თუშეთი, თუშეთი, თუშეთიიი ანუ ხო გადავრეკეთ! 27.06-01.07

[di]

დრო მეტი აღარ გვქონდა. უკანა გზაზე ისევ შევავლეთ თვალი სოფლებს. საღამოვდებოდა ომალოს უკვე ნაცნობ ვაჟას სასტუმროს რომ მივედით. აქ ცხელი ხინკალი, კოტორი და ცხელი შხაპიც კი გველოდა. ჩვენი გოგოების მოხევეული ხინკალი პაატას ნამღერმა თუშურმა სრულყო. ნინუცას დაბადების დღის მისალოცად მოფიქრებული იდეა დათო ბუაჩიძემ უცბად განახორციელა და ანთებული ჩირაღდნებით ვეწვიეთ იუბილარს კარავთან გილოცავ–ის შეძახილით. დილის მილოცვა ,,ტორტით’’ მთაშენკას ხელმა მიართვა ნინუცას. წამოსვლის წინ თუშმა მწყემსა გვიმღერა. იმ წუთებში ძარღვებში სისხლის მოძრაობა ვიგრძნენი. მეგონა ბოლო ჯერზე დავითუშე. ბუნების განგება მაღალია. ცერზე სიმღერით მომავლებს თოვლი დაგვაყარა. ონისემ ერთი კი შეაჩერა თავისი კამაზი და დაგვხედა _ ცოცხლები თუ ხართო. ჩვენთვის დათუშლებისთვის კი სულაც თოვლი იყო, რაც თუშეთს არ გვენახა.

[di]

ვნახეთ თუშეთი. მადლიერების გრძნობა დამეუფლა დათუშლს. მადლობა თუშეთს, თუშებს არსებობისთვის, შორენას და ლედის ყველაფრის გემრიელი ორგანიზებისთვის, ელოიზას - მან მითხრა დავითუშოთო, პერწკლის-საყვარელი თავის კარავში შეგვისახლა, ფიქროს თანაკარველობისთვის, თახვს-კარგი დრო რომ გამახსენა, დათოს ბუაჩიძეს - ასეთი მზრუნველი რომ არის, შოდას-სილაღეხალისიანობისთვის, ლადოს – ჩემი მოგვარეობისთვის და ანანასის კომპოტისთვის–რამ დამავიწყოს:), მთაშენკას – გონივრული რჩევებისთვის, ნინუცას- იუბილარობისთვის, ნინოს - ძმასავით მზრუნველობისთვის, თიქსის დახმარებისთვის, მარიკას-კამაზზე გვერდში ჯდომისთვის, მაიას სვანეთიდან თუშეთს წამოსვლისთვის, თამუსიას – გულიანი სიმღერასადღეგრძელოებისთვის, ლოლიკას – მხიარული სიცილისთვის, დეიდა კამას-თანნაგუნდელობისა და შოდას ატანისთვის:), თეონუშკას თეონუშკეობისთვის, ონისეს რაღა თქმა უნდა თუშეთის მშვიდად მოტარებისთვის.. გულის ეს დათუშვა დამრჩება.

[shoda1121]

ვნახეთ თუშეთი. მადლიერების გრძნობა დამეუფლა დათუშლს. მადლობა თუშეთს, თუშებს არსებობისთვის, შორენას და ლედის ყველაფრის გემრიელი ორგანიზებისთვის, ელოიზას - მან მითხრა დავითუშოთო, პერწკლის-საყვარელი თავის კარავში შეგვისახლა, ფიქროს თანაკარველობისთვის, თახვს-კარგი დრო რომ გამახსენა, დათოს ბუაჩიძეს - ასეთი მზრუნველი რომ არის, შოდას-სილაღეხალისიანობისთვის, ლადოს – ჩემი მოგვარეობისთვის და ანანასის კომპოტისთვის–რამ დამავიწყოს:), მთაშენკას – გონივრული რჩევებისთვის, ნინუცას- იუბილარობისთვის, ნინოს - ძმასავით მზრუნველობისთვის, თიქსის დახმარებისთვის, მარიკას-კამაზზე გვერდში ჯდომისთვის, მაიას სვანეთიდან თუშეთს წამოსვლისთვის, თამუსიას – გულიანი სიმღერასადღეგრძელოებისთვის, ლოლიკას – მხიარული სიცილისთვის, დეიდა კამას-თანნაგუნდელობისა და შოდას ატანისთვის:), თეონუშკას თეონუშკეობისთვის, ონისეს რაღა თქმა უნდა თუშეთის მშვიდად მოტარებისთვის.. გულის ეს დათუშვა დამრჩება.

მთელი დღე ვკითხულობდი შენს ლამაზ, თბილ და ემოციურ აღწერას!!!

ახლა კი:
Eto vse

http://www.youtube.com/watch?v=cvNoctAa6HI

[di]

Mta Mkvarebia
დიანასთვის რომ არ შემეწყვეტინებინა, ბოლო პოსტები დავარედაქტირე და დარჩენილი ფოტოები მაგ პოსტებში გადავანაწილე. ამიტომ კიდევ უფრო გაიზარდა თითო წერილში ფოტოს რაოდენობა და იმედია გახსნაზე პრობლემა არ შეიქმნება.


მე მაპატიე პირიქით შემოჭრისთვის:) რა ძალიან კარგი სურატები გაქვს მაინც:)

[di]

შოდა შენი რეპერტუარის კულმინაციაა ეგ ხომ:) კი ეგ ყველაფერია:)

[Tamusia]

მართლა საოცარი მხარეა.

რამდენს გაძლევს უცხოს და შინაურს, თავისიანს რას უზამს

თქვენის ნებართვით, თქვენს ფოტოებს ჩემს ალბომში გამოვიყენებ

[guruli]

დოჭუ

ვა, რა სტენდალის ფერებში ხარ, მთაშენკ, შე ლამაზო! რამდენი ხანია, არ მინახიხარ, გოვ.
ბოდიშის მოხდით ერთი შენიშვნაც - შენ რასაც ალისგორს უწოდებ, ეგ ვაჟა კარდლიძის სასტუმროა. მაქაობა ვერხოვანის მიწაა, თუმცა კარდლიძეები ჯვარბოსელიდან არიან. მერეც - ვერხოვანის ფონზე რომ ფოტოა, ეგაა ჯვარბოსელი, ხოლო ალისგორი მის პირდაპირ, მაგ სასტუმროს წინ, გორაზეა შეფენილი - კოკლათის დაბლა.
კარდლიძეები კარგი მასპინძლები იქნებიან, თუ ვისმეს მოგინდეთ გომეწარში დასვენება. ვერხოვანში იმ კოშკშიც სასტუმროა - კრიტიულების, ეგენიც კარგი ხალხია.
მეამა, კატო აბალოიძე-მურთაზაშვილის ქებას რომ წავაწყდი - მართლაც და ძრიელ კარგი ქალია კატო ძალო.
თავად რეპორტაჟი კი მაგარია - უკლებლივ ყველა ავტორისა. სრულ მეოთხე წელიწად მიდის, თუშეთ არა ვყოფილვარ. აი, გულის დათუშვა ჩემი იკითხეთ.

[Mta Mkvarebia]

di
დიდი მადლობა, დიანა
guruli
გაიხარე, ირაკლი
კარდლიძის სასტუმრო "სარგირი" ვიცით, შარშან მაგ სასტუმროს ეზოში ვიყავით დაბანაკებული , აი ალისგორს ეკუთვნის თუ ვერხოვანს მაგ მიწა, მაგ ნამდვილად არ ვიცოდი სოფლების დასახელებები შეიძლება არასწორადაც მივაწერე,პოსტები ჩავასწორე, ფოტოები რომ გადამენაწილებინა და ყველა ფოტო არ გამიხსნა თვალი რომ გადამევლო. მაგ კი არა, ისიც კი გამიკვირდა ატვირთვა კი რომ მოვახერხე . რომ მოვიცლი კარგად გადავხედავ.

[guruli]

Mta Mkvarebia

აი ალისგორს ეკუთვნის თუ ვერხოვანს მაგ მიწა, მაგ ნამდვილად არ ვიცოდი

ვერხოვანია, ტავად მასპინძლებმა გვიტხრეს აი, იმ გასვლაში, მოდერი კახას მანქანით რომ ვიყავით თუშეთში და მაგათ რომ შეგვიპატიჟეს ყავაზე.
ისე, მეც გამიკვირდა, იქაურობა რომ ვერხოვანის ტერიტორია ყოფილა.
როგორც ვატყობ, ზევით - კოკლათაში არც ტქვენ ყოფილხართ ასულები. კოკლათა-ვეძისხევიც ლამაზი სოფლებია და კიდევ ერთია განში, სახელი დამავიწყდა. მაქედანვე ადის გზა აოლაზნისთავში, რომელიც კიდევ უფრო ლამაზი ყოფილა.

[ln_ln]

ჰე რა მაგარია დამეთუშა გული

მიყრუებულ მთის სოფელში სიცოცხლის ნიშნები

სოფელი როგორც
ხუთი-ექვსი ეზო-კარია
ერთმანეთისგან გვარიანად დაშორებული
ირგვლივ კი მთები. მხოლოდ მ ები და ისევ მთები .

აქ ზამთარი რა იქნება-
ქვეყნიერების დაჯერება ახლაც ჭირს,
შუაზაფხულში.

კარგიცაა , რომ არავინ მოჩანს გზაზე,
არც ეზოებში , არც ფანჯრებში,
რაგდან ეს უფრო მეტყველია : სიცოცხლის ნიშნები.

უტყუარი სამხილები , რომ აქაც კი ხალხი ცხოვრობს ,
ხალხიც , ბავშვებიც.

შუა ეზოში ჩაფლული რეზინის ბურთი.
მეჩხერ ღობესთან მოთხრილი ორმო
და მიწის ბელტზე დასობილი პატარა ბარი.

დაცერებულ აივანზე გასაშრობად გაფენილი
წითელი , მწვანე , წითელი და ისევ წიტელ
სხვადასხვა ზომის მაისური

ოთხი სხვადასხვა ასაკის ბავშვის.

ზ.რატიანი