოს სხვადასხვა კუთხის სოფლებში. აღწერილია სოფლის მოსახლეობის სტუმარ-მასპინძლობა მთასა და ბარში...
ვუყურებ ფილმს და აგერ ხევისბერი ნიკო გამოჩნდა და მასთან ინტერვიუ... არდოტი, მისი ოჯახი და მეუღლე, ბავშვები, სახლი. სტუმრები ჰყავდათ და ილხენდნენ. მოგონებებში გადავვარდი...

ამ მაგიდასთან 5 წლის წინ მეც ვიჯექი, ნიკოს, იგივე მურღვას ლექსებს ვიწერდი. ამ ფანჯრიდან ჩვენი ბანაკი მოჩანდა, კარვების ქალაქი...
მერე ვივახშმეთ, სხვა ხევისბერებიც მოვიდნენ, ერთ-ერთი წინასწარმეტყველური ნიჭით გამსჭვალული. დაგვლოცეს და დაგვარიგეს, მაშინ გამიკვირდა და ყური არ ვათხოვე, ახლა კი რომ ვუფიქრდები კაი იქნებოდა დამეჯერებინა...

მერე ჭექა-ქუხილი წვიმის დაწყებამდე... როგორ ანათებდა ეზოში... მაშინ ნიკოს უმცროსი ვაჟი მეჯდა კალთაში, შეეშინდა და გულში ჩამეკრა პატარა... ახლა კი როგორ გაზრდილა, როგორ კარგად ცეკვავს...

ხევსურეთიდან ყაზბეგში გადაინაცვლეს, მერე იმერეთი, გურია, სამეგრელო, რაჭა, კახეთი, ქართლი...

ფილმით ყველანი კმაყოფილები ვიყავით. გაგვახსენდა სხვადასხვა კოლორიტები ძველი ფილმებიდან, ბევრი ვიცინეთ, ვიხალისეთ, ცრემლიც მოგვადგა... მართლა კარგი იყო...

დასასრულს დიდხანს გაისმოდა ტაშის ხმა... დასაძინებლად დავიძარით.

დილით ადრე, ისევ 6-ზე უნდა ავმდგარიყავით, 7-ზე გველოცა და გზას გავდგომოდით კასპისაკენ.

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 21:49

დილით უფრო ადვილად ავდექით, ვიდღე წინა დღეს. საძილე ტომრები ავკეცეთ და ყველაფერი მოვათავსეთ ჩვენს მიკროავტობუსში.
მალევე დავდექით ლოცვაზე...
ისევ უზმოზე უნდა გავდგომოით გზას.
კასპამდე სოფელ მეტეხში შევივლიდით.

დავიძარით:

გზად წყაროსთან გავიარეთ:

აღმოჩდა რომ ბეწვის ხიდზე უნდა გაგვევლო:

ხიდზე გავლა არ გაგვიჭირდებოდა ნორმალურად რომ გვევლო. ჯგუფის წინ მიმალავმა წევრებმა გაირბინეს და ხოდმაც ქანაობა დაიწყო, ერთმანეთს ვაწყდებოდით, საინტერესო ისაა, რომ სულ არ შემშინებია, პირიქით მაგრად გავერთე, რასაც ყველაზე ვერ ვიტყვი. ისე შეეეშინდა ზოგიერთ, რომ სახელურს ებღაუჭებოდნენ, თან თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ შუა ნაწილში ხიდი დაზიანებული იყო:

გადმოსულებმა რომ შევხედეთ, ხიდი საკმაოდ გრძელი აღმოჩნდა:

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 22:03

ხიდიდან გადმოსულები ისევ დავეწყვეთ და გზა განვაგრძეთ:

ამჯერად მთაზე ავდიოდით, სადაც გადმოცებით წმინდა ნინომ შეისვენა.
ამ ადგილას ეკლესია შენდება ახლა, იქით გავემართეთ:

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 22:10

ეკლესიის ეზოში ცოტა შევისვენეთ:

შემდეგ შიგნით შევედით და ვიგალობეთ.

ეკლესიის ეზოდან მშვენივრად მოჩანდა სოფელი და მთები:

ნინი_85 · Post by **ნინი_85** » 19 ივლ 2008, 22:23

სამრეკლოს ქვეშ სამი სანთელი დავანთეთ:

და გზა განვაგრძეთ:

შევედით სოფელ მაღალაანთ კარში, გზად პატარა საყდარი იყო და შევედით:

ეზოში ქვევრები დაგვხვდა:

Mrs. Robinson · Post by **Mrs. Robinson** » 20 ივლ 2008, 00:51

ნინი ძალიან კარგი ხარ!

ამ თემის პირველი ნაწილი რომ მშვენიერია, მგონი უკვე გითხარი.
ახლა კი გაგრძელებას ისე საინტერესოდ ყვები, გული მწყდება, ეს დღეები რომ ვეღარ შემოვიხედავ!

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS