გეთანხმები meko...
ძალიან ბევრი ადამიანის საუკეთესო მოგონება თევზაობას და როგრც დავაკვირდი, მდინარეზე თევზაობას შეეხება... ალბათ იმიტომ, რომ ამ დროს ადამიანი და ბუნება, ადამინი და თავისი შესაძლებლობები, ადამიანი და თავისი მისწრაფებები.. ერთი სიტყვით, თევზაობა ერთადერთი თუ არა, საუკეთესო საშუალებაა თავისუფლება შეიგრძნო...
"... რომ მეფე ვარ..." ეს ციტატა თევზაობის დროს ხშირად მახსენდება ხოლმე... ჩემს მეგობრებს, მაგალითად, არაერთხელ უთქვამთ, რომ ასეთი ბედნიერი სახე, რაც თევზაობის დროს მაქვს, სხვაგან არასოდეს უნახავთ.. და მართალი ვთქვა, არც მე მახსოვს სხვაგან შემეგრძნოს ყოფნის ისეთი სიტკბოება, რასაც ამ დროს ვგრძნობ...
აქ არის კიდევ ერთი რამ... რაც ჩემთვის მნიშვნელოვანი ხდება ხოლმე.. ბიძაჩემს, რომელიც, ალბათ ერთ-ერთი საუკეთესო მეთევზეა და რომელსაც არა თუ საქართველოს, არამედ მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში უთევზავია, ხშირად უთქვამს ჩემთვის, სათევზაოდ წასვლა და თევზის საჭერად წასვლა სხვადასხვა არისო.. მიუხედავად იმისა, რომ გარკვეულწილად მიზანი ორივეს ერთი აქვს და ეს თევზის ჭერაა, მაინც სხვა არის მოტივაცია და შესაბამისად, ის სიამოვნება, რასაც ამ დროს იღებ...
კაცის ცხოვრებაში, ჩემი აზრით სიამოვნების ორი ყველაზე დიდი მწვერვალია, ერთია ქალისაგან მიღებული სიამოვნება და მეორე თევზაობისაგან მიღებული სიამოვნება... მავანმა შეიძლება გამაშაყიროს კიდეც ამ ნათქვამზე, მაგრამ მიმხვედრი მიმიხვდება...
ეს ჩაფიქრება წინა, მეკოს მოგონებებმა აღმიძვრა, ბავშვობას მიმასალმებინა რამდენიმე წუთის წინ და ბევრი ლამაზი დღე გამახსენა.. აკი, ახლაც მახსენებს ხოლმე თევზაობა მას, ისევ ის ქვები, ისევ ის წყალი, ისევ ის თევზი, ისევ ის დილა, ისევ ის მზე და ისევ ის შემოღამება.. ისევ ის ხეობები და ისევ ის საღამოობით ფოთლების ხმაური, ნიავი რომ გადაურბენს ხოლმე ძირებში.. ისევ ის ხმაური მდინარისა და.. ისევ ის მკითხაობები, მთაში ხომ არ უწვიმია და იორი ამღვრეული ხომ არ დამიხვდება დილით...
ეეჰჰ... კარგი იყო ახლა ჩემი ვირტუალური განავარდება ჩემი ბავშვობის თევზჭერის ადგილებში... მაგრამ თქვენც ხომ უნდა დაგინდოთ... ისედაც ამდენი ვწერე...
და..
ამდენი მოგაცდინეთ
ეეეეხ.. ხაბულეია...
