თბილისი - უშგული 2010, სოლო მოგზაურობა ფეხით

Lahil · Post by **Lahil** » 18 ნოე 2010, 20:26

სანამ გავაგრძელებ

მანამდე ბოლო 2 ეპიზოდის ვიდეობიც ნახეთ

http://www.youtube.com/watch?v=3lH27gnU ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=AjES-G0T ... re=related

iano · Post by **iano** » 18 ნოე 2010, 23:24

ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ მეც გავიარე ეს გზები

Lahil · Post by **Lahil** » 19 ნოე 2010, 23:54

ჩემი აზრით სვანეთი იყოფა ბუნების რამდენიმე ავტონომიურ სფეროდ.
თითქოს ყველა რაღაცით არის ერთმანეთისგან განსხვავებული,
მაგრამ თითოელი სოფლიდან ფლორისა და მყინვარების ხილვის შესაძლებლობა
სვანეთს ერთ მთლიან, განსაკუთრებულ მხარედ წარმოაჩენს.

მესტიიდან იფარისკენ დილის 6-საათზე გავედი - მანძილი 17 კილომეტრი.
დღეს ჩემს მიერ ფორმულირებული 2 ავტონომიური სფერო მქონდა გასავლელი.
მესტია-მულახი და უღვირის უღელტეხილი-იფარი.

ეთნოგრაფული მუზეუმიდან ხედი მესტიაზე.
ყველა მხარეს კოშკები და მათ შორის ხალიჩასავით
გაფენილი სათიბები და ყანები.
გათენებული არ იყო კარგად და ხარისხიც ვერ არის კაი
მაგრამ მაინც ჩანს ამ დაბის მშვენება.

განათების ბოძებზე სინათლე ისევ ენთო მულახის გზას რომ დავადექი.
გაზვიადების გარეშე ვიტყვი, მესტია - მულახი - იფარის მონაკვეთი ეს არის ჯადოსნური გზა.
ფიჭვები, ნაძვები, ფოთლოვნები წინ კიდევ თეთნულდის ულამაზესი ფორმები.
სრული სიწყნარე რომელსაც ჩიტების ჟღურტულიც არ არღვევს საოცარ იდუმალებას გპირდებათ.

რა ბედნიერებაა იცით აქ მარტო სიარული?
თუმცა გაზიარებას შეიძლება უფრო დიდი სიხარული ჰქონდეს!

რა ტყეებია არა?

მალე მზე ამოვიდა (მარჯვნივ თეთნულდი ილანდება)

მულახის ერთ-ერთი პირველ სოფელ არცხელში შესანიშნავი მჟავე წყალი მოდის

საქონელი რას სვამს ნახეთ

ეს არის სვანეთში ყველაზე დიდი სოფელი მულახის ერთ-ერთი თემი
ლახირი, ჩვენი თანაფორუმელი გვალდას სოფელი
ნახეთ რა არის!!!! უუჰჰჰ

:bis:

15 უძლიერესი კოშკი ჯაჭვივით არის გადაბმული
გზაზე რომ ხართ და ამ ყველაფერს უყურებთ, ხომ წარმოგიდგენიათ
რა ემოცია მოდის?!!! (თან მულახის ყველა თემშია კოშკები)

ესეც ამავე სოფლის სხვა თემი (მგონი ჭოლაში) რა ლამაზია... :love:

მულახი ხელმარცხნივ დარჩა და ავუყევი უღვირის აღმართებს,
გზაზე იფარელი გია პირველი შემომხვდა. მოკლე გზებით მესტიაში ჩადიოდა.
ჩემი ამბავი რომ გაიგო მთხოვა მესტუმრე იფარში და ჩემთან დარჩიო

მაგარი კაცი იყო, ღირსეული სვანურით ლაპარაკობდა!

და აი ნახეთ უღვირის უღელტეხილის ბოლო ნაწილში რა სანახაობის მოწმე გავხდი.
ტბა, ირგვლივ ტყე და ზემოთ უშბის სასწაული ფონი !!!! აქ უკვე ვეღარ ამოვისუნქე, სამოთხეში მეგონა თავი

უდიდესი შთაბეჭდილებით გავაგრძელე გზა და მალევე უღვირის ყველაზე მაღალ წერტილს მივაღწიე საიდანაც უკვე იფარისკენ დიდი დაღმართი იწყება.
ამ ადგილას მივხვდი რომ სულ სხვა ავტონომიურ სფეროში მიწევდა გადასვლა. და რომ ეს სფერო არაფრით იყო ნაკლები უკვე ნანახ სივრცეებზე

ნახეთ რა ლამაზია!!!!

სანამ იფარამდე მიხვალთ გრძელი დაღმართი უნდა ჩაიაროთ, მაგრამ უნდა იკითხოთ რა დაღმართია

ირგვლივ ფიჭვნარი ისეთ სურნელებას გამოსცემს რომ, თქვენი ტანსაცმელიც კი მისი სუნით არის გაჟღენთილი!
თითქოს ფილტვები მლოცავდა, ამდენი გამონაბოლქვის შემდეგ ასეთ გასეირნებას რომ ვუწყობდი.
იმედია აქ როდესმე იფარლებიც შემოვლენ და დამეთანხმებიან პათოსში

აი იფარიც გამოჩნდა, სამი მთავარი თემისგან შედგება ეს სოფელი.
შუაში ნაკიფარს ხედავთ, ზემოთ ზეგანია. ბოგრეში კი ქვემოთ თვალისგან მოფარებულია.

ეს ნაკიფარია, აქ პირველები ცხოვრობენ! შუაში დააკვირდით,
სვანეთში ერთ-ერთი გამორჩეული მე-10 მე-11 საუკუნის მიჯნაზე აგებული წმ.გიორგის სახელობის ეკლესია დგას.

აი ისიც, ზოგადად ძველი ფრესკები ძალიან ზომიერ შთაბეჭდილებებს იწვევს ჩემში. მაგრამ ამ ეკლესიაში ნანახმა მხატვარი თევდორეს ფრესკებმა სრულიად განმაცვიფრა!
მე ესპანელ მეცნიერებთან ერთად მომიწია შიგნით შესვლა და არ დამავიწყდება ნანახით გამოწვეული მათი ემოციები.
სამწუხაროდ შიგნით არ გადამიღია, არავინ არ იღებდა.

ეს საყვარელი ბავშვები ბოგრეშში გადავიღე, გულბანები არიან

ესეც იქვე ოთარ გულბანის სახლი

მარჯვნივ მდგომი ქერათმიანი ქალბატონი ჩემი მასპინძელი იყო ბოგრეშში,
ჯანიკო პირველი.
უთბილესი და უთავმდაბლესი ადამიანი, რაში გამოიხატა მისი თავმდაბლობა და ადამიანობა?
ახლავე მოგიყვებით;
რომ მივედი მასთან, სანამ დავისვენები ვთხოვე წყლის გადავლება მინდა და თუ არის საშუალებათქო.
მან დიდი ქვაბით დაადგა წყალი და გაცხელების შემდეგ სპეციალურად მოწყობილ ოთახში შევიტანეთ. მიკვირდა აბანოს უქონლობა,
სვანეთში ხომ ყველა ოჯახში არის კეთილმოწყობილი სააბაზანოები.

ნასადილევს ეზოში სეირნობისას რა აღმოვაჩინე იცით? მათი სახლის ნახევარი ჩამოჭრილი ჰქონდა საშუალო ზომის უფსკრულს.
მაშინათვე გავბრუნდი უკან და შევეკითხე ჯანიკოს ამ ყველაფრის მიზეზი.
თურმე რამდენიმე თვის წინ მეწყერს გაუნახევრებია როგორც მათი ეზო ასევე სახლიც.
ანუ მხოლოდ ნახევარი დღის შემდეგ შევიტყვე მათი აბაზანის არ ქონის მიზეზი.

მოგვიანებით კი აბანოს ასაშენებელი მასალაც ვნახე.

ამ ადამიანის საქციელმა ფიქრისთვის დიდი დრო მომცა.
ზოგი კერძში მარილს რომ დააკლებს ამისთვის იწყებს ნახევარ საათიან ახსნაგანმარტებებს რომ არ შეელახოს პატივმოყვარეობა
ამ ქალბატონმა კი თავმდაბლობის მაგალითი დამანახა.

იფარში ყოფნისას გირჩევთ აუცილებლად ნახოთ, ცნობილი პიროვნების და დისიდენტის ვასო პირველის სახლი, რომელიც თავისი ხელით აუშენებია.
გასული საუკუნის 50-იან წლებში საქართველოს დამოუკიდებლობის მოთხოვნისთვის ციმბირში 12 წელი ყოფილა გადასახლებაში.
დაბრუნებულს აი ეს უმშვენიერესი სახლი აუგია.
ასეთი სვანური არქიტექტურით შეზავებული სახლი მეორე არ დგას მთელს რაიონში. სამწუხაროდ მიტოვებულია.
მას ერთადერთი ქალიშვილი დარჩა რომელიც ქობულეთში ცხოვრობს.
ამ სახლის სათავსოებში იქნა აღმოჩენილი 9 ჭური. როგორც იცით სვანეთში იმდენი ღვინო არ იყო რომ ამხელა ჭურჭელი დასჭირვებოდათ.
ჩვენ უფრო არყის კულტურა ვართ.

გვერდით მდგომი კოშკები და სახლი საოცარ კომპლექსს ქმნის არა?

გალავანს რომ ვუვლიდი ისეთი იდუმალება იყო ირგვლივ ემილი ბრონტეს Wuthering heights-ის ეკრანიზაცის დასაწყისში რომ არის...

არსებობს ჰიპოთეზა (პირველების ჰიპოთეზა) რომ ისინი დემნა ბატონიშვილის შთამომავლები არიან.

ეს დღე "დიდი შთაბეჭდილებების" დღედ ჩაიწერება ჩემს მოგონებებში.
თუმცა ჩემი მოგზაურობის ყოველი დღე და ეპიზოდი იყო განუმეორებელი.

Lahil · Post by **Lahil** » 20 ნოე 2010, 01:03

http://www.youtube.com/watch?v=qPuFHLmE3Is

Lahil · Post by **Lahil** » 20 ნოე 2010, 11:51

iano wrote:ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ მეც გავიარე ეს გზები

მიხარია

Lahil · Post by **Lahil** » 22 ნოე 2010, 22:41

როგორც იცით იმ საღამოს ჯანიკო პირველთან დავრჩი.
დედამისი მოხუცებული სათნო ქალბატონი გვარად ფანგანი,
მიყვებოდა წვირმის (თვითონ საიდანაც იყო წარმოშობით)
და ჰადიშის (მისი დედულეთი - ავალიანები) ძველ ისტორიებს.
სამწუხაროდ არც-ერთი სოფელი ჩემს მარშრუტში არ შედიოდა.
იმედი მაქვს მათი სხვა დროს მონახულებისა.
იმ საღამოს სვანური ლორი "აპეხტ"-იც დავაგემოვნე

დღის მეორე ნახევარში ისეთი თავსხმა წვიმა დაიწყო, ხასიათი გამიფუჭდა.
არ მინდოდა მეორე დღეს მოგზაურობა ასეთ ამინდში დამესრულებინა.
- ჯანიკომ ცას გახედა, თვალი ჩამიკრა და თავდაჯერებულად მითხრა, ხვალ დარი იქნებაო.
იმ დღევანდელი ემოციებით და შთაბეჭდილებებით აღსავსეს ტკბილად დამეძინა.

მეორე დილა მართლაც უღრუბლოდ გათენდა.
ამ მოგზაურობისას ყოველთვის 6 საათზე ვიწყებდი სიარულს.
მაგრამ იფარიდან დილის 10-ზეც კი ვერ გავედი. მზე ხეობაში არ იყო მთლიანად შემოსული.
ძალიან ციოდა.
რადგან სასწრაფო არც არეფერი იყო, 11-ზე გავუდექი გზას.
სოფლის გასასვლელში დიდ ლოდზე აშენებულ კოშკს იხილავთ, რომელსაც ლამაზი ლეგენდა უკავშირდება.

ოდესღაც იფარში ცხოვრობდა საკმაოდ შეძლებული მშობლების ერთადერთი ასული, მიაგულ პირველი.
ძალიან ლამაზი ყოფილა მიაგული.
ერთ დღესაც სოფელ კალაში კვირიკობის დღესასწაულზე მზეთუნახავი შეხვედრია
ამავე სოფლის მკვიდრ ოტია მარგველანს. რომელიც კარგი ვაჟკაცი და მონადირე ყოფილა.
ოტიას უმალ გულში ჩავარდნია მიაგულის სიყვარული, არც მზეთუნახავი დარჩენილა გულგრილი.
მალე მგზნებარედ შეჰყვარებიათ ერთმანეთი, მაგრამ მათ ურთიერთობას აბრკოლებდა ფრიად მნიშვნელოვანი რამ.
ვაჟკაცს მეუღლე და ხუთი შვილი ჰყავდა.
ვერ გადაუწყვეტია მიაგულს შეყვარებულის ოჯახის დანგრევა და უკანასკნელი სიტყვაც უთქვია ოტიასათვის.
დამწუხრებული კალელი სანადიროდ წასულა, თავს არ ზოგავდა ისეთ კლდეებს შესჭიდებია.
ბედს უმუხთლია, ქარაფებიდან ენგურში ჩავარდნილა.
ქმრის სიკვდილით სასოწარკვეთილ ცოლსაც მალე ენგურში მოუსწრაფია სიცოცხლე.
ამბობენ ოტია და მისი ცოლი კალმახებად გადაიქცნენო.

-გულმოკლულ მიაგულს მამისთვის უთხოვია შუა ენგურში მდგარ ლოდზე კოშკის აგება.
მამასაც შეუსრულებია ერთადერთი ქალიშვილის თხოვნა.
მას შემდეგ დღენიადაგ ამ კოშკში ცხოვრობდა მიაგული და თავისი ხელით აპურებდა კალმახად გადაქცეულ ოტიას და მეუღლეს.
ენგურში მდგარი ლოდის ქვემოთ მიწიდან ამოდის სუფთა წყარო, იგი თვალსაჩინო ხდება ყველასთვის, როცა მდინარე იკლებს.
ამბობენ კოშკიდან გადმოღვრილი მიაგულის ცრემლებიაო.

ლამაზი ლეგენდაა არა?

ნახეთ, ხეობაც და ბუნებაც თითქოს ლეგენდაში გაბრუნებთ.
ჩემი ჯადოსნური გზები გრძელდებოდა ამ დღესაც...

მალე მივედი სოფელ კალის საზღვართან საიდანაც კარგად მოსჩანს მაღლობზე
მდებარე წმ.კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ეკლესია. სვანურად ლაგურკა.

კალა დაცლილია მოსახლეობისგან ძალიან, ცოტაღა არიან დარჩენილნი.
რაღაც უცხო. განსაკუთრებული შეგრძნება არ მტოვებდა გარინდებულ ქუჩებში სიარულისას.
დამწუხრებული ვიყავი ნანახით, მაგრამ ამავდროულად უჩვეულო აზარტსაც ვგრძნობდი.
ეს სოფელი ცოტა მკაცრია თავისი ბუნებით, მაგრამ მგონია რომ მხოლოდ ერთი შეხედვით....

აი ნახეთ სუპერ რომანტიკა

აქ მართლა ვიღაც კონან მაკლაუდი ცხოვრობდა სავარაუდოდ !

მარტოდმარტო

ეს არის წმ. ბარბარეს სახელობის ეკლესია. თუ არ ვცდები მე-8 საუკუნის.
სადაც მე-6 საუკუნის ხატი ინახება.
გულბანები აღებენ საყდარს.

გარეთ რომ გამოვდიოდი დავინახე ვიღაც ბიჭი ტელეფონით ვიდეოს მიღებდა

იქვე შემიპატიჟეს სახლში მაგრამ უარი ვუთხარი, პურის ნაჭერი და ყველი მაინც წაიღეო....
აბაა!!! ასეთები არიან.

ვამბობდი მკაცრიო, დიახ მკაცრი, მაგრამ სულის სიღრმეში რომ მოგწონს.
ძალიან რომ მოგწონს ისეთი...

ამ კოშკს გავცი თუ არა იქვე ხეობის პატარა ღარიდან გამოჩნდა ულამაზესი სანახაობა.
შხარის მცირედი ნაწილი. ვერც ვიფიქრებდი კალიდან თუ თავინახავდი.

ნახეთ რა საყვარლობაა :love:

კალის შემდეგ იწყება კიდევ ერთი ავტონომიური სფერო, რომელსაც აშკარად გამოარჩევთ მისი განსხვავებულობით.
ეს არის უშგულის 9 კილომეტრიანი გზა და შემდეგ თავად სოფელი.
მანქანებისთვის არ არის იოლი ამ მონაკვეთის გავლა რადგან გზა ძალიან ვიწროა. (ამას კარაველებს არ გიხსნით

)

ამ კლდეს დევის ნაშენი ჰქვია (მარჯვნივ დააკვირდით თითქოს მართლა კედელივით არის, მარცხნივაც გზის ბოლოს ნახეთ)
და საინტერესო ლეგენდა გააჩნია.
ერთხელ დევს ენგურის დაგუბებით გადაუწყვეტია უშგულელების გაწყვეტა.
მოუტანია დიდი ლოდები და კედელი აუშენებია.
ეს რომ გაუგია ხალხს, უშგულიდან ღვთისმშობლის ეკლესიიდან წმ. მარიამს ვერძები გაუგზავნია, ხოლო კალიდან წმ. კვირიკეს ვაცები.
ჰოდა შესდგომიან და რქებით გაუმტვრევიათ კედელი.
ამ დროს თურმე მოდის დევი, კლდეზე დასამატებელი ორი უშველებელი ლოდით.
რომ დაუნახია განგრეული კედელი, მიხვდა რომ ვერაფერს გააწყობდა ამათთან.
ერთი ლოდი ქვემო სვანეთში გადაუსვრია, ხოლო მეორე იფარს რომ გამოვცდებით იქვე.
ამ ლოდზეა აშენებული მიაგულ პირველის კოშკი.
სხვათაშორის, ორივე სვანეთში არსად მოიპოვება ზუსტად ასეთი ლოდები და ორივე თურმე ტყუპისცალივით გვანან ერთმანეთს. (შემადგენლობითაც)
დღესაც უშგულში მხოლოდ ვერძებს სწირავენ, ხოლო კალაში ვაცებს.

შემხვედრი 2 მანქანიდან ერთერთმა უნდა დაიხიოს უკან (ლოგიკურად - ზემოთ მიმავალმა)

მალე ასეთმა მშვენიერმა სანახაობამ მიმახვედრა რომ უშგულს ვუახლოვდებოდი

შემდეგ ისევ აღმართები

და უცბად ერთ-ერთი მოსახვევიდან გამოჩნდა უშგულის პირველი სოფელი მურყმელი.
ადრე 2007-ში ერთი 13 წლის ბავშვი გვახლა, მაშინ მან მისი ბავშვური ემოციით, წამოიყვირა ვაი რამდენი კორპუსებიაო

მართლაც, ვინც ნამყოფი ხართ დამერწმუნებით რამხელა შთაბეჭდილებას ახდენს ნანახი.

ეს კი უშგულის მეორე სოფელი ჩაჟაში!

ამ კოშკების პირისპირ რომ დგახართ, სულ სხვა დროისა და სივრცის შეგრძნება გიპყრობთ (კარაველებმა იცით რაზეც ვსაუბრობ

)

მარცხნივ კი შხარა და უშგულის ორი სოფელი, ჩვიბიანი და ჟიბიანი

აუ რა კაია აქ დგომა, სუნთქვა და ფიქრი (მაგრამ თქვენი ფიქრი უშგულს არ გასცდება)

შხარა მოგნუსხავთ !!!

ახლოვდება ჩემი მოგზაურობის დასასრული, ამ დროს გული საოცრად მიცემდა.

შხარა და წმ. ლამარიას ეკესლია, გვერდით სვანეთში უძრღვესი კოშკით.

მივაღწიე და მივხვდი რა ყოფილა ბედნიერება (მაშინ ასე მეგონა)
განუმეორებელი წამი ჩემს ცხოვრებაში.

კრემისფერქუდიანმა ბავშვმა გადამიღო სურათიც და ვიდეოც

მარცხნივ დები ავალიანები, მარჯვნივ მაღალი და სულ პატარა - ნიჟარაძეები.

ცოტა დაბლა წმ. გიორგის საყდარი.

ამ ბავშვებმა ჩამიყვანეს ჩემი ბიძაშვილის ჯგუფელის თამაზ რატიანის ოჯახში (ჯერ მათ არ ვიცნობდი)
ისინი მელოდნენ, ძალიან თბილი დახვედრა მომიწყვეს, უძვირფასესი ოჯახი აღმოჩნდა.
სამწუხაროდ აქაც გამოუსწორებელი შეცდომა მაქვს დაშვებული, მათი ფოტო ვერ გადავიღე, ისე უცაბედად მომიხდა მეორე დღეს გამომგზავრება.
რაღაც პატარა ვიდეო მქონდა გადაღებული და იქიდან ამოვჭერი ოჯახის უფროსის ბუნდოვანი სურათი...

ეს მეორე დღეს გადაღებული სურათებია

უშგულის ქუჩა-კალოებში

კოშკების ლაბირინთებში სიარული ერთი სიამოვნებაა

დილის უშგული (ჩვიბიანი, ჟიბიანი) და შხარა

თამარ მეფის კოშკი

იქვე ძალიან ძალიან პატარა საყდარი

საკურთხეველში მხოლოდ ერთი ადამიანი ეტევა, მთლიან საყდარში ალბათ მაქსიმუმ ოთხი.

კაფე, სხვათაშორის ძალიან კარგი. კუბდარებს და ხაჭაპურებს აცხობენ გემრიელს.
ინტერიერიც მშვენიერი.

მეორე დღეს უნდა ამოსულიყო ბეჩოდან დელიკა მინიბუსი რომელსაც ებრაელი ტურისტები უნდა ამოეყვანა.
მეც ამ მანქანით ვაპირებდი მესტიაში დაბრუნებას,
ძალიან გაიწელა მათი ამოსვლა. გზაში პიკნიკი მოუწყვიათ.
ეს რომ გავიგე ვიხელთე დრო და შხარისკენ გავეშურე.

აქ წმ. ლამარია უკან დარჩა - მივდივარ შხარისკენ

ცოტა ხანში ასეთ სიშორეზე დავყურებდი ლამარიას. (მდინარის ბოლოსკენ მოჩანს)

უფრო და უფრო ვუახლოვდებოდი, მაგრამ ტელეფონმა დარეკა და ბატარიაც დაჯდა (მალე უნდა დავბრუნებულიყავი - არ მინდოდა მანქანა უჩემოდ წასულიყო)

აი ამ ადგილიდან გადავწყვიტე უკან გავბრუნებულიყავი თუმცა ძალიან კი არ მინდოდა და გულს იქ ვტოვებდი.

ვიდეო კოლაჟის ბოლო ორი ბმული

http://www.youtube.com/watch?v=Y8UMLtsjTAw

http://www.youtube.com/watch?v=ylkePlGV ... re=related

აი მეგობრებო აქ მთავრდება ჩემი მოგზაურობა და თავგადსავალი.
იყო აგრეთვე ეპიზოდები და საინტერესო ისტორიები რომელიც ვერ მოხვდა ჩემს პოსტებში. (ყველაფერს ხომ ვერ დავწერდი -

)

მინდა ჩემი თემით დავაფიქსირო დიდი პატივისცემა და სიყვარული karavi.ge-სადმი.
მიუხედავად იმისა რომ თქვენთან ერთად არსად არ ვყოფილვარ,
მიხარია რომ 07-დან ვარ აქ დარეგისტრირებული და თან აქტიური მკითხველიც ვარ.

პატივისცემით,
ლევან არღვლიანი

paata_ · Post by **paata_** » 25 ნოე 2010, 21:20

გაიხარე ლევან

ძალიან საინტერესო იყო

მაგარი ხარ

Kakha · Post by **Kakha** » 26 ნოე 2010, 09:03

ლევან გაიხარე,

შენ ხომ ალბათ გაიხარე, როცა მიზნად დასახული შეასრულე და ამოდენა გზა დაძლიე, მაგრამ, მერწმუნე, ჩვენთვისაც ერთობ საინტერესო იყო ამ მოგზაურობაში 'თანამონაწილოება' რისი საშუალებაც შენმა საოცრად კარგმა ლაშქრობის აღწერამ მოგვცა.

ღმეთმა ხელი მოგიმართოს.

Lahil · Post by **Lahil** » 26 ნოე 2010, 10:32

paata_

დიდი მადლობა პაატა !!!:)

Kakha
დიდი მადლობა კახა

ძალიან ვაფასებ თქვენს სიტყვებს!

მართლა

ლეონტი · Post by **ლეონტი** » 26 ნოე 2010, 10:45

მეც იგივე აზრისა ვარ, მომეწონა მოგზაურობის აღწერა. დეტალები იყო საინტერესო.
ისე მეფუტკრეებზე ხომ არ დაამატებდი მეტ ინფოს ან სურათებს, რამე ხომ არ გიამბეს თავის საქმეზე?

qvevri · Post by **qvevri** » 26 ნოე 2010, 11:10

მეც იგივე აზრისა ვარ, მომეწონა მოგზაურობის აღწერა. დეტალები იყო საინტერესო.
ისე მევენახეებზე ხომ არ დაამატებდი მეტ ინფოს ან სურათებს, რამე ხომ არ გიამბეს თავის საქმეზე?

ლეონტი · Post by **ლეონტი** » 26 ნოე 2010, 11:20

qvevri
რავიცი სახლში აღარ შემოდიხარ, ვენახის ტკიპასავით დღეს ამ ვენახის ძირში გძინავს, ხვალ იმ ვენახის ძირში და დავიჯერო არაფერს ეკითხები მევენახეებს?

Lahil · Post by **Lahil** » 27 ნოე 2010, 11:19

ლეონტი wrote:მეც იგივე აზრისა ვარ, მომეწონა მოგზაურობის აღწერა. დეტალები იყო საინტერესო.
ისე მეფუტკრეებზე ხომ არ დაამატებდი მეტ ინფოს ან სურათებს, რამე ხომ არ გიამბეს თავის საქმეზე?

მეფუტკრე ბიჭები სათევზაოდ მიდიოდნენ და სკებისგანაც საკმაოდ მოშორებით შემხვდნენ.
შემდეგ უკვე თვითონ სკებამდე რომ მივედი, მათ მფლობელს (მომვლელს) შევეკითხე ბარჯაშამდე რამდენი კმ არის დარჩენილითქო, თავბრუ მეხვეოდა ისე მშიოდა.
მან მხოლოდ მიპასუხა მანძილი და შეტრიალდა. ანუ საუბარი და შემდეგ დეტალების გამოკითხვა ვერ მოვახერხე.
უბრალოდ მასთან დაახლოვების ყოველვარი გზა მომეჭრა უცბად.

SHORENA · Post by **SHORENA** » 29 ნოე 2010, 17:14

უბრალოდ, ყოჩაღ!

... აი რაც სვანეთში გადააბიჯე მეც თითქოს სასიამოვნოდ გაღიმებულმა ავიარე ენგურის ხეობის სილამაზეში (და თან მდინარის მგრგვინავი ხმის ფონზე

), ჩემი ლატალითაც ხომ დავტკბი კიდევ ერთხელ...

და კითხვა მაქვს, როგორც ბოლო ეპიზოდიდან ჩანს, უშგულში თითქოს ტემპს ვერ აგდებ და აი სვანეთიდან დაბრუნების შემდეგ თუ ილაშქრე სადმეე?

Lahil · Post by **Lahil** » 29 ნოე 2010, 19:02

SHORENA wrote:აი რაც სვანეთში გადააბიჯე მეც თითქოს სასიამოვნოდ გაღიმებულმა ავიარე ენგურის ხეობის სილამაზეში (და თან მდინარის მგრგვინავი ხმის ფონზე ), ჩემი ლატალითაც ხომ დავტკბი კიდევ ერთხელ...

მიხარია

SHORENA wrote:და კითხვა მაქვს, როგორც ბოლო ეპიზოდიდან ჩანს, უშგულში თითქოს ტემპს ვერ აგდებ და აი სვანეთიდან დაბრუნების შემდეგ თუ ილაშქრე სადმეე?

სვანეთიდან დაბრუნების შემდეგ, მუხლის ტრავმა და სამსახური არ მაძლევს საშუალებას მსგავსი აქტივობების.
მაგრამ ბოლო ერთი კვირაა დილაობით მთაწმინდის ფერდზე ავდივარ და სამსახურშიც ფეხით დავიწყე სიარული. იქით აქეთ 7 კმ გამომდის. ნუ ასე ვცდილობ ჯანმრთელობის გაუმჯობესებას

თავში ათასი იდეა მიტრიალებს, უბრალოდ ასეთი გასვლის შემდეგ ადამიანს არ ასვენებს მსგავსის გამეორების სურვილი.
ვნახოთ...

ახალი წერილი	ახალი წერილი არაა	ანონსი
ახალი წერილი [ ცხარე ]	ახალი წერილი არაა [ ცხარე ]	თვალშისაცემი
ახალი წერილი [ დაკეტილია ]	ახალი წერილი არაა [ დაკეტილია ]

FORUM_PERMISSIONS